Hoe het echt is om vrij te bloeden tijdens je menstruatie?

Ik ben geen grote fan van tampons of maandverband. Dit is niet een heel origineel gevoel, maar hoe meer ik lees over hoe tampons kunnen schadelijk zijn, in combinatie met het feit dat ze zo duur zijn, wist ik dat ik een andere optie moest vinden. (Pads vallen gewoon altijd uit mijn ondergoed alsof het hun werk is, dus.) Toen begon mijn e-mail te overstromen met promoties voor speciaal menstruatieondergoed - dat wil zeggen ondergoed dat u zonder maandverband, tampon of cup draagt ​​terwijl u ongesteld bent. Kortom, het ondergoed heeft extra versterkt materiaal dat vloeistof absorbeert. Ik dacht dat ze het proberen waard waren. Ik heb er duidelijk niet goed over nagedacht.

Ik heb een verscheidenheid aan menstruatieondergoed gekregen door alle verschillende soorten te Googlen, zoals een app-sampler maar met dingen waar je op kunt bloeden. Er zijn er eigenlijk niet zoveel, maar degenen die ik vond en die er niet uitzagen alsof je een met bloed bedekte discobal droeg (zie hieronder), zagen er eigenlijk cool uit.

Degene die ik bestelde varieerden van degenen die eruitzagen als luxe lingerie:

Degenen die eruitzagen als het superheldenondergoed van kleine jongens:

En degenen die eruitzagen als Victoria's Secret-ondergoed dat je in de uitverkoop koopt, zodat je nooit meer ondergoed in je leven hoeft te kopen.

Ik wist dat de eerste dag niet leuk zou zijn. Ik staarde naar al die ondergoed en dacht: Dus ik ga gewoon vrijuit in je bloeden en mijn kleren blijven onbevlekt en ik zal niet het gevoel hebben dat ik een sexy luier draag? Oké, ik zal je geloven. Laten we gaan, omdat het heel normaal is om 's ochtends als eerste tegen je ondergoed te praten alsof het een klaslokaal is op een school waar je werkt.

Ik ging eerst voor het chique lingeriepaar, niet alleen omdat ik van mooie lingerie hou, maar omdat het er ook het stevigst uitzag, oftewel de manier waarop je een paard op een boerderij zou gaan selecteren. De stof was dikker en de dekking was beter, dus ik dacht dat het een goede gok was voor een Day One-situatie.

De hele dag was ik me er super van bewust dat ik aan het bloeden was (wat een term is die ik blijf gebruiken en die ik ooit ergens heb gehoord) en het voelde een beetje raar. Je kent die guts die je soms voelt tijdens je menstruatie en je denkt, Mijn tampon heeft dit? Nou, deze keer kreeg mijn tampon het niet en ik voelde de plas in mijn ondergoed landen op een manier die me misselijk maakte. En ik haat het dat ik er misselijk van werd! Ik wil cool zijn met mijn menstruatie, man. Ik denk niet dat menstruaties vies zijn (omdat ze dat niet zijn) en ik denk niet dat vrouwenlichamen raar zijn (omdat ze dat niet zijn). Maar bloed gutsen in mijn ondergoed voelde alsof ik zonder parachute uit een vliegtuig sprong. Toch accepteerde ik op een gegeven moment gewoon dat dit een raar ding was dat ik aan het doen was en dat het op de een of andere manier goed zou komen omdat het te stressvol was om me er elke seconde zorgen over te maken.

Halverwege de eerste dag moest ik al datgene doen wat ik vroeger deed toen ik 16 was, waarbij je wc-papier oprolt om een ​​geïmproviseerd kussentje in je ondergoed omdat het ondergoed helemaal doorweekt was (ik weet het, ik weet het, zelfs ik heb hier een afkeer van) en begon vlekken op mijn broek te krijgen en het voelde als een verlies. Omdat het was. Wat had het voor zin om ondergoed te dragen waarin ik kon bloeden als ik de hele dag doe-het-zelf-pads moest maken? En ze zouden niet eens goed zijn, want ik heb geen tijd om de Martha Stewart van de menstruatieproducten te worden, dus ze zagen eruit als opgepropt afval dat in mijn ondergoed was geschoven.

De tweede dag was vrijwel dezelfde deal in termen van een glas bloedwijn dat de hele middag in mijn broek werd gedumpt, maar ik ging met een ander merk, dat nog erger was. De stof was niet zo dik en ik bloedde er dwars doorheen (ik wil niet opscheppen, maar ik ben echt goed in ongesteld worden) en ik kreeg opnieuw vlekken op mijn spijkerbroek. Het duurde waarschijnlijk maar een paar uur voordat dat gebeurde en tegen de tijd dat het gebeurde, rolde ik er gewoon mee omdat ik geen zin had om tampons te kopen omdat ik ze haat. Dus doe-het-zelf-pad was het. De derde dag ging ik met het schattige superheldenondergoed, maar verpestte ze bijna onmiddellijk met mijn damesbloed omdat ze er geen partij voor waren.

De daaropvolgende dagen waren bijna als een grap omdat mijn menstruatie meestal zo licht is dan dat ik een paar zwarte vraag ondergoed om een ​​beetje bloed op te vangen zonder vlekken is hetzelfde als aan een clown vragen om griezelig te zijn: dat zouden ze doen hoe dan ook.

Ik aarzelde om over het experiment te schrijven, want eerlijk gezegd vind ik menstruatieondergoed een slecht idee en zo veel van de paren waren schattig en comfortabel (sommige zou ik hebben gedragen, zelfs als ik niet ongesteld was, wat een prestatie is omdat ik hoge ondergoednormen heb), maar ik denk gewoon niet dat ze er zijn nog. Of misschien is het gewoon logisch om op je lichte dagen menstruatieondergoed te dragen, want dat werkte over de hele linie. Je zou nog een hoop geld besparen.

Het experiment was niet zo raar voor mij, misschien omdat mijn lange tijd menstruatiecup door het gebruik voelde ik me meer op mijn gemak bij mijn menstruatie, en misschien omdat ik denk dat menstruatie cool is. En ja, soms pijnlijk als de hel, maar ik denk niet dat ze vreselijk en walgelijk zijn en niet om over te praten. Het idee van bloed in mijn ondergoed leek me heel normaal, dus op dat niveau vond ik het niet erg.

Maar het ding dat me raakte, was, moest ik het ondergoed meerdere keren per dag verwisselen als een volledige butt-pad? En zo ja, hoe moest ik dat dan op mijn werk doen? Gewoon naar de stal gaan en al mijn kleren uittrekken zodat ik me kan omkleden in een nieuw paar ondergoed als een kind dat een ongeluk heeft gehad op school?

Ja, ik blijf gewoon voor altijd bij mijn menstruatiecup, dank je.