Bree Newsome positieve actie essay

Ik dacht dat die jongens in orde waren totdat ik hoorde dat ze wiet rookten."

Dat heeft procureur-generaal Jeff Sessions gemaakt opmerking begin jaren tachtig over twee Ku Klux Klan-leden naar wie een onderzoek liep het lynchen van een zwarte man genaamd Michael Donald. Sessions, de toenmalige Amerikaanse advocaat voor het zuidelijke district, sprak met een advocaat die onderzocht hoe de lokale politie de zaak afhandelde. Dat incident, naast andere beschuldigingen van racisme, zou resulteren in Sessions ontkende bevestiging aan een federale rechter een paar jaar later - maar hij zou zijn opmerking blijven verdedigen door te beweren dat het voor de grap was gezegd. Gezien het feit dat hij sindsdien meer interesse heeft getoond in het stoppen van het gebruik van marihuana dan in het aanpakken van racistische politiepraktijken, is het moeilijk te geloven dat dit een grap was en geen echte weerspiegeling van zijn overtuigingen.

Dergelijke overtuigingen werden schijnbaar bevestigd door die van deze week

interne memo van het kantoor van de assistent-procureur-generaal, waarin de intentie werd aangekondigd om zich te concentreren op "onderzoeken en mogelijke rechtszaken in verband met opzettelijke op ras gebaseerde discriminatie bij toelating tot hogescholen en universiteiten." Met andere woorden, het lijkt erop dat de door Sessions geleide DOJ van plan is zich te richten Actie. En als dat het geval is, is dit slechts de laatste in een reeks pogingen van de regering-Trump om de pagina's van onze kalender zo ver mogelijk terug te draaien naar 1955.

Ik noem in het bijzonder 1955 omdat het het jaar is waarin Emmett Till werd gelyncht in Mississippi en zijn moordenaars werden vrijgesproken van hun misdaden. Het is het jaar waarin de Montgomery Bus Boycot begon in Alabama, toen Rosa Parks weigerde haar stoel af te staan. Het is ook het jaar nadat Brown v Board of Education werd beslist door het Hooggerechtshof, maar staten in het Zuiden moesten hun gesegregeerde openbare scholen nog integreren.

Tweeënzestig jaar en één burgerrechtenbeweging later worstelt de natie nog steeds met haar geschiedenis van racisme en rassenscheiding. Het meest verontrustende is dat openbare scholen stabiel zijn gebleven trend naar re-segregatie- grotendeels te danken aan blanken die zich verzetten tegen beleid dat bedoeld is om te resulteren in een meer divers, rechtvaardig systeem. Onthoud: onderwijs blijft het belangrijkste pad voor opwaartse mobiliteit in Amerika. Openbare scholen moeten daarvoor zorgen elk kind heeft een kans op vooruitgang - althans in theorie. In de praktijk is er extreme ongelijkheid in openbaar onderwijs, waarbij zwarte, Latijns-Amerikaanse en arme kinderen vaak geconcentreerd zijn in ondergefinancierde scholen met onvoldoende middelen.

Positieve actie zelf dient slechts als een pleister voor de wonden van racisme en armoede. Het probeert het speelveld op collegiaal niveau gelijk te maken, wat alleen maar eerlijk lijkt gezien de grote ongelijkheid die er bestaat voor studenten in de klassen K tot en met 12. Door Affirmative Action-initiatieven aan te vallen, zal de DOJ van Sessions die pleister eraf trekken en de wond eronder laten etteren. Het zal niet lang duren voordat het geïnfecteerd raakt, gezien de puisten die de klok omkeren en waar minister van Onderwijs Betsy DeVos mee bezig is lagere scholen te.

De ironie is dat positieve actie het meeste heeft geprofiteerd blanke vrouw college studenten. Argumenten dat het heeft geleid tot oneerlijke rassendiscriminatie van blanken zijn ongeveer net zo geloofwaardig als de bewering van Sessions dat zijn beruchte opmerking alleen maar om te lachen was. We weten al dat het onderwijssysteem in de VS fundamenteel ongelijk is en dat ongelijkheid het resultaat is van systemisch racisme en economische onderdrukking. We weten ook dat als de VS ooit een eerlijk poging om iedereen via de openbare school voor te lichten, zou positieve actie niet nodig zijn. De kwestie is hier veel fundamenteler en gaat terug tot 1740, toen South Carolina de eerste wetten goedkeurde die slavenonderwijs verbood.

Natuurlijk zou ik al het feitelijke bewijs kunnen opsommen dat de vele, vele laat zien op ras en inkomen gebaseerde hindernissen geconfronteerd met potentiële studenten, maar dat zou ten onrechte aannemen dat mensen zoals Sessions geïnteresseerd zijn in feiten. Of in ieder geval meer in hen geïnteresseerd zijn dan in het handhaven van een bepaalde machtsstructuur. Aangezien we dat al gezien hebben de samenleving profiteert van toegenomen diversiteit in het hoger onderwijs, debatten over de vraag of "ongekwalificeerde" minderheidskandidaten toegang krijgen boven hun niet-minderheidstegenhangers lijken niet zoveel anders te zijn dan debatten over de vraag of zwarte schoolkinderen en blanke schoolkinderen naast elkaar in een klaslokaal kunnen zitten zonder dat de wereld in de war raakt einde.

De enige "wereld" die ooit is geëindigd vanwege toegenomen gelijkheid, is de wereld zoals die was vóór 1955. Misschien is dat de wereld waarin Sessions en Trump willen leven.

Volg @Seventeen op Instagram!