Universiteit van San Diego

We stonden bijna de hele wedstrijd gelijk op 10 punten tegen Marist. Ik dacht dat het ergste dat er kon gebeuren bij de eerste thuisvoetbalwedstrijd van het seizoen was dat USD zou verliezen. Toen, met nog maar 40 seconden te gaan, scoorden we! We gingen naar de basis van het studentengedeelte om alle voetballers te high fiven. Dan, uit het niets, hoor ik een luid klikkend geluid, verloor mijn evenwicht, en een tweede keer later vroeg een dokter me of ik wist welk jaar het is, wie de president was en wie de wedstrijd had gewonnen.

Iedereen was zo enthousiast over de overwinning dat ze duwden en duwen om de spelers te feliciteren. Het gewicht van ons allemaal was echter te groot op de reling en het begaf het! De mensen voorin, zoals ik, hadden hun hele gewicht erop, dus we vielen neer recht op de top van de spelers. Ik herinner me niet echt veel van wat er daarna gebeurde, alleen dat ik zo snel mogelijk wilde opstaan ​​om niet vertrapt te worden.

Blijkbaar stootte ik mijn hoofd, dus mensen omsingelden me en vroegen me of ik in orde was. De sportarts stelde me ongeveer 10 vragen en besloot uiteindelijk dat ik geen hersenschudding had (dank mijn god!) Ik kreeg wat suiker in me en gebruikte het als een excuus om tv te kijken, junkfood te eten en mijn huiswerk uit te stellen tot Zondag.

Maar het beste deel? Ik heb alles opgenomen! Ik was van plan een videoblog te maken over onze geweldige overwinning, dus ik nam de high fives op. Ik wist niet dat ik mijn eigen val van 7 voet zou opnemen! Bekijken! Het is oké om erom te lachen! Dat deed ik :) Het zou super gênant zijn geweest als ik alleen was geweest, maar als een grote groep was het eigenlijk een hechte ervaring. Vreemd toch?!

Maak je geen zorgen - het gaat prima met me! Het was een tijdje eng, maar ik heb gewoon pijn. Ik vind het een grappig verhaal om te vertellen. Kijk eens hoeveel van de reling we hebben gebroken!