Interview met The Clique en Monster High-auteur Lisi Harrison

Je houdt van auteur Lisi Harrison's verslavende boekenreeks De
Kliek - en nu
ze gaat nog een stap verder met haar liefde voor drama op de middelbare school door de
freaky karakters van Mattel's Monster High tot leven! Gebaseerd op het populaire merk, Monster
Hoog is waar de
kinderen van 's werelds beroemdste monsters gaan naar school. Nu kun je alles lezen
over hun avonturen in Lisi's Monster High roman. Lisi chatte exclusief
met Teen Mag om ons te vertellen waarom de Monster High studentenlichaam is niet zo veel
anders is dan die van jou en waar ze de inspiratie vandaan haalt om alles over haar te schrijven
boeken die je moet lezen!

Teen Mag: Hoe heb je de? Monster High karakters
en er een boek over maken?

Lisa Harrison: Mattel had de poppen voor de personages al gemaakt, dus ik
hebben er veel inspiratie uit gehaald. Heb je die dingen gezien? Zij zijn

ongelooflijk. Zo brutaal en vol houding. Ik zou naar ze staren en
vraag me af hoe hun persoonlijkheden eruit zouden zien. Wat ze zouden doen als ze
waren nerveus, blij, beschaamd, verliefd... Wetende dat zij de
tienerkinderen van beroemde monsters kregen het roer echt om. l
gebruikten graag hun monsterlijke eigenschappen als een metafoor voor de adolescentie. Bijvoorbeeld
Clawdeen de weerwolf is superharig en schaamt zich daarvoor. l
herinner me volledig de afschuw die ik voelde toen mijn kuilen harig begonnen te worden. l
zou lopen met mijn armen tegen mijn zij gedrukt. Frankie, de kleindochter van
Frankenstein, vonken als ze nerveus is. Ik was een waanzinnige blush. Lala wil niet
glimlach omdat ze haar tanden verbergt. Ik heb vier jaar een beugel gehad. En de lijst
gaat door en door... Dus in zekere zin herken ik me in alle personages. Iemand die
de puberteit heeft doorgemaakt of doormaakt zal zich hiermee kunnen identificeren
karakters.

TM: Zijn er overeenkomsten tussen? de kliek en Monster High?

LH: Vooral de toon, het gevoel voor humor en
verwijzingen naar popcultuur. Ik schrijf graag over de problemen waar we allemaal tegenaan lopen
naarmate we ouder worden, maar ik probeer ze op een leuke manier te presenteren. Klieken kunnen zijn
vreselijk. De onhandigheid en vervreemding waarmee de monsters worden geconfronteerd Monster High is verschrikkelijk. Mijn doel is om les te geven
lezers hoe ze zichzelf en elkaar moeten behandelen en respecteren in een vermakelijke
manier. Dat doe ik in al mijn boeken.

TM: Wat was je?
zoals op de middelbare school?

LH: Ik was wat je zou noemen een "floater". Ik had mijn besties, maar ik
waren allerlei soorten vrienden. Ik had veel jongensvrienden omdat het altijd zo was
eenvoudig en leuk met de jongens. Ik vond de minder "populaire" kinderen leuk omdat
ze waren altijd interessanter voor mij. Ik hield van stijl, maar haatte mode.
Ik probeerde mijn eigen trends te starten. Sommigen bleven hangen. Sommige probeer ik nog steeds te leven
naar beneden (twee verschillende laarzen). Ik weet hoe het voelt om op elke fout te staan
de sociale ladder. Hoog en laag. Wat het gemakkelijk maakt om de
emoties van mijn verschillende karakters.

TM: Wanneer wist je dat je schrijver wilde worden?

LH:Ik wilde altijd al schrijver worden. Het was het enige wat ik
echt graag gedaan. En het enige wat ik kon doen. Ik was een vreselijke atleet en
een behoorlijk slechte leerling. Ik kon me niet concentreren. Mijn fantasie was altijd aan het racen.
Mijn moeder was altijd mijn grootste supporter. Ze is erg creatief en altijd
nam me mee naar toneelstukken. We schreven samen toneelstukken en verhalen en ze maakte me altijd
het gevoel dat alles mogelijk was. Dat doet ze nog steeds.

TM: Houd je een dagboek bij?

LH: l
was mijn hele leven een enorme journalist (woord?) MASSIEF. Ik was erg dramatisch
en gevoelig. En voelde me altijd onbegrepen (ik weet het, wie niet). Maar
Journaling gaf me een manier om met mezelf te praten en mijn problemen op te lossen zonder
bekend staat als 'het meisje dat tegen zichzelf praat'. Ik schreef ze op tot ik begon
romans schrijven in 2003. Nu werk ik mijn demonen in het openbaar uit. ik hou wel een
notitieboekje altijd bij me. Ik gebruik het om alles op te schrijven wat er gebeurt in mijn
dagelijkse leven dat nuttig zou kunnen zijn in een boek. Namen, uitdrukkingen, outfits,
grappige gesprekken, verhaalideeën... Ik bekijk het altijd voordat ik een nieuwe start
boek. Het is verbazingwekkend hoeveel inspiratie je kunt krijgen van het binnenlopen van een 7-11 of
met de metro rijden. Vreemdelingen zorgen voor een eindeloze voorraad geweldig materiaal.

TM: Wat is je advies aan aspirant-schrijvers?

LH:1) Houd een dagboek bij je en begin met het maken van aantekeningen van de
leven dat zich om je heen afspeelt. Details zijn wat boeken tot leven brengt. 2) Lees
de boeken die je graag leest. Niet de boeken die je denkt te moeten lezen.
De kans is groot dat je schrijft in het genre dat je graag leest. Dus leer hoe andere
mensen doen het. Vind dan je eigen stem. 3) Probeer nooit te kopiëren
andermans stijl of stem. Ontwikkel je eigen. En dat doe je door alles te schrijven
de tijd. 4) Laat mensen niet zien waar je aan werkt. Ja, schrijven is eenzaam
en je wilt feedback. Ik snap het. Maar als je om feedback vraagt, zullen mensen je geven
het aan jou. En dat kan ontmoedigend werken. Laat mensen je werk niet zien totdat
je weet zeker dat hun kritiek je niet zal laten opgeven. 5) Eet geen rijst over een
toetsenbord. Het is onmogelijk om het eruit te krijgen.

TM: Wat was je favoriete boek toen je opgroeide?

LH:ik hield van Harriet de spion. Het maakte dat ik schrijver wilde worden.

Wil je schrijver worden? Vertel ons waar je over wilt schrijven
in de comments hieronder!