Mensen bespreken het delen van een verjaardag met 11 september

Mandy Grazioso had geen goede verjaardag.

Het was de herfst van 2009. Ze werd 30, wat ineens oud aanvoelde. Ze was negen maanden zwanger van haar eerste kind, alles deed pijn en de pre-partum hormonen waren laaiend. En dan was er de constante berichtgeving over de achtste verjaardag van 9/11 – documentaires, nieuwsspecials, tv-films, het voorlezen van de namen.

Alles voelde gewoon zwaar aan.

Grazioso deed wat ze altijd deed op 9/11 sinds de terroristische aanslagen: ze bracht koffie en donuts naar haar plaatselijke brandweerkazerne en politiebureau. Ze stuurde haar man op pad om haar favoriete Italiaanse gebakjes te halen.

En dan? Ze ging naar huis om haar verjaardag te vieren.

"Als ik mensen vertel dat mijn verjaardag op 11 september is, zeggen ze meestal zoiets als: 'Oh, het spijt me zo!' Of ze trekken dat 'eww'-gezicht", zegt ze.

Een paar maanden nadat haar dochter in de herfst van 2009 werd geboren, dacht Grazioso terug aan 11 september 2001, de dag dat ze 24 werd. Ze verliet haar werk om naar het huis van haar ouders te gaan en ging voor de tv zitten, met de rest van de wereld. Ze huilde. "Toen kwam mijn moeder, God houdt van haar, binnen en zei dat we gingen eten en verjaardagstaart hebben", zegt ze. “Ik zei, hoe kan ik het vandaag vieren? Hoe kunnen we taart eten? Ze keek me met tranen in haar ogen aan en zei: 'Je bent mijn eerste baby. Het is je verjaardag.’ Dat gaf me een heel nieuw gevoel erover. Het is een tragische dag, maar er zijn nog steeds mensen die blij zijn dat ik hier ben en dat willen vieren.”

Grazioso herinnerde zich dit moment al die jaren later, nadat haar dochter was geboren, en dacht daar er moeten veel andere mensen zijn zoals haar moeder die er zijn, om ervoor te zorgen dat de 9/11 verjaardagsploeg een special heeft dag. Dus richtte ze een Facebook-groep op genaamd Ja, mijn verjaardag is op 9/11.

Het begon met twee andere leden. Vandaag zijn dat er 221.

Dit is wat ze schreef in het gedeelte 'Over':

Dus we delen toevallig een verjaardag met de meest gruwelijke terreuraanslag die ooit is gezien... dus wat!!! Als je onze geboortedatum kaartje of vraagt, zeg dan alsjeblieft niet 'Het spijt me' of 'Vind je het echt?' Ja dat doen we. Onze families en vrienden zijn dankbaar dat we zijn geboren en wij ook! Maar denk er geen seconde aan dat de herinneringen aan die dag niet in onze gedachten zijn en dat de families van allen die die dag stierven niet in onze gebeden zijn... Ze zijn alledaags. We zullen de levens die die septemberochtend verloren zijn nooit vergeten. Moge uw God u en de VS zegenen.

Jenny Burckhardt, die op 21 september 37 wordt en voor Amazon in Missouri werkt, trad in 2010 toe tot de groep. Haar moeder is ook jarig op 11 september. In 2001 was Burckhardt een 17-jarige middelbare scholier. "Ik zat in mijn eerste klas", zegt ze. “Mijn moeder zette me af en gaf me bloemen en een cupcake. Kort daarna klonk er een mededeling over de intercom. Mijn leraar zette de tv aan en we keken naar het nieuws. Ik was in shock. Ik verontschuldigde me en ging naar het kantoor van de directeur en belde mijn moeder. Ze kwam terug naar mijn school en we gingen naar huis. We besloten weg te blijven van het nieuws.”

Elk jaar bidden zij en haar moeder voor degenen die stierven op 9/11 en vieren ze hun dag met familie en vrienden.

Jennifer Diane, 38, een lerares op een middelbare school in Nassau County, New York, trad toe tot de groep nadat haar dochter, Isabella, zeven jaar geleden op 9/11 werd geboren. Diane had op 9 september moeten bevallen en zou toen op 10 september worden ingeleid^e, en uiteindelijk bevallen op de 11^e.

"Mensen vroegen wanneer ik haar had en toen ik ze vertelde, zeiden ze:" Ohhh ", alsof ze teleurgesteld waren", zegt ze. “En dat wil ik niet voor haar. Ze is nog steeds jarig! Er is een heel speciale groep mensen nodig om op die dag geboren te worden. En dat zeg ik niet alleen omdat ze mijn dochter is. Om die verbinding aan te kunnen - om te kunnen zeggen 'Ja, dat is mijn verjaardag!' - moet je een sterk persoon zijn."

Diane heeft nog niet met haar dochter gesproken over de tragedie die haar geboortedatum uniek maakt, maar ze bezoeken de brandweerkazerne en het politiebureau op 9/11 en praten veel over helden.

"We zeggen: 'Ja, het is je verjaardag, het is een... fantastisch dag, maar weet je wat? We willen er ook een dag voor helden van maken en eren. 'Dat is wat we tot nu toe hebben gedaan', zegt ze.

Dit jaar krijgt Isabella haar favoriete ijstaart... en een hamster.

"Het is leuk dat er een Facebook-groep voor haar is als ze ouder wordt, mocht ze daar interesse in hebben", zegt Diane. "Het is een goed ondersteuningssysteem voor iedereen."

Dit jaar zal Isabella genieten van drive-by-wensen van familie en vrienden (Diane is herstellende van COVID-19). Burckhardt en haar moeder zullen een gebed uitspreken en dan proberen wat plezier te maken. Grazioso brengt koffie en donuts naar de brandweerkazerne en ontspant zich vervolgens terwijl haar man en kinderen de klusjes doen en haar mokkacake brengen.

"Het is nu een taboe-dag geworden", zegt Grazioso. “We wilden gewoon mensen vinden om mee te vieren. Voor mij gaat het erom elke dag van je leven een goed mens te zijn en dingen voor andere mensen te doen. Betaal het vooruit. Er gebeurde die dag iets tragisch, maar misschien kunnen we door goede mensen te zijn helpen voorkomen dat er weer tragische dingen gebeuren.”