4Feb
Zelfs tijdens de meest uitdagende tijden in de geschiedenis, is het belangrijk om degenen die hun dromen blijven volgen en stappen te zetten om de wereld een betere plek te maken, in de kijker te zetten. Daarom is eelke maand eert Seventeen een jongere als een stem van verandering, iemand die een verschil maakt in hun gemeenschap en de wereld in het algemeen.
LaTayla Billingslea zat pas op de middelbare school toen ze uit de eerste hand leerde hoe slopend de emotionele effecten van wapengeweld kunnen zijn. Haar neef Jasmine, een moeder van twee kinderen, werd dodelijk neergeschoten toen ze probeerde te ontsnappen aan een intieme partner. De schutter werd later vrijgesproken van beschuldigingen met een... "Stand Your Ground"-verdediging, waarmee een persoon dodelijk geweld kan gebruiken als reactie op een bedreiging, zelfs als hij zich uit de situatie kan terugtrekken. Activisten voor wapenbeheersing stellen dat de wet geweld aanmoedigt en de kans op onwettig letsel of moord alleen maar vergroot.
LaTayla's neef en haar familie hebben nooit de gerechtigheid gekregen die ze verdienden. LaTayla werd achtergelaten om niet alleen te rouwen om de zinloze moord op haar neef, maar ook om zich zorgen te maken of en wanneer een soortgelijke situatie haar familie opnieuw zou kunnen treffen. “Ik werd overspoeld door emoties met betrekking tot haar dood, en ik vroeg me af of het haar zou kunnen gebeuren, het kan iedereen overkomen. Het kan mij overkomen, of mijn moeder, of iemand anders waar ik heel dicht bij sta', vertelde ze.
Tegen de tijd dat ze naar de middelbare school ging, was LaTayla vastbesloten om haar pijn om te zetten in actie. De in Atlanta gevestigde tiener sloot zich aan bij haar lokale Studenten eisen actie hoofdstuk, dat een bestanddeel is van de Everytown voor wapenveiligheid netwerk. De organisatie voorzag haar van de middelen om andere overlevenden te ontmoeten en samen te werken, en te werken aan het verminderen van gevallen van wapengeweld, vooral onder gekleurde mensen. Nu, als 17-jarige laatstejaarsstudent op de middelbare school, is LaTayla een actief lid van het hoofdstuk en dient als lid van de adviesraad. Ze hielp registreer meer dan 100.000 jonge kiezers bij de verkiezingen van 2020, en via de Survivor Engagement Working Group van Students Demand Action, helpt bij de coördinatie van evenementen voor de National Gun Violence Survivors Week, de eerste week in Februari.
LaTayla is niet alleen een voltijdse middelbare scholier en een toegewijde activist, maar is ook betrokken bij Jareds hart van succes — een op de gemeenschap gebaseerd mentorschapsprogramma — HOSA-Future Health Professionals en de Future Business Leaders of America. Het is vanwege dit alles en haar uitdrukkelijke toewijding aan haar gemeenschap dat LaTayla wordt erkend als een ZeventienStem van verandering.
17: Hoe kwam je in eerste instantie in aanraking met activisme?
La Tayla Billingslea: Ik raakte aanvankelijk betrokken na de dood van mijn neef, Jasmine. In de loop van een jaar of zo werd ik overmand door negatieve emoties. Nadat ik had gehoord over studenten die actie eisen en hun missie om een einde te maken aan wapengeweld, besloot ik me in te zetten als een proactieve manier om mijn emoties te kanaliseren, om iets te doen dat mensen kan helpen. Omdat ik deel uitmaakt van de beweging tegen wapengeweld, denk ik graag dat ik een betere toekomst creëer voor de mensen die na mij komen. Ik wil niet dat iemand anders doormaakt wat mijn familie en ik hebben doorgemaakt.
17: Wat houdt het in om lid te zijn van een adviesraad voor Students Demand Action?
POND: Ten eerste moet je over algemene leiderschapsvaardigheden beschikken. Je helpt andere studentleiders binnen de organisatie te groeien en hun eigen vaardigheden te versterken, door de training en het mentorschap die je aanbiedt. Je moet ook geïnvesteerd zijn in je lokale afdeling, om ook op nationaal niveau succes te behalen.
17: Wat zijn enkele projecten waar je het meest trots op bent dat je ze realiseert met Students Demand Action?
POND: Een van de grotere initiatieven waar ik [en] meerdere leden van Students Demand Action erg trots op zijn, was deelname aan de verkiezingscyclus van 2020 en het registreren van 100.000 kiezers.
Een van de dingen waar ik het meest gepassioneerd over ben, is mijn betrokkenheid bij de Survivor Engagement Working Group en de Diversity, Equity and Inclusion Working Group. Ik identificeer me als een overlevende van wapengeweld, maar ik maak ook deel uit van een minderheidsgroep, namelijk een zwarte vrouw. Dus als ik in die twee groepen werk, zorg ik ervoor dat die studenten en de mensen binnen hun gemeenschappen de stem hebben die ze nodig hebben, zodat ze de verandering binnen hun gemeenschap kunnen doorvoeren en scholen.
17: Hoe ben je gegroeid als activist?
POND: In het begin aarzelde ik om mijn ervaringen met wapengeweld te delen. Ik aarzelde ook om mijn mening te geven over bepaalde wetgevingen en om me in het algemeen uit te spreken. Maar door mijn reis in activisme tot nu toe, heb ik geleerd dat mijn stem en mijn commentaar waarde hebben. Wat ik zeg kan iemand beïnvloeden.
17: Hoe combineer je je activisme met een voltijdse middelbare scholier?
POND: Allereerst heb ik een planner. Het is een online planner die ik gebruik als app op mijn telefoon en laptop. Dus wanneer ik een opdracht of een vergadering heb, zal ik het daar als herinnering hebben. Voor grotere projecten plan ik die meestal de dag ervoor of twee dagen vóór [hun vervaldatum], zodat ik tijd heb om alles te bekijken en ervoor te zorgen dat het is zoals ik het wil.
17: Wat heb je nog meer gepland als het gaat om je activisme?
POND: Een ding ter plaatse zou zijn om de "Stand Your Ground" -wet in te trekken en zonder vergunning te vervoeren in Georgië. [Vergunningloos dragen, of "constitutioneel dragen", is een wetgeving die onlangs in de Algemene Vergadering van Georgië is ingevoerd, waardoor een wapenvergunning niet meer nodig zou zijn.]
17: Wat is je ultieme carrièredoel?
POND: Mijn ultieme carrièredoel is om forensisch analist te worden. Vorig jaar heb ik een forensische les gevolgd op mijn school en heb ik meer diepgaande kennis gekregen van wat het is. Daarnaast volg ik de opleiding biotechnologie op mijn school, en biotechnologie en forensisch onderzoek zijn erg met elkaar verweven. [Ik vind het leuk] om in een laboratoriumomgeving te werken en te zien hoe dingen worden geanalyseerd.
17: Welk advies heb je voor jonge mensen die aan activisme willen deelnemen?
POND: Ik zou zeggen, kijk eens of dit is wat je wilt doen. Ik vind het leuk om te werken aan de preventie van wapengeweld, maar het kan soms een uitdaging zijn. Je moet echt goed zijn in het balanceren van je schema. Je moet ook weten wanneer je 'nee' moet zeggen. Binnen deze beweging moet je je bewust zijn van zelfzorg en weten wat je harde grenzen zijn. Je moet weten dat wanneer je je limiet nadert, je er niet overheen mag gaan, want dat kan echt schadelijk zijn voor je mentale en emotionele gezondheid. Weet hoeveel je kunt nemen en hoeveel je kunt doormaken of doorstaan. Hoewel er veel goede dingen zijn aan deze beweging, kan het soms een uitdaging zijn - vooral als je een overlevende bent, omdat er moeilijke dagen zijn.
Om succesvol te zijn, moet je een passie hebben voor belangenbehartiging. Het is misschien niet voor iedereen. Ik vind het leuk om te doen, ook al zijn er uitdagende dagen. Ik weet dat ik op een dag het punt zal bereiken waarop ik enkele veranderingen zal zien.
17: Hoe bescherm je je mentale en emotionele gezondheid als het gaat om dit soort werk?
POND: Een van de dingen die ik doe, is een dagboek bijhouden. Ik probeer minstens twee keer per week een dagboek bij te houden, rekening houdend met mijn schema. Ik probeer over het algemeen meer te doen dan dat, maar alleen al mijn gedachten, gevoelens en emoties op papier zetten is erg rustgevend en bevrijdend. Maar er zijn meerdere zelfverzachtende en zelfverzorgende technieken die voor verschillende mensen werken. Er is geen one-size-fits-all als het gaat om zelfzorg - dat is precies wat voor mij werkt.
17: Wat betekent het voor jou om een Voice of Change Honoree te zijn?
POND: Het betekent dat het werk dat ik doe een verschil maakt, en dat mensen zien waar studentenactivisten in heel Amerika gepassioneerd over zijn - we willen onszelf nog een dag in leven houden. Het betekent dat mensen begrijpen dat studentenleiders zich gewoon veilig willen voelen in ons land, en de strijd die we voeren om daar te komen.
Delen van dit interview zijn voor de duidelijkheid bewerkt en ingekort.
Seventeen neemt deel aan verschillende marketingprogramma's voor partners, wat betekent dat we commissies kunnen krijgen voor redactioneel gekozen producten die zijn gekocht via onze links naar sites van retailers.
©Hearst Magazine Media, Inc. Alle rechten voorbehouden.
