Amanda Seyfried reflecteert op ongemakkelijke naaktscènes op 19-jarige leeftijd

Amanda Seyfried maakte haar debuut op het scherm toen ze nog maar een tiener was in het seizoen 1999 van Zoals de wereld verandert voordat je je bij populaire soapseries aansluit, zoals Al mijn kinderen en uiteindelijk belandde ze haar doorbraakrol in Gemene meiden, welke heeft certificeerbaar zijn cultklassieker tegen deze tijd. Hoewel haar iconische rollen haar sindsdien vrijwel als een begrip hebben gecementeerd (ik bedoel, hoe kon je? niet hou van haar in de mama Mia! franchise?!), herinnert de acteur zich in een nieuw interview dat haar succes haar achter de schermen niet tegen alles beschermde.

Bij het spreken met Portier magazine gaf Amanda toe dat ze, alles bij elkaar genomen, het Hollywood van begin jaren 2000 'vrij ongeschonden' verliet, maar ze had wel te maken met ongemakkelijke situaties. "Als 19e, rondlopen zonder mijn ondergoed aan - zoals, hou je me voor de gek? Hoe heb ik dat laten gebeuren?” ze legde uit. “Oh, ik weet waarom: ik was 19 en ik wilde niemand van streek maken, en ik wilde mijn baan behouden. Dat is waarom."

De Emmy-genomineerde legde vervolgens uit dat er in de jaren daarna een verschuiving in haar zelfvertrouwen is opgetreden die haar heeft behoed voor dezelfde hachelijke situatie als een volwassene. "Er is een respectniveau dat ik nog nooit zo volledig om me heen heb gevoeld", mijmerde ze. “Het heeft niets te maken met enig niveau van bekendheid of erkenning of lovende kritieken. Wat het ook is, het is niet vanwege Mank, het is niet vanwege de uitval, het gaat er niet om dat ik mijn films heb gezien. Ik word gerespecteerd omdat ik 36 jaar oud ben en ik weet wie ik ben.”

Eerder dit jaar schotelde Amanda voor aan: Marie Clairein een coververhaal dat ze "altijd erg geëxtrapoleerd voelde" door man Gemene meiden fans die zouden verwijzen naar een grap over haar karakter, Karen Smith, die de weersvoorspelling kent door haar borsten aan te raken. "Ik voelde me daar altijd echt door geëxtrapoleerd", gaf ze toe. “Ik was een jaar of 18. Het was gewoon smerig." In datzelfde interview besprak ze ook de staat van kindersterren van vandaag en zei: "Ik denk dat echt beroemd zijn [op jonge leeftijd] echt verdomd klote moet zijn. Het moet je een volkomen onveilig gevoel geven in de wereld. Ik zie deze jongere acteurs die denken dat ze zekerheid moeten hebben. Ze denken dat ze een assistent moeten hebben. Ze denken dat hun hele wereld is veranderd. Het kan stressvol worden. Ik heb het bij mijn leeftijdsgenoten zien gebeuren."

In meer recente jaren, Amanda heeft openlijk gesproken over haar eigen geestelijke gezondheidsreis en pleit voortdurend voor therapie. In haar Portier interview, geeft ze toe eindelijk de code te hebben gekraakt als het gaat om hoe ze zichzelf op de been houdt ondanks maatschappelijke druk. "Als ik iemand ontmoet die jonger is, zoals in de twintig, en ze worden afgewezen... door een baan of iets dergelijks, verplettert het ze een minuut lang", zegt ze. “Niets kan me volledig verpletteren, als het op werk aankomt. Ik ben onbreekbaar! Niets kan mijn leven verwoesten, tenzij het met mijn familie te maken heeft.”

Oké, ik hou van dit vooruitzicht! @Iedereen, let op: ik betreed officieel mijn Amanda-tijdperk.