Mijn universiteit: Universiteit van Syracuse

Na het passeren van lege eettentjes en velden met eenzame koeien op mijn vier uur durende rit naar school, kom ik altijd in de verleiding om me om te draaien. Ik denk aan wat ik thuis laat en aan de zomer die net voorbij is. Maar zodra ik afrit 18 bereik, vervaagt het allemaal. Terwijl ik de heuvel van de universiteit op accelereer, word ik begroet door kasteelachtige gebouwen, de bruisende quad en een aanstekelijke geest.

Dit semester is het begin van mijn laatste jaar bij Syracuse Universiteit. Mijn vrienden zijn al nostalgisch geworden met "Senior year: The End" Facebook-albums. Het is voor mij de eerste keer dat de eerstejaars er extreem jong uitziet. Er zijn aftelborden voor het aftellen van de diploma's op de hele campus. Senior zijn is nog steeds ongrijpbaar voor mij. Dit kan niet lang duren. Ik ben tenslotte het meisje dat oncontroleerbaar brulde tijdens haar afstuderen in de vijfde klas omdat ze de basisschool niet wilde verlaten.

Hoewel de overgang naar de universiteit uiteindelijk een beetje anders verliep dan die naar de middelbare school, verliep deze soepel en vol mogelijkheden. Zelfs tijdens stressvolle tijden of heimwee is er iets te doen op de campus, of het nu gaat om sportevenementen, bijeenkomsten om naar te kijken Roddelster of een "Ugly Christmas sweater"-feestje. Andere keren kunnen de keuzes overweldigend zijn - ik wil zoveel mogelijk maken van wat beschikbaar is.

Dit semester markeert veel nieuwe, opwindende veranderingen. Ten eerste, het is de eerste keer dat mijn vrienden allemaal samen zijn sinds ons tweede jaar. We hebben op verschillende tijden in het buitenland gestudeerd en de meesten van ons hadden elkaar al meer dan een jaar niet gezien. Ten tweede ben ik eindelijk blij met mijn huisvesting. Ik woon in een huis buiten de campus met acht andere meisjes. Mijn kamer hier is groter dan de mijne thuis! (Een leuke afwisseling van mijn studentenkamer-kast) Ten derde heb ik mijn lichtste schema ooit. Ik ben bijna klaar met eisen, dus ik heb dit semester maar 12 studiepunten nodig. Ik studeer tijdschriftjournalistiek, wat ik absoluut geweldig vind. Op de middelbare school had ik nooit gedacht dat mijn college-opdrachten zouden bestaan ​​uit het lezen van tijdschriften. Dat had ik nooit geraden Mode of Zelf op de cv's van mijn professoren zou staan.

Het is ook de eerste keer dat ik hier een vriendje heb. Terwijl we aan het eind van vorig semester begonnen te daten, was geen van mijn vrienden hier. Nu ze terug zijn, maak ik me een beetje zorgen over het verdelen van mijn tijd. Ik heb in het verleden nooit een probleem gehad om de tijd tussen vriendjes en vrienden in evenwicht te houden, maar studeren is anders: er gebeurt zoveel en ik heb het altijd druk.

Het grappige aan mijn liefde voor Syracuse is dat ik hier nooit heen wilde. Mijn moeder dwong me om te solliciteren vanwege de journalistiek programma. Ik wilde journalist worden, maar ik stelde me voor dat ik Engels zou studeren aan een kleine school voor vrije kunsten buiten een grote stad. Met 12 afzonderlijke hogescholen binnen de universiteit en de dichtstbijzijnde grote stad op meer dan 250 mijl afstand, voldeed Syracuse niet aan mijn eisen. Het is moeilijk voor een middelbare scholier om precies te weten wat ze wil op een universiteit. Groot, klein, stedelijk, landelijk - er is zoveel om uit te kiezen en we streven ernaar een perfecte school te kiezen, niet wat misschien goed voor ons is. Ik had te veel naar de externe factoren van hogescholen gekeken, niet naar wat ze werkelijk inhielden. Het is echter niet moeilijk om hun ware persoonlijkheden te zien. De tweede keer dat ik de campus opliep, voelde ik alles waar ik van zou gaan houden op deze school: trots, energie en vastberadenheid. Hoe ouder ik word, hoe meer ik besef, mam is altijd gelijk.

Wat vind je leuk om te doen op de universiteit? Wat zoek je in een hogeschool? Heb je de school gevonden die bij je past?

Op naar de quad,

Michelle Toglia

College Blogger