Voices of Change: Delara Tehranchi richtte Coco's Angels op om Foster Youth in LA te ondersteunen

Zelfs tijdens de meest uitdagende tijden in de geschiedenis is het belangrijk om diegenen in het zonnetje te zetten die hun dromen blijven volgen en stappen ondernemen om van de wereld een betere plek te maken. Elke maand eert Seventeen jongeren als Stemmen van verandering, degenen die een verschil maken in hun gemeenschap en de wereld als geheel.

---

Wanneer Delara Tehranchi zich haar toekomst voorstelt, ziet ze zichzelf in de voorhoede van pleegzorgactivisme, bewustmaking en verbetering van het gebroken systeem dat in de Verenigde Staten bestaat. Het is een verheven doel, maar op 17-jarige leeftijd is de laatstejaarsstudent van de middelbare school al op een duidelijk pad om echte, krachtige verandering teweeg te brengen.

Ongeveer twee jaar geleden werd Delara een pleegzuster nadat haar moeder, een OB / GYN in Los Angeles, een baby ter wereld bracht die ontwenningsverschijnselen ondervond van de verslaving van haar biologische moeder aan meth en heroïne. In plaats van de baby, Coco, naar een pleeggezin te laten gaan, besloten Delara en haar familie om de baby te adopteren en uiteindelijk te adopteren. Tijdens de pandemie en tussen de Zoom-lessen door zorgde Delara voor Coco, terwijl doktoren de familie waarschuwden voor ontwikkelingsachterstanden. Maar op haar eerste verjaardag trotseerde Coco alle kansen en overtrof ze alle ontwikkelingsmijlpalen voor een baby van haar leeftijd.

"Ik wist dat ik iets moest doen om mijn capaciteiten en middelen te gebruiken, om ervoor te zorgen dat andere pleegkinderen gelijke kansen kregen", vertelde Delara. Zeventien. “In veel opzichten opende mijn pleegzus mijn ogen voor een wereld die ik grotendeels [niet kende]. Een wereld die ik mijn gemeenschap wilde laten zien, zodat ook zij manieren konden vinden om onze huidige zorgsystemen te verbeteren, middelen te bieden voor kinderen in nood, en kansen bieden voor betrokkenheid van lokale organisaties, individuen en scholen om de meer dan 33.000 pleegkinderen in LA."

In december 2020, nadat ik van een van Coco's maatschappelijk werkers had gehoord over het gebrek aan donateurs voor een jaarboek Kerstcadeauactie, Delara en haar familie hebben meer dan $ 60.000 op GoFundMe ingezameld om cadeaus voor pleegouders te kopen kinderen. Ze verkleedden zich als kerstelfen, versierden een bus om op de Polar Express te lijken en klopten van deur tot deur om vakantiewensen te vervullen. "Ik wist na die paar dagen van het bezorgen van geschenken dat ik hier niet wilde stoppen", zei Delara. Op dit moment, Coco's engelen was geboren.

Om haar non-profitorganisatie een vliegende start te geven, nam Delara contact op met verschillende in LA gevestigde belangenorganisaties voor pleegkinderen, zoals Bewakers van de liefde. "De persoon die me inspireerde om actie te ondernemen, werkte bij Guardians of Love, en hun hele team was een enorme hulpbron die ik gebruikte om het pleegzorgsysteem te begrijpen", zei ze. Samen met haar jongere zus Layla organiseerde Delara een reeks evenementen voor Coco's Angels en lanceerde onlangs een bijlesprogramma voor pleegjongeren in Los Angeles County. Coco's Angels heeft essentiële back-to-school benodigdheden geleverd, een tweede kerstcadeau-actie georganiseerd - op een veel grotere schaal - en heeft nu bijna twee jaar eindeloos gepleit voor pleegkinderen in de stad.

Voor haar toewijding om het leven van pleegjongeren te verbeteren en voor haar inspanningen om het gebroken systeem te transformeren, wordt Delara Tehranchi erkend als een Zeventien Stem van verandering.

17: Hoe is je passie voor het pleiten voor pleegkinderen geëvolueerd sinds de oprichting van Coco's Angels?

Delara Tehranchi: Ik heb me gerealiseerd dat veel van de problemen waar pleeggezinnen dagelijks mee te maken hebben niet opgelost kunnen worden door simpelweg geld of donaties te geven. Dit was een enorme misvatting die ik had toen ik dit rijk van dienst betrad. Ik denk zelfs dat de oorzaken van deze problemen diep geworteld zijn in institutionele praktijken en beleidsmaatregelen die pleegkinderen ervan weerhouden te krijgen wat ze nodig hebben. Ik heb me gerealiseerd dat hoewel ik een organisatie kan opzetten, het voor mij belangrijker is om de kracht van mijn gemeenschap te benutten om meer actie te ondernemen. Ik ben steeds gepassioneerder geworden door elk programma of evenement dat we organiseren. Ik heb geleerd van gedragswetenschappelijk onderzoek; Ik presenteerde op de LA County Science Fair over het dalende retentiepercentage van ouders in Los Angeles als gevolg van niet-ondersteunde pleegouders. Het is iets dat we moeten veranderen als we deze kinderen meer stabiliteit willen geven, want het is niet eerlijk. Ze werden geboren in een leven vol tegenspoed en er waren maar weinig ondersteuningssystemen om hen te helpen.

17: Welke andere evenementen heb je naast de kerstcadeau-acties voor Coco's Angels georganiseerd?

DT: We hebben in april 2021 een Easter Egg Hunt drive-through [met Guardians of Love] gehouden. Daarna was waarschijnlijk mijn favoriete evenement tot nu toe, een back-to-school rit in augustus 2021. Ik had iemand gesproken die als kind in een centrum voor huiselijk geweld had gewoond, en hij vertelde me hoe graag hij naar de boekenbeurs ging. Maar het zou hem altijd heel verdrietig maken omdat hij niets kon betalen, ook al hield hij van academici en lezen. Boeken en leermiddelen zouden voor iedereen toegankelijk moeten zijn, maar dat is niet de realiteit. Ik ben er sterk van overtuigd dat je geen geld nodig zou moeten hebben om een ​​opleiding te volgen. Opgroeien in een bepaalde situatie doet niets af aan wat je verdient. Ik wilde een eerlijke boekenbeurs creëren waar iedereen, ongeacht je achtergrond, dezelfde kansen kreeg.

We hebben ook honderden en honderden aanpasbare rugzakken. Het is zo belangrijk om pleegkinderen te voorzien van middelen die ze niet hebben, maar we gingen nog een stap verder en lieten ze hun eigen rugzak, snacks en kleding voor school uitkiezen. Het maakt de ervaring een stuk gedenkwaardiger voor hen. Het was een van de eerste evenementen waar ik mee samenwerkte de missie van Los Angeles, en veel verschillende non-profitorganisaties waren samengekomen voor dit evenement.

17: Kun je ons meer vertellen over het bijlesprogramma?

DT: Toen ik tijdens de pandemie met een maatschappelijk werker sprak, werd ik geïnformeerd over de vele ongeziene gevolgen waarmee pleegkinderen in quarantaine worden geconfronteerd. Ik leerde dat velen geen toegang hadden tot technologie of wifi om online onderwijs te volgen. Als gevolg hiervan bleven veel pleegkinderen in die jaren achter zonder een stabiele opleiding. Nu de school voor velen weer persoonlijk is, zijn de effecten van deze verloren tijd duidelijk, vooral bij pleegkinderen. Ik wilde een veilige plek creëren voor pleegkinderen die onderwijskundige hulp nodig hebben, om zo met gekwalificeerde middelbare scholieren te werken dat ze niet alleen altijd iemand in hun hoek hebben om hen te helpen met hun studie, maar ook dat ze altijd iemand hebben die hen begeleidt.

17: Wat zijn je toekomstplannen voor Coco's Angels?

DT: Ik heb veel. Ik heb met een paar studenten gesproken die een tak van Coco's Angels op hun school willen beginnen. Ik zou graag onze tutordatabase willen uitbreiden om zich uit te strekken over LA, de staat en uiteindelijk het land. Ik zou graag hoofdstukken willen implementeren op hogescholen, te beginnen op de universiteit waar ik volgend jaar naar toe ga. Onlangs heb ik een merchandise-lijn ontworpen die binnenkort wordt gelanceerd en alle opbrengsten gaan terug naar Coco's Angels.

Ik wil ook mijn onderzoek uitbreiden en het gedurende de hele universiteit voortzetten. Ik wil mijn bevindingen publiceren, zodat meer mensen zich bewust kunnen worden van de verschillende uitdagingen waarmee de pleegzorggemeenschap wordt geconfronteerd. Het kweken van Coco's Angels betekent dat ik meer maatschappelijk ingestelde individuen kan verbinden met kansen om dat te doen helpen, maar wat nog belangrijker is, het betekent een brug slaan tussen pleegkinderen en de rest van het gezin wereld. Dat is een brug die gebouwd moet worden, zodat we meer beleid, fondsen en programma's voor pleegkinderen kunnen eisen.

17: Hoe heb je sociale media gebruikt om bewustzijn te verspreiden?

DT: Op ons Instagram-platform heb ik weetjes over pleegkinderen gedeeld op Stories en posts. Ik gebruik interactieve quizzen om de betrokkenheid te vergroten, wat ook een platform biedt om mensen op te leiden die misschien niet in staat zijn om persoonlijk vrijwilligerswerk te doen. Ik heb financiering ontvangen via inzamelingsacties op sociale media, gedeelde foto's van onze evenementen en zelfs kreeg steun van geïnteresseerde organisaties en individuen die ons werk zagen op sociale media en reikte uit.

17: Hoe beschermt u uw geestelijke gezondheid in dit werk?

DT: Ik probeer geen muur op te trekken tussen mezelf en pleegkindactivisme. Ik zal nooit kunnen voelen wat pleegkinderen dagelijks meemaken, maar ik wil op zijn minst de emotionele lading voelen die voortkomt uit de verhalen die mij worden verteld. Wanneer je je emotionele waakzaamheid laat verslappen en jezelf toestaat kwetsbaar te zijn, werkt dat als brandstof voor je strijd voor gelijkheid.

Het is natuurlijk belangrijk om mijn emotionele welzijn te beschermen. Van jongs af aan was ik altijd extreem gevoelig voor het ongemak van anderen. Een deel daarvan komt volgens mij doordat ik ben opgevoed door twee immigranten van de eerste generatie die een door oorlog verscheurd land zijn ontvlucht. Als ik me bijzonder radeloos voel, herinner ik mezelf eraan dat hulpeloosheid me nooit zal dienen. Je machteloos voelen is een verspild perspectief. In plaats daarvan weet ik dat ik een ethische verplichting heb om de realiteit van het leven van pleegkinderen toe te staan ​​mij te machtigen. Voor iedereen die zich uitgeput voelt door activisme, smeek ik hen om te proberen te voorkomen dat emoties hen belemmeren. Gebruik in plaats daarvan de emoties als een herinnering dat empathie op zichzelf een kracht is die moet worden aangewend. Als het efficiënt wordt gedaan, kan het transformatieve acties op gang brengen voor die doelen waar we zo diep voor voelen.

17: Wat betekent het voor jou om een ​​Voice of Change-onderscheiding te zijn?

DT: Anderen zullen hopelijk zien en horen over de zaak waar ik zoveel om geef. De inspanning en de doelen van Coco's Angels worden versterkt. Het bevestigt dat wat ik doe niet over mij gaat, maar over iets dat veel groter is dan ik. Het is een symbool van de manier waarop de poging van één persoon om verandering teweeg te brengen, kan uitgroeien tot iets veel groters. Hoewel ik me buitengewoon vereerd voel, voel ik me nog meer vereerd dat ik de behoeften van pleegkinderen op de voorgrond van de geest van mensen kan brengen. Deze eer is echt voor hen.

Delen van dit interview zijn voor de duidelijkheid bewerkt en ingekort.