Kleine mislukkingen overwinnen

De laatste tijd heb ik het moeilijk om met mijn middelmatigheid om te gaan. Sinds ik op de universiteit zit, heb ik het gevoel dat ik gefaald heb in, nou ja, zowat alles: examens, interviews - zelfs het verwerken van het verleden.

Ik heb plezier gehad en ben gegroeid als persoon, maar kom uit een achtergrond waar ik gewend ben om gewoon te werken moeilijk te slagen Ik ben niet gewend kansen te missen aan studenten die simpelweg beter gekwalificeerd zijn dan ikzelf. En het zuigt.

Deze mislukkingen schoten echt de kop op toen ik erachter kwam dat ik niet werd toegelaten tot DukeImmerse, een programma dat Duke sponsors die studenten naar het buitenland sturen naar Caïro of Nepal om te communiceren met Iraakse en Bhutanese vluchtelingen voor vrij. Ik had heel graag mee willen doen, maar kreeg slechts een week na het verzenden van mijn sollicitatie een korte afwijzingsmail.

Mijn kamergenoot daarentegen kreeg gelukkiger nieuws. Zij was, samen met tien andere intelligente, gekwalificeerde studenten, toegelaten tot het programma en zou volgend semester naar het buitenland reizen. Ik kon zien dat ze opgewonden was, maar door mijn situatie voelde ze zich ongemakkelijk.

De afgelopen maanden had ze me zien instorten, slechte cijfers halen, heimwee hebben, interviews verknoeien en me alleen voelen. Ze kon zien dat ik een succes nodig had en schonk me een kop warme appelcider voor me om me beter te laten voelen. Hoe heerlijk het ook was, ik voelde me echt rot dat mijn emoties zichtbaar genoeg waren voor mijn kamergenoot om zo'n gebaar te maken. Ze had een geweldige prestatie geleverd en verdiende het om in haar glorie te koesteren - maak je geen zorgen om mij.

Mislukkingen zijn onvermijdelijk en uitdagend, maar bieden een ervaring om te leren. Ik heb geleerd dat ik problemen alleen kan oplossen en dat niemand voor me hoeft te zorgen of zich zorgen om me hoeft te maken. Ik zal echter zeggen dat het meer dan nuttig is geweest om steun te krijgen van de mensen die echt om me geven.

Ik zou de rest van deze blog willen opdragen aan mijn kamergenoot - de beste ooit! Ze is het beste ondersteuningssysteem geweest waar ik ooit om had kunnen vragen en ik ben zo blij en trots op alles wat ze heeft bereikt. Cece, jij rockt!

Wat zijn enkele manieren waarop jij en je kamergenoot elkaar hebben gesteund in de moeilijke tijden die je eerste semester op de universiteit kan hebben? Geluid uit in de reacties!