1Sep
Seventeen kiest producten waarvan we denken dat je ze het meest zult waarderen. We kunnen commissie verdienen via de links op deze pagina.
Tijdens de winterstop kwam ik erachter dat mijn vader is overleden. Als jullie je herinneren, ik woon bij mijn moeder en stiefvader en had een gespannen relatie met mijn vader. Toen ik erachter kwam dat hij echt stierf, kostte me dat veel... en ik deel het alleen met jullie omdat ik iedereen wil bereiken die een dierbare heeft verloren, vooral een ouder. Het was een van de ergste dingen die ik ooit heb moeten doormaken, vooral met alle veranderingen in mijn leven. Ik had het gevoel dat mijn wereld instortte.
Hoewel mijn relatie met mijn vader niet altijd de beste was, leerde ik hem het afgelopen semester eindelijk te vergeven - alleen om hem van me af te nemen. Hij woonde samen met Diabetes type 1, en kreeg zelfs een beroerte EN had zijn voet geamputeerd...
Aan de positieve kant, ik heb tenminste vrede, wetende dat hij niet meer lijdt... Aan de andere kant doet het pijn te weten dat hij er niet meer voor me is, ook al zou ik dat willen. Oorspronkelijk zou ik dit allemaal voor mezelf houden... maar ik kwam er al snel achter dat ik contact moest opnemen met mijn vrienden. Het is niet goed om dingen voor jezelf te houden, dus ik heb het uiteindelijk uitgemaakt met mijn beste vrienden voordat ik het aan iemand anders vertelde... en nu wilde ik dit met jullie allemaal delen Zeventien lezers.
Hoewel ik nog steeds erg verdrietig ben, leer ik elke dag te nemen zoals die verstrijkt en koester ik mijn vrienden en naaste familie meer dan wat dan ook. Ik heb ook de druk om de erfenis van mijn vader voort te zetten. Tot aan zijn dood was hij zeer actief met zijn zendingswerk, vooral in Cambodja. Mijn moeder en ik hebben plannen gemaakt om naar Cambodja te gaan en zijn werk voort te zetten, iets wat ik sinds mijn elfde niet meer heb gedaan.
Ik ga niet liegen, ik huil nog steeds veel en het is heel zwaar voor me geweest. Ik wil iedereen bereiken! De dingen die me op de been houden zijn mijn familie ondersteuning, mijn beste vrienden, en de andere Eerstejaars 15 meisjes — Ik weet niet waar ik zou zijn zonder hen.
Maar na een onderbreking, ben ik klaar om jullie mee te nemen in de waanzin die mijn leven is en de nieuwe start bij FSU!
Wat je niet doodt, maakt je sterker,
Esther
Als je ooit iemand hebt verloren en steun nodig hebt, neem dan gerust contact met ons op en email mij!
