Jazz Jennings: "Ik denk dat ik panseksueel ben, maar ik weet het niet omdat ik niet verliefd ben geworden"

Rowan Blanchard interviewde Jazz Jennings voor: Versuft uitgave voorjaar 2016, en het resulterende interview is serieus cool. (Favoriete deel: Rowan schrijft: "Ik zou graag haar beste vriend willen zijn.")

Het interview beslaat een heleboel grond, inclusief hoe de familie van Jazz met succes een petitie heeft ingediend bij de Amerikaanse voetbalfederatie om een ​​​​ beleid waardoor alle transatleten kunnen voetballen en hoe Jazz zich aanpast aan het leven in de schijnwerpers nu ze een realiteit heeft laten zien, ik ben jazz, op TLC. Rowan vroeg ook naar de seksuele geaardheid van Jazz.

"Ik heb het gevoel dat onze generatie de seksuele geaardheid van mensen veel meer accepteert, omdat we... beseffend dat veel mensen zich niet identificeren als honderd procent homo of honderd procent hetero," Rowan zei.

 Jazz antwoordde: "Ik ben nog steeds aan het verkennen. Ik denk dat ik me fysiek aangetrokken voel tot jongens, maar ik weet dat ik me emotioneel aangetrokken kan voelen tot meisjes. Ik voel me gewoon aangetrokken tot mensen om wie ze van binnen zijn. Dat is wat het is om panseksueel te zijn, weet je - van mensen houden om wie ze van binnen zijn, ongeacht hun label. Gewoon van iemand houden. Dus ik denk dat ik panseksueel ben, maar ik weet het niet, want ik ben niet verliefd geworden."

Het is cool dat Jazz, die 15 is, zich nog niet onder druk gezet voelt om een ​​label te kiezen, ook al schat ze dat ze panseksueel is. Het klinkt alsof ze weet dat ze nog veel moet groeien en ontdekken, en dat er geen reden is om overhaast een unieke identiteit te omarmen, alleen maar om een ​​label te hebben.