Katie: Oh, de herinneringen!

Ik hoop dat als ik terugkijk op mijn eerste jaar, ik me niet alleen de grote dingen zal herinneren. Ik bedoel, ja, natuurlijk wil ik me herinneren dat ik werd gekozen voor de eerstejaars 15, TJ ontmoette, lid werd van een universiteitskoor, lid werd van Kappa Phi, Fish Camp maakte en mijn eerste huurcontract voor een appartement tekende. Die dingen zijn allemaal het scrapbooking waard (uiteraard zou ik mijn lease niet echt scrapbooken, maak je geen zorgen... dat is gewoon vreemd.)

Wat ik me het meest wil herinneren zijn nachten als deze: ik ren naar de slaapzaal van mijn beste vriend in mijn pyjama waar we bestellen Chinees eten en Twilight kijken / belachelijk maken (je MOET toegeven dat het het boek geen recht doet, ongeacht wie je bent... Laurens :D). Ik wil me herinneren dat ik me "huiselijk" voelde door Sponge-Bob macaroni en kipfriet te maken met mijn vriend, omdat ik WEET dat ik op een dag zal lachen om hoe ik me daardoor volwassen voelde. Ik wil terugkijken en weten dat er een keer was dat ik mijn wasschema baseerde op hoeveel schoon ondergoed ik had (zeg niet ew, jij doet het ook), dus als ik ging een van de weinige keren tijdens het semester naar huis, mijn ouders moesten me helpen mijn vuile kleren naar binnen te dragen er waren er zoveel en ik was te goedkoop om ze te wassen school. Ik hoop dat ik me herinner dat er een keer een tijd was dat ik niet boven het openen van mijn deur om 3 uur in de ochtend (te grote pyjama met overhemden, puistjes crème en kussenharen) en klinkend als een boze ouder tegen de mensen die praten/schreeuwen terwijl ik probeer slaap. Het verbaast me dat ik nu al kan lachen om dat beeld. Ik wil dat gevoel van "naar huis gaan" en dat gevoel van opluchting als ik de oprit oprijd altijd waarderen en kunnen herbeleven. Er is echt geen manier om het uit te leggen totdat je de eerste tocht naar huis maakt als een gestrest, uitgeputte, geïrriteerde eerstejaarsstudent. Thuis is waar het hart is, maar ook gratis eten, gratis was en vrije tijd.

Misschien is het omdat ik opgroei, of misschien is het gewoon het einde van het semester. Ik voel me gewoon nostalgisch. Wat hopen jullie je te herinneren van je eerste jaar?