De race om toegelaten te worden

In juni 1963 zei president John F. Kennedy heeft een uitvoerend bevel uitgevaardigd om rassendiscriminatie op de werkplek tegen te gaan. Positieve actie is al 47 jaar een hot-button kwestie! We hebben er allemaal van gehoord, vooral de laatste tijd met de verkiezingen voor de deur. Maar wat is hier de echte deal? Positieve actie is een manier om de kansen voor minderheden, vrouwen, ouderen en gehandicapten te verbeteren. Positieve actie wordt gebruikt voor banen, huisvesting en zelfs toelating tot de universiteit! Stephen Schierloh, de waarnemend decaan van toelatingen aan het Sarah Lawrence College, beweert dat een van hun doelen is om een ​​diverse campus te creëren. "We houden rekening met veel factoren voor toelating, waaronder de selectie van een klas met een diversiteit aan raciale studenten, economisch en geografisch, en door andere onderscheidingen zoals gebieden van academische sterkte." Maar is het nog steeds nodig of is het? verouderd? Hier twee CG! senioren die momenteel solliciteren naar de universiteit, worden geconfronteerd! Dus luister naar wat ze te zeggen hebben en dan kun je zelf beslissen!

"Het afschaffen van positieve actie zou voor minderheidsstudenten impliceren dat ze in een land leven dat geen rekening houdt met hun achtergrond of eerdere worstelingen. Als huidige aanvrager hoop ik dat toelatingsfunctionarissen naar mijn aanvraag zullen kijken en merken dat ik meer ben dan mijn SAT-score en GPA. Als vrouwelijke leider op mijn middelbare school werd ik gezien als een 'op macht beluste heks', terwijl mijn mannelijke equivalenten 'succesvolle en invloedrijke leiders' waren. l vraag niet om een ​​sympathie-aanvaarding, maar ik hoop dat de toelatingsofficieren beseffen dat het overwinnen van vrouwelijke discriminatie een groot deel is van wie ik ben.

Positieve actie is niet alleen voordelig voor degenen die er rechtstreeks door worden geraakt, maar ook voor niet-minderheidsstudenten. Studenten op campussen die weinig diversiteit hebben, krijgen te maken met een beperkte afspiegeling van onze zeer diverse samenleving. Diversiteit is cruciaal bij het creëren van klaslokalen waar tegengestelde meningen intellectuele discussies bevorderen."

—Kate, 18

"Een onvermijdelijke vergissing van positieve actie is dat het sommige studenten zal beschermen die nooit de last van vooroordelen hebben gevoeld. Deze oneerlijke impuls verslaat het eigenlijke doel van het beleid. Bovendien voegt positieve actie een soort stigma toe aan degenen die er baat bij hebben. Zelfs als een student geaccepteerd zou zijn zonder de hulp van positieve actie, zal hij of zij waarschijnlijk vijandigheid van anderen tegenkomen.

Maar het meest overtuigende argument tegen positieve actie, vooral omdat de geest van positieve actie zo bewonderenswaardig is, is dat positieve actie, in tegenspraak met zijn naam, reactionair is. In plaats van actie te ondernemen tegen vooroordelen, reageert het alleen op de kwestie door de problemen op te lossen die vooroordelen veroorzaken. Erger nog, in zijn proces genereert het meer discriminatie."

—Savanne, 18