10Apr

Cameron Samuels bestrijdt censuur op scholen in Texas

instagram viewer
Dit is een afbeelding

Als eerstejaarsstudent in het Katy, Texas Independent School District, ontdekte Cameron Samuels een internetinhoudfilter op computers die de toegang tot LGBTQ-advocatuurwebsites, zoals The Trevor, verbood projecteren. De categorie waaronder het viel in het filtersysteem? "Alternatieve seksuele levensstijlen (GLBT)." Cameron was al op de hoogte van de maatregelen die het schooldistrict had genomen om boeken te verbieden en essentiële bronnen te censureren en wist dat het tijd was om zich uit te spreken.

Dit is een afbeelding

“Boeken werden tijdens het schooljaar 2021-2022 in een ongekend tempo verboden. De meeste van die boeken gingen over LHBTQ-onderwerpen, over ras, over de Holocaust”, vertelde Cameron, nu 18 Zeventien. "[Het district] wilde de toegang afsluiten tot perspectieven waar ze het niet mee eens waren, om 'de kinderen te beschermen'. Maar ik wist dat er nooit een tijd was waarin het verbieden van boeken aan de goede kant van de geschiedenis stond."

In november 2021 stond Cameron alleen voor het schoolbestuur om de venijnige censuur van het district te bestrijden inspanningen en beschrijven de nadelige impact die het heeft op gemarginaliseerde studenten - waarop ze nee kregen applaus. Maar ze bouwden een beweging op en belegden volgende bestuursvergaderingen met gepassioneerde studenten. “Ik ben persoonlijk getroffen door geestelijke gezondheidsproblemen. ik ben vreemd. Ik ben Joods. En ik ben geschaad door dit beleid, 'zei Cameron. "Als ik niet voor mezelf opkom, of voor anderen, wie zal dan voor ons opkomen?"

Hun inspanningen, gecombineerd met de kracht van de studenten, ouders en opvoeders die aan hun zijde vochten hen, leidde tot een petitie met meer dan 2.000 handtekeningen en boekdrives die tientallen verspreidden titels. En met de hulp van de American Civil Liberties Union werd het internetinhoudfilter verwijderd van Katy ISD-computers. Maar hun strijd is nog niet gestreden.

Wat motiveerde je om een ​​studentenbeweging tegen censuur te leiden in het schooldistrict Katy, Texas?

Cameron Samuels: Mijn opleiding, K-12, was in Katy, Texas en het was ooit een plek voor diversiteit in ons curriculum, in onze bibliotheken en in de programma's en kansen die werden aangeboden. Het was een prachtige wijk die voorzag in wat het nodig had voor zijn diverse gemeenschap. Maar de laatste jaren is het zoveel conservatiever geworden. Ik zag dat het district toegaf aan onverdraagzaamheid die werd uitgespuwd door ouders tijdens bestuursvergaderingen en door wetgevers die druk uitoefenden op het district om boeken te verwijderen.

Ik zag in dat we mensen nodig hebben om een ​​beweging op te bouwen. We hebben bondgenoten nodig. Het schoolbestuur en de staatswetgevers hadden macht over ons en gebruikten die om ons kwaad te doen. Om te kunnen reageren, moesten we macht opbouwen onder ons jonge mensen. We moesten netwerken. Ik nam contact op met enkele vrienden van wie ik wist dat ze door dit beleid werden beïnvloed en die er belang bij hadden om zich uit te spreken, hetzij anoniem of in het openbaar.

Hoewel Katy eerder zo'n vooruitstrevende gemeenschap was, denk ik niet dat het ooit een veilige plek was om openlijk vreemd te zijn of op te komen voor gemarginaliseerde rassen. We moesten samenkomen om verandering te brengen. De schoolbestuursvergadering in november 2021 was de eerste keer dat ik het internetfilter publiekelijk aan het licht bracht. Het was de eerste keer dat we studenten hoorden reageren op deze poging om boeken te verbieden. Kort daarna schreef mijn vriend een petitie die nu meer dan 2000 handtekeningen heeft gekregen. Toen begon het nieuws over de schoolbestuursvergaderingen en de inspanningen van ons, de studenten.

We hebben de aandacht van de wijk. We hebben de aandacht getrokken van studenten in de hele staat. We hebben 8 of 9 websites gedeblokkeerd. We hebben boeken teruggebracht naar de planken. We spraken op schoolbestuursvergaderingen om boeken te verdedigen, zodat de commissie wist dat hun beslissingen in de gaten werden gehouden. Het duurde zo lang, maar we waren toegewijd en dat maakte het verschil. We hielden vol.

Waar ben je het meest trots op dat je hebt bereikt tijdens je reis?

CS: Voordat ik afstudeerde, begon ik bij de ACLU te werken en we dienden een klacht in wegens discriminatie tegen het district, wat leidde tot de ontmanteling van het LGBTQ-internetfilter. Dit was een van de grootste overwinningen van deze beweging. Helaas heeft het bijna een jaar geduurd om dit voor elkaar te krijgen. Ik wou dat dat iets was dat het schoolbestuur had kunnen doen, wetende dat de studenten die zij vertegenwoordigden, werden benadeeld door dit discriminerende beleid.

Maar aan het begin van het schooljaar herzag het bestuur een beleid dat boeken uit bibliotheken verwijderde toen slechts een alleenstaande ouder van de 90.000 leerlingen een boek uitdaagde. Het is helaas geslaagd zonder studenten in de commissie, en met studenten die toestemming van hun ouders moesten vragen om boeken uit klasbibliotheken te bekijken. Het stelt ook automatisch hun ouders op de hoogte, wat de privacy van studenten schendt. Dat was zo'n enorme klap voor onze beweging. Maar dit soort beleid gebeurt over de hele staat en het hele land, en we blijven volhardend.

Hoe ben je gegroeid sinds je activismereis begon?

CS: Ik miste effectieve communicatieve vaardigheden toen ik jonger was, en het was elke dag een strijd om zelfrespect te vinden. Toen ik me aansloot bij belangenbehartigingsgroepen, wist ik dat ik in grote leidinggevende posities sprong. Het was iets waar ik erg gepassioneerd over was, maar ik worstelde om mezelf als een leider te zien. Uiteindelijk hebben deze functies me geholpen om te groeien. Ik weet dat er veel moed voor nodig was, maar die groeimindset is goed.

Van welke uitdagingen heb je het meeste geleerd?

CS: Ik was iemand die niet effectief kon communiceren en geen gevoel van eigenwaarde had. Het was een worsteling om trots te vinden en vooruit te gaan toen ik het moeilijk had. Maar volharden en weten dat ik mensen aan mijn zijde had die me steunden, heeft me geholpen om te groeien als persoon en als leider, en om veranderingen door te voeren.

Wat inspireert je om te blijven pleiten voor anderen?

CS: Als we niet voor onszelf of voor anderen opkomen, wie komt er dan voor ons op? Dat is een mantra die ik dicht bij mezelf houd in mijn pleitbezorging. Ik weet dat dit beleid schadelijk is voor mij en vele anderen, en ik weet dat ik het voorrecht heb om publiekelijk op te staan ​​en deze onderdrukking te bestrijden. Ik weet dat vele anderen dat niet kunnen. Het is een uitdaging om queer te zijn, zelfs in de meest queer generatie in de geschiedenis, en dat zal zo blijven tenzij er mensen zijn die voor ons opkomen.

Delen van dit interview zijn voor de duidelijkheid bewerkt en ingekort.

Foto met dank aan Cameron Samuels. Ontwerp door Yoora Kim.

Hoofdfoto van Leah Campano
Leah Campano

Geassocieerde redacteur

Leah Campano is een Associate Editor bij Seventeen, waar ze verslag doet van popcultuur, entertainmentnieuws, gezondheid en politiek. In de weekenden kun je haar waarschijnlijk naar vintage-marathons zien kijken Echte huisvrouwen afleveringen of op zoek naar de beste amandelcroissants van New York City.