Voices of Change: Mana Shooshtari versterkt de stemmen van Iraanse vrouwen

Zelfs tijdens de meest uitdagende tijden in de geschiedenis is het belangrijk om diegenen in het zonnetje te zetten die hun dromen blijven volgen en stappen ondernemen om van de wereld een betere plek te maken. Elke maand eert Seventeen jongeren als Stemmen van verandering, degenen die een verschil maken in hun gemeenschap en de wereld als geheel.

---

Vrouwen. Leven. Vrijheid. Het krachtige gezang van protesten dat in heel Iran losbarst, omvat de eisen van Iraanse vrouwen die al tientallen jaren worden onderdrukt en het zwijgen opgelegd. Naar aanleiding van het overlijden van Mahsa Amini – wiens echte naam, Jina, volgens de Iraanse wet niet geregistreerd kon worden – massademonstraties, geleid door duizenden vrouwen en jongeren, begon in een poging om te vechten voor het einde van de onderdrukking door het Iraanse regime en geweld. De rally's roepen ook op tot vrijheid en gelijkheid.

In de Verenigde Staten hebben veel jonge Iraans-Amerikaanse vrouwen, zoals de 22-jarige Mana Shooshtari, vrienden, familie en geliefden die hun leven riskeren en de straat op gaan om te vechten voor vrijheid in Iran. Sinds er protesten zijn uitgebroken, is Mana naar sociale media gegaan om solidair te zijn en hun stem te versterken door informatie, foto's en video's over en van de opstand te plaatsen.

"Ik voel me hierdoor bijzonder geraakt omdat ik een Iraniër ben", vertelde Mana Zeventien. "Het zijn bondgenoten, die zo dapper hun leven op het spel zetten voor het nastreven van mensenrechten en democratie."

Mana, de dochter van Iraanse immigranten, erkent het enorme belang van het gebruik van haar platform om berichten van demonstranten te verspreiden, om de ware, grimmige realiteit van hun strijd te laten zien. De wereld kan niet negeren wat er op dit moment in Iran gebeurt, zegt Mana. Haar pleitbezorging voor sociale rechtvaardigheid is een passie die wordt meegenomen in haar dagelijkse werk als hoofdvak politieke wetenschappen aan de San José State University, Field Director bij Hoofdkwartier van de basisdemocraten, en vice-voorzitter van de Jonge Democraten van San Joaquin.

Voor haar onvermoeibare strijd voor democratie en vastberadenheid om verandering door te voeren waar dat nodig is, wordt Mana Shooshtari erkend als een Zeventien Stem van verandering.

17: Waarom is het belangrijk voor u om op dit moment uw stem uit te brengen en te pleiten voor de vrouwen in Iran?

MEVR: Ik ben een voorstander van vrouwenrechten en mensenrechten. Ik voel de behoefte om op te treden en de stemmen van de Iraanse vrouwen en meisjes te helpen versterken. Ik neem dit heel serieus, want ook al ben ik Iraans, ik heb de verdienste geboren te zijn [in de Verenigde Staten]. En dat is een enorm voorrecht, want ik heb de mogelijkheid om politiek te zijn en me geen zorgen te hoeven maken over mijn leven. Terwijl in Iran het simpele feit dat je de straat op gaat en protesteert, betekent dat je je leven op het spel zet. Dus ik denk dat dit echt het minste is wat ik kan doen om hun stem te versterken, vooral omdat ze zo dapper vechten tegen dit regime dat het land de afgelopen 43 jaar heeft gegijzeld.

17: Welke emoties gaan er door je heen terwijl je pleit voor en vecht in solidariteit met de vrouwen van Iran?

MEVR: Ik huil echt elke nacht. Ik ben zo geïnspireerd door hun moed – ze gaan de straat op en komen oog in oog te staan ​​met de politie, die zo gewelddadig reageert op hun protesten. Maar ik voel me bedroefd. Ik kijk naar alle video's die uitkomen en ik ben geschokt. Ik heb verdriet omdat deze mensen hun leven op het spel zetten. Ik ben geïnspireerd, maar bedroefd door hoeveel mensen hun leven hebben verloren, hoeveel mensen dat zullen zijn permanent getraumatiseerd door arrestaties en martelingen omdat ze gewoon een leven willen waarin ze kunnen leven vrij.

17: Hoe kunnen mensen anders actie ondernemen en de demonstranten in Iran helpen?

MEVR: Vergroot eerst en vooral de oorzaken. Sociale media zijn een zeer krachtig hulpmiddel om de stemmen te versterken van de mensen die ter plaatse zo dapper vechten. Er zijn verschillende accounts die video's hebben kunnen vinden van mensen die dapper de straat op gaan. Ze delen ook video's van hoe het regime zo afschuwelijk en gewelddadig op hen reageert. Het is erg belangrijk om ervoor te zorgen dat de wereld weet wat het regime doet met mensen die vreedzaam protesteren.

Ten tweede, roep de Verenigde Naties op om een ​​mechanisme te creëren dat het regime verantwoordelijk kan houden voor hun daden. Amnesty International heeft een petitie die een miljoen handtekeningen heeft verzameld om de internationale gemeenschap op te roepen dat mechanisme op te bouwen, vooral bij het nastreven van mensenrechten. [U kunt die petitie ondertekenen hier.]

Doe ten slotte een beroep op mediakanalen - of het nu een lokaal of nationaal mediakanaal is - om deze te helpen verslaan protesteren en ervoor zorgen dat ze de eisen van het Iraanse volk voor vrijheid benadrukken en gelijkwaardigheid.

17: Wat inspireert je om je stem te blijven gebruiken?

MEVR: Ik studeer politieke wetenschappen, en ik heb gemerkt dat een van de beste manieren om een ​​democratie intact te houden, of om de creatie van democratie na te streven, is om te geloven en te hopen dat het tot bloei zal komen. Wetende dat je dat geloof en die passie voor democratie echt moet hebben, is wat mij op de been houdt. Ik geloof echt dat we wereldwijd op een kantelpunt zitten. Het is interessant dat congreslid Jamie Raskin ooit lid werd van een van de Grassroots Democrats HQ-telefoonbanken en begon te praten over hoe de democratie wereldwijd groeit of krimpt. We zijn wereldwijd op dit punt waar we moeten beslissen: gaan we inkrimpen of uitbreiden? Ik geloof in uitbreiding van de democratie. Ik geloof in de pure kracht van democratie. Dat is wat we in gedachten moeten houden terwijl we blijven vechten en vooruit blijven gaan, zowel in Iran als hier in de VS.

17: Wanneer begon je werk in activisme weer?

MEVR: Ik had nooit echt gedacht dat ik iemand zou worden die erg politiek is. Toen werd Donald Trump president en verbood hij mijn hele familie tijdens zijn eerste week in functie. Als 16-jarige vond ik dat best schokkend. Ik dacht: 'Hoe kan iemand met een pennenstreek willekeurig beslissen dat iedereen van deze zeker is landen is onveilig om binnen te komen, dus moeten we ze verbieden?’ Het viel vooral op omdat ik de dochter ben van Iraniër immigranten. Dat was dus mijn keerpunt. Toen besloot ik mee te doen.

Mijn laatste jaar op de middelbare school was toen de schietpartij in Parkland plaatsvond. Samen met een vriend van mij organiseerde ik een protest op de campus tijdens de nationale staking. Ik sprak ook bij protesten in mijn stad, Stockton. Toen begon mijn activisme te prikkelen. Ik leerde over de mechanismen van hoe we een activist kunnen zijn via de Miss America-organisatie. Ik deed mee aan hun uitstekende tienerprogramma, dat in wezen het kleine zusje van Miss America is. Als je een titelhouder bent bij Miss America, moet je een initiatief met sociale impact hebben. De mijne was destijds financiering voor de kunsten, maar toen leerde ik voor het eerst: 'Oh, je kunt een brief schrijven aan je congreslid over iets waar je een passie voor hebt, en raad eens? Ze reageren soms.’ Maar op de universiteit begon ik echt met activisme toen ik besloot politieke wetenschappen te studeren, en tijdens de verkiezingen van 2020 vond ik mijn weg naar electoraal activisme.

17: Wat was het grootste hoogtepunt tijdens je ervaring met activisme – als Field Director van de Grassroots Democrats, VP Young Dems –? Wat is de grootste uitdaging geweest?

MEVR: Het grootste hoogtepunt is het enorme aantal kiezers waarmee we contact hebben kunnen opnemen op het hoofdkwartier van de Grassroots Democrats. In 2020 hebben we 6,1 miljoen telefoontjes gepleegd, 3,1 miljoen sms'jes verzonden en 700.000 ansichtkaarten verstuurd. Dit jaar hebben we ongeveer 1,13 miljoen oproepen gedaan. We hebben 3,5 miljoen sms'jes verstuurd en 478.000 ansichtkaarten verstuurd. En tot nu toe hebben we op 46.000 deuren geklopt in onze congresdistricten in Californië.

Het is voor mij een zeer ontroerende ervaring geweest om in contact te komen met zoveel kiezers, als iemand die gepassioneerd is om te stemmen en ervoor te zorgen dat mensen maatschappelijk meer verbonden zijn. Maar we hebben ook een geweldig jeugdprogramma, en dat is eigenlijk hoe ik met het hoofdkwartier ben begonnen. In 2020 ben ik begonnen als vrijwilligster. Toen besloot de uitvoerend directeur me parttime en daarna fulltime in dienst te nemen, en nu ben ik de Field Director. Ik kan persoonlijk instaan ​​voor hoe krachtig onze jonge Dems-programmering is. We hebben meer dan 100 jonge activisten kunnen trainen om de basisprincipes van organiseren te leren, of dat nu zo is telefonisch bankieren, de basisprincipes van politieke fondsenwerving begrijpen, of leren hoe je goed kunt zijn leider.

Maar aan de andere kant ben ik ook student. Het balanceren van de vele uren die campagnes vragen naast het behalen van een diploma, was een grote uitdaging. Maar het is iets wat ik graag doe, gezien hoe gepassioneerd ik ben over het behoud van onze democratie.

17: Hoe bescherm je je mentale en emotionele gezondheid terwijl je je activistische werk en school in balans houdt?

MEVR: Dat is een proces dat ik nog aan het leren ben. Het is heel uitdagend, ik ga niet liegen. Je moet zelfdiscipline hebben. Je moet sterke tijdmanagementvaardigheden hebben, wat veel oefening vergt. Je moet er ook voor zorgen dat je tijd voor jezelf vrijmaakt. Zorg ervoor dat je wat slaap krijgt in plaats van geen slaap. Zorg ervoor dat je minstens één ding per dag vindt, of het nu gaat om een ​​wandeling of om een ​​vriend te bellen, om jezelf die extra boost te geven die nodig is om door te komen.

17: Wat zijn je doelen voor de toekomst?

MEVR: Dat is eerlijk gezegd iets waar ik nog steeds aan denk. Ik weet dat ik zeker aan de politieke kant van het werk wil blijven. Ik wil betrokken zijn, ik wil mensen helpen ervoor te zorgen dat ze weten hoe ze maatschappelijk betrokken kunnen blijven. Maar ik ben ook geïnteresseerd in een vorm van beleidswerk dat gericht is op mensenrechten. Ik ben vooral geïnteresseerd in gendergelijkheid, om ervoor te zorgen dat we dit niet alleen hier in de Verenigde Staten, maar wereldwijd promoten.

17: Wat betekent het voor jou om een ​​Voice of Change-onderscheiding te zijn?

MEVR: Het is een enorme eer. Onder de aandacht worden gebracht door een tijdschrift dat ik ben opgegroeid met lezen, betekent de wereld. Ik vond het geweldig om hier deel van uit te maken, omdat ik me de Zeventien tijdschrift waarmee ik ben opgegroeid - het is gewijd aan stijl en de nieuwste trends, maar ik kan me niet echt herinneren dat ik over sociale rechtvaardigheid heb gelezen. Ik zag mezelf ook nooit erg politiek worden, of een activist worden. Dus om de verandering te zien die beide Zeventien en ikzelf hebben doorgemaakt, pleitbezorgers van sociale rechtvaardigheid worden, betekent veel. Ik denk dat het laat zien dat als je heel hard werkt, je werk wordt opgemerkt.