8Apr
Zelfs tijdens de meest uitdagende tijden in de geschiedenis is het belangrijk om diegenen in het zonnetje te zetten die hun dromen blijven volgen en stappen zetten om van de wereld een betere plek te maken. Daardoor is bvElke maand eert Seventeen één jongere als een stem van verandering, iemand die een verschil maakt in hun gemeenschap en de wereld als geheel.
LaTayla Billingslea zat pas op de middelbare school toen ze uit de eerste hand leerde hoe slopend de emotionele gevolgen van wapengeweld kunnen zijn. Haar nicht Jasmine, moeder van twee kinderen, werd doodgeschoten toen ze probeerde te ontsnappen aan een intieme partner. De schutter werd later vrijgesproken op aanklacht met een "Stand Your Ground" verdediging, waarmee een individu dodelijk geweld kan gebruiken als reactie op dreiging, zelfs als hij zich kan terugtrekken uit de situatie. Wapenbeheersingsactivisten beweren dat de wet geweld aanmoedigt en de kans op onwettig letsel of moord alleen maar vergroot.
LaTayla's neef en haar familie hebben nooit de gerechtigheid gekregen die ze verdienden. LaTayla moest niet alleen rouwen om de zinloze moord op haar neef, maar zich ook zorgen maken of en wanneer een soortgelijke situatie haar familie opnieuw zou kunnen treffen. “Ik werd overspoeld door emoties met betrekking tot haar dood en vroeg me af of het haar zou kunnen overkomen, het zou iedereen kunnen overkomen. Het kan mij overkomen, of mijn moeder, of iemand anders met wie ik een hechte band heb,” deelde ze.
Tegen de tijd dat ze naar de middelbare school ging, was LaTayla vastbesloten om haar pijn om te zetten in actie. De tiener uit Atlanta voegde zich bij haar lokaal Studenten eisen actie hoofdstuk, dat deel uitmaakt van de Everytown voor wapenveiligheid netwerk. De organisatie voorzag haar van de middelen om andere overlevenden te ontmoeten en samen te werken, en te werken aan het verminderen van gevallen van wapengeweld, vooral onder mensen van kleur. Nu als een 17-jarige senior op de middelbare school, is LaTayla een actief lid van de afdeling en dient ze als lid van de adviesraad. Ze hielp meer dan 100.000 jonge kiezers registreren bij de verkiezingen van 2020, en via de Survivor Engagement Working Group van Students Demand Action, assisteert bij de coördinatie van evenementen voor de National Gun Violence Survivors Week, de eerste week in Februari.
LaTayla is niet alleen een fulltime middelbare scholier en toegewijde activist, maar is ook betrokken bij Jareds hart van succes - een op de gemeenschap gebaseerd mentorschapsprogramma - HOSA-Future Health Professionals en de Future Business Leaders of America. Het is vanwege dit alles en haar uitdrukkelijke toewijding aan haar gemeenschap dat LaTayla wordt erkend als een ZeventienStem van verandering.
17: Hoe raakte je aanvankelijk betrokken bij activisme?
LaTayla Billingslea: Ik raakte er aanvankelijk bij betrokken na de dood van mijn neef, Jasmine. In de loop van ongeveer een jaar [werd] ik overmand door negatieve emoties. Nadat ik hoorde over Students Demand Action en hun missie om wapengeweld te beëindigen, besloot ik mee te doen als een proactieve manier om mijn emoties te kanaliseren, om iets te doen dat mensen kan helpen. Omdat ik deel uitmaak van de beweging voor het voorkomen van wapengeweld, denk ik graag dat ik een betere toekomst creëer voor de mensen die na mij komen. Ik wil niet dat iemand anders meemaakt wat mijn familie en ik hebben meegemaakt.
17: Wat houdt het in om lid te zijn van een adviesraad voor Students Demand Action?
POND: Ten eerste moet je over algemene leiderschapsvaardigheden beschikken. Je helpt andere studentleiders binnen de organisatie om te groeien en hun eigen vaardigheden te versterken, door middel van de training en het mentorschap dat je aanbiedt. Je moet ook investeren in je lokale afdeling om ook op nationaal niveau succes te boeken.
17: Op welke projecten ben je het meest trots dat je ze hebt bereikt met Students Demand Action?
POND: Een van de grotere initiatieven waar ik [en] meerdere Students Demand Action-leden erg trots op zijn, was deelname aan de verkiezingscyclus van 2020 en het registreren van 100.000 kiezers.
Een van de dingen waar ik het meest enthousiast over ben, is mijn betrokkenheid bij de Survivor Engagement Working Group en de Diversity, Equity and Inclusion Working Group. Ik identificeer me als een overlevende van wapengeweld, maar ik maak ook deel uit van een minderheidsgroep, een zwarte vrouw. Dus door in die twee groepen te werken, zorg ik ervoor dat die studenten en de mensen binnen hun gemeenschappen hebben de stem die ze nodig hebben, zodat ze de verandering kunnen doorvoeren binnen hun gemeenschappen en scholen.
17: Hoe ben je gegroeid als activist?
POND: In het begin was ik terughoudender om mijn ervaringen met wapengeweld te delen. Ik was ook meer terughoudend om mijn gedachten te delen als het gaat om bepaalde wetgevingen, en om me in het algemeen uit te spreken. Maar door mijn reis in activisme tot nu toe, heb ik geleerd dat mijn stem en mijn commentaar waarde hebben. Wat ik zeg kan iemand beïnvloeden.
17: Hoe breng je je activistische werk in balans met een voltijdse middelbare scholier zijn?
POND: Allereerst heb ik een planner. Het is een online planner die ik als app gebruik op mijn telefoon en laptop. Dus wanneer ik een opdracht of een vergadering heb, zal ik het daar als herinnering hebben. Voor grotere projecten plan ik meestal dat ze de dag ervoor of twee dagen voor [hun uitgerekende datum] moeten worden gedaan, zodat ik tijd heb om alles te bekijken en ervoor te zorgen dat het is zoals ik het wil hebben.
17: Wat heb je nog meer gepland als het gaat om je activisme?
POND: Een ding ter plaatse zou zijn om de "Stand Your Ground" -wet in te trekken en vergunningvrij vervoer in Georgië. [Permit-less carry, of "constitutionele carry", is een wetgeving die onlangs is ingevoerd in de Algemene Vergadering van Georgië, waardoor een wapenvergunning niet meer nodig zou zijn.]
17: Wat is je ultieme carrièredoel?
POND: Mijn ultieme carrièredoel is om forensisch analist te worden. Vorig jaar volgde ik een forensische cursus op mijn school en kreeg ik een meer diepgaande kennis van wat het is. Bovendien zit ik in het biotechnologieprogramma op mijn school, en biotechnologie en forensisch onderzoek zijn erg met elkaar verweven. [Ik vind het leuk] om in een laboratoriumomgeving te werken en te zien hoe dingen worden geanalyseerd.
17: Welk advies heb je voor jongeren die betrokken willen raken bij activisme?
POND: Ik zou zeggen, kijk of dit is wat je wilt doen. Ik werk graag aan de preventie van wapengeweld, maar het kan soms een uitdaging zijn. Je moet heel goed zijn in het balanceren van je schema. Je moet ook weten wanneer je 'nee' moet zeggen. Binnen deze beweging moet je je bewust zijn van zelfzorg en weten wat je harde grenzen zijn. Je moet weten dat wanneer je je limiet nadert, je er niet voorbij moet gaan, want dat kan echt schadelijk zijn voor je mentale en emotionele gezondheid. Weet hoeveel je aankunt en hoeveel je kunt doorstaan of verdragen. Hoewel er veel goede dingen zijn aan deze beweging, kan het soms een uitdaging zijn, vooral als je een overlever bent, want er zijn moeilijke dagen.
Om succesvol te zijn, moet je een passie voor belangenbehartiging hebben. Het is misschien niet voor iedereen weggelegd. Ik doe het graag, ook al zijn er uitdagende dagen. Ik weet dat ik op een dag het punt zal bereiken waarop ik enkele veranderingen zal zien.
17: Hoe bescherm je je mentale en emotionele gezondheid als het gaat om dit soort werk?
POND: Een ding dat ik doe is een dagboek. Ik probeer minstens twee keer per week een dagboek bij te houden, gezien mijn schema. Ik probeer over het algemeen meer te doen dan dat, maar alleen al mijn gedachten, gevoelens en emoties op papier zetten is erg opluchtend en bevrijdend. Maar er zijn meerdere zelfverzachtende en zelfzorgtechnieken die voor verschillende mensen werken. Er is geen one-size-fits-all als het gaat om zelfzorg - dat is precies wat voor mij werkt.
17: Wat betekent het voor jou om een Voice of Change-onderscheiding te zijn?
POND: Het betekent dat het werk dat ik doe een verschil maakt, en dat mensen zien waar studentenactivisten in heel Amerika zo gepassioneerd over zijn: we willen onszelf een andere dag in leven houden. Het betekent dat mensen begrijpen dat studentenleiders zich gewoon veilig willen voelen in ons land, en de strijd die we voeren om daar te komen.
Delen van dit interview zijn voor de duidelijkheid bewerkt en ingekort.
Geassocieerde redacteur
Leah Campano is een Associate Editor bij Seventeen, waar ze verslag doet van popcultuur, entertainmentnieuws, gezondheid en politiek. In de weekenden kun je haar waarschijnlijk naar vintage-marathons zien kijken Echte huisvrouwen afleveringen of op zoek naar de beste amandelcroissants van New York City.
Seventeen kiest producten waarvan we denken dat je ze het leukst zult vinden. We kunnen commissie verdienen via de links op deze pagina.
©Hearst Magazine Media, Inc. Alle rechten voorbehouden.
