Michelle Obama houdt inspirerende toespraak over empathie en veerkracht bij de DNC

Op de Democratische Nationale Conventie van maandagavond hield Michelle Obama een krachtige toespraak om te pleiten voor: Joe Biden.

De voormalige first lady sloot het twee uur durende virtuele evenement af, gebouwd op een thema van eenheid. Andere sprekers waren Sen. Bernie Sanders, sen. Amy Klobuchar en de regering van New York. Andrew Cuomo.

"Ik ben een van de weinige mensen die vandaag de dag leven en uit de eerste hand het immense gewicht en de ontzagwekkende macht van het presidentschap hebben gezien", zei Obama. "Het werk is zwaar. Het vereist een helder oordeel, een beheersing van complexe en concurrerende kwesties, een toewijding aan feiten en geschiedenis, een moreel kompas en het vermogen om te luisteren. En een blijvende overtuiging dat elk van de 330 miljoen levens in dit land betekenis en waarde heeft."

"Je kunt je niet een weg banen door deze baan," voegde ze eraan toe, "president zijn verandert niet wie je bent, het onthult wie je bent. Nou, een presidentsverkiezing kan ook onthullen wie we zijn."

Obama - die tijdens haar beroemde uitspraak "wanneer ze laag gaan, gaan we hoog" 2016 DNC-toespraak– gebruikte haar tijd ook om de verkiezingsresultaten van 2016, de wereldwijde pandemie en de Black Lives Matter-beweging aan te snijden.

"In de afgelopen vier jaar hebben veel mensen me gevraagd: 'Als anderen zo laag gaan, werkt hoog gaan dan nog echt?'", zei Obama. "Mijn antwoord: hoog gaan is het enige dat werkt, want als we laag gaan, wanneer we dezelfde tactieken gebruiken van het vernederen en ontmenselijken van anderen, worden we gewoon een deel van het lelijke geluid dat alles overstemt anders. We degraderen onszelf. We degraderen juist de oorzaken waarvoor we vechten."

Ze vervolgde: “Maar laten we duidelijk zijn: High gaan betekent niet dat je een glimlach opdoet en aardige dingen zegt wanneer je wordt geconfronteerd met wreedheid en wreedheid. High gaan betekent het moeilijkere pad nemen. Het betekent ons een weg naar die bergtop schrapen en klauwen. Hoog gaan betekent fel staan ​​tegen haat, terwijl we bedenken dat we één natie onder God zijn, en als we willen overleven, moeten we een manier vinden om samen te leven en samen te werken in onze verschillen. En high gaan betekent de ketenen van leugens en wantrouwen ontsluiten met het enige dat ons echt kan bevrijden: de koude harde waarheid."

Hieronder haar toespraak integraal:

Goedenavond iedereen. Het is een moeilijke tijd en iedereen ervaart het op verschillende manieren. En ik weet dat veel mensen terughoudend zijn om zich nu af te stemmen op een politieke conventie of op politiek in het algemeen. Geloof me, dat snap ik. Maar ik ben hier vanavond omdat ik van dit land hou met heel mijn hart, en het doet me pijn om te zien dat zoveel mensen pijn hebben.
Ik heb zoveel van jullie ontmoet. Ik heb je verhalen gehoord. En door jou heb ik de belofte van dit land gezien. En dankzij zovelen die mij voorgingen, dankzij hun zwoegen en zweet en bloed, heb ik die belofte zelf kunnen waarmaken.
Dat is het verhaal van Amerika. Al die mensen die in hun eigen tijd zoveel hebben opgeofferd en overwonnen omdat ze iets meer wilden, iets beters voor hun kinderen.
Er zit veel schoonheid in dat verhaal. Er zit ook veel pijn in, veel strijd en onrecht en nog veel werk te doen. En wie we bij deze verkiezing als onze president kiezen, zal bepalen of we die strijd wel of niet eren en dat onrecht wegnemen en de mogelijkheid levend houden om dat werk af te maken.
Ik ben een van de weinige mensen die vandaag de dag leven en uit de eerste hand het immense gewicht en de ontzagwekkende macht van het presidentschap hebben gezien. En laat me je nogmaals dit vertellen: het werk is zwaar. Het vereist een helder oordeel, een beheersing van complexe en concurrerende kwesties, een toewijding aan feiten en geschiedenis, een morele kompas en het vermogen om te luisteren - en een blijvende overtuiging dat elk van de 330.000.000 levens in dit land betekenis en waard.
De woorden van een president hebben de kracht om markten te bewegen. Ze kunnen oorlogen beginnen of vrede bewerkstelligen. Ze kunnen onze betere engelen oproepen of onze slechtste instincten opwekken. Je kunt je gewoon niet een weg banen door deze baan.
Zoals ik al eerder heb gezegd, verandert het zijn van president niet wie je bent; het onthult wie je bent. Nou, een presidentsverkiezing kan ook onthullen wie we zijn. En vier jaar geleden kozen te veel mensen ervoor om te geloven dat hun stem er niet toe deed. Misschien waren ze het zat. Misschien dachten ze dat de uitkomst niet dichtbij zou zijn. Misschien voelden de barrières te steil aan. Wat de reden ook was, uiteindelijk stuurden die keuzes iemand naar het Oval Office die de nationale volksstemming met bijna 3.000.000 stemmen verloor.
In een van de staten die de uitkomst bepaalden, bedroeg de winnende marge gemiddeld slechts twee stemmen per district - twee stemmen. En we hebben allemaal geleefd met de gevolgen. Toen mijn man zijn kantoor verliet met Joe Biden aan zijn zijde, hadden we een recordaantal banen gecreëerd. We hadden het recht op gezondheidszorg voor 20.000.000 mensen veiliggesteld. We werden over de hele wereld gerespecteerd en verzamelden onze bondgenoten om de klimaatverandering het hoofd te bieden. En onze leiders hadden hand in hand met wetenschappers samengewerkt om te voorkomen dat een ebola-uitbraak een wereldwijde pandemie zou worden.
Vier jaar later is de staat van deze natie heel anders. Meer dan 150.000 mensen zijn omgekomen en onze economie ligt in puin door een virus dat deze president te lang bagatelliseerde. Het heeft miljoenen mensen werkloos gemaakt. Te veel hebben hun gezondheidszorg verloren; te veel mensen worstelen om te voorzien in basisbehoeften zoals voedsel en huur; te veel gemeenschappen zijn in de steek gelaten om te worstelen met de vraag of en hoe onze scholen veilig kunnen worden geopend. Internationaal hebben we ons de rug toegekeerd, niet alleen voor overeenkomsten die door mijn man zijn gesmeed, maar ook voor allianties die worden verdedigd door presidenten als Reagan en Eisenhower.
En hier thuis, zoals George Floyd, Breonna Taylor en een nooit eindigende lijst van onschuldige gekleurde mensen vermoord, waarbij het simpele feit wordt vermeld dat een zwart leven ertoe doet, nog steeds wordt bespot door de hoogste van de natie kantoor.
Want wanneer we naar dit Witte Huis kijken voor wat leiderschap of troost of enige schijn van standvastigheid, krijgen we in plaats daarvan chaos, verdeeldheid en een totaal en volslagen gebrek aan empathie. Empathie: daar denk ik de laatste tijd veel over na. Het vermogen om in andermans schoenen te lopen; de erkenning dat de ervaring van iemand anders ook waarde heeft. De meesten van ons oefenen dit zonder erbij na te denken. Als we iemand zien lijden of worstelen, oordelen we niet. We reiken uit omdat: "Daar, maar voor de genade van God, ga ik." Het is geen moeilijk begrip om te begrijpen. Het is wat we onze kinderen leren.
En zoals zovelen van jullie hebben Barack en ik ons ​​best gedaan om onze meisjes een sterke morele basis bij te brengen om de waarden die onze ouders en grootouders in ons hebben gegoten, voort te zetten. Maar op dit moment zien kinderen in dit land wat er gebeurt als we geen empathie van elkaar meer eisen. Ze kijken om zich heen en vragen zich af of we de hele tijd tegen ze hebben gelogen over wie we zijn en wat we echt waarderen.
Ze zien mensen schreeuwen in supermarkten, niet bereid om een ​​masker te dragen om ons allemaal te beschermen. Ze zien mensen de politie bellen als mensen zich met hun eigen zaken bemoeien, alleen vanwege hun huidskleur. Ze zien een recht dat zegt dat alleen bepaalde mensen hier thuishoren, dat hebzucht goed is, en winnen is alles, want zolang je er als beste uit komt, maakt het niet uit wat er met iedereen gebeurt anders. En ze zien wat er gebeurt als dat gebrek aan empathie wordt omgezet in regelrechte minachting.
Ze zien hoe onze leiders medeburgers als vijanden van de staat bestempelen, terwijl ze fakkeldragende blanke supremacisten aanmoedigen. Ze kijken met afgrijzen toe hoe kinderen uit hun families worden weggerukt en in kooien worden gegooid, en terwijl pepperspray en rubberen kogels worden gebruikt op vreedzame demonstranten voor een foto-op. Helaas is dit het Amerika dat wordt tentoongesteld voor de volgende generatie. Een land dat ondermaats presteert, niet alleen op het gebied van beleid, maar ook op het gebied van karakter. En dat is niet alleen teleurstellend; het is ronduit razend, omdat ik de goedheid en de genade ken die er zijn in huishoudens en buurten in dit hele land.
En ik weet dat, ongeacht ons ras, onze leeftijd, religie of politiek, als we het lawaai en de angst buitensluiten en ons hart echt openen, we weten dat wat er in dit land aan de hand is, gewoon niet goed is. Dit is niet wie we willen zijn. Dus wat gaan we nu doen? Wat is onze strategie?
In de afgelopen vier jaar hebben veel mensen me gevraagd: "Als anderen zo laag gaan, werkt hoog gaan dan nog echt?" Mijn antwoord: hoog gaan is het enige dat werkt, want als we naar beneden gaan, als we dezelfde tactieken gebruiken om anderen te vernederen en te ontmenselijken, worden we gewoon een deel van het lelijke geluid dat alles overstemt anders. We degraderen onszelf. We degraderen juist de oorzaken waarvoor we vechten.
Maar laten we duidelijk zijn: High gaan betekent niet dat je een glimlach opdoet en aardige dingen zegt wanneer je wordt geconfronteerd met wreedheid en wreedheid. High gaan betekent het moeilijkere pad nemen. Het betekent ons een weg naar die bergtop schrapen en klauwen. Hoog gaan betekent fel staan ​​tegen haat, terwijl we bedenken dat we één natie onder God zijn, en als we willen overleven, moeten we een manier vinden om samen te leven en samen te werken in onze verschillen.
En high gaan betekent de ketenen van leugens en wantrouwen ontsluiten met het enige dat ons echt kan bevrijden: de koude harde waarheid.
Dus laat ik zo eerlijk en duidelijk mogelijk zijn. Donald Trump is de verkeerde president voor ons land. Hij heeft meer dan genoeg tijd gehad om te bewijzen dat hij de klus kan klaren, maar hij zit duidelijk tot over zijn oren. Hij kan dit moment niet ontmoeten. Hij kan gewoon niet zijn wie we willen dat hij voor ons is.
Het is wat het is.
Nu begrijp ik dat mijn boodschap door sommige mensen niet zal worden gehoord. We leven in een land dat diep verdeeld is, en ik ben een zwarte vrouw die spreekt op de Democratische Conventie. Maar genoeg van jullie kennen me inmiddels. Je weet dat ik je precies vertel wat ik voel. Je weet dat ik een hekel heb aan politiek. Maar je weet ook dat ik om deze natie geef. Je weet hoeveel ik om al onze kinderen geef.
Dus als je vanavond één ding uit mijn woorden haalt, is het dit: als je denkt dat de dingen niet erger kunnen worden, geloof me, dat kunnen ze; en dat zullen ze doen als we niets veranderen aan deze verkiezing. Als we enige hoop hebben om deze chaos te beëindigen, moeten we op Joe Biden stemmen alsof ons leven ervan afhangt.
Ik ken Joep. Hij is een zeer fatsoenlijke man, geleid door geloof. Hij was een geweldige vice-president. Hij weet wat er nodig is om een ​​economie te redden, een pandemie terug te dringen en ons land te leiden. En hij luistert. Hij zal de waarheid vertellen en de wetenschap vertrouwen. Hij maakt slimme plannen en stuurt een goed team aan. En hij zal regeren als iemand die een leven heeft geleid dat de rest van ons kan herkennen.
Toen hij een kind was, verloor Joe's vader zijn baan. Toen hij een jonge senator was, verloor Joe zijn vrouw en zijn dochtertje. En toen hij vice-president was, verloor hij zijn geliefde zoon. Dus Joe kent de pijn van het zitten aan een tafel met een lege stoel, en daarom geeft hij zijn tijd zo vrijelijk aan rouwende ouders. Joe weet wat het is om te worstelen, daarom geeft hij zijn persoonlijke telefoonnummer aan kinderen die hun eigen stotteren overwinnen.
Zijn leven is een bewijs van het weer opstaan, en hij zal diezelfde gretigheid en passie kanaliseren om ons allemaal op te rapen, om ons te helpen genezen en ons vooruit te leiden. Nu is Joe niet perfect. En hij zou de eerste zijn om je dat te vertellen. Maar er is geen perfecte kandidaat, geen perfecte president. En zijn vermogen om te leren en te groeien - daarin vinden we het soort nederigheid en volwassenheid waar zovelen van ons nu naar verlangen. Omdat Joe Biden deze natie zijn hele leven heeft gediend zonder ooit uit het oog te verliezen wie hij is; maar meer dan dat, hij heeft nooit uit het oog verloren wie we zijn, wij allemaal.
Joe Biden wil dat al onze kinderen naar een goede school gaan, een dokter zien als ze ziek zijn, op een gezonde planeet leven. En hij heeft plannen om dat allemaal te laten gebeuren. Joe Biden wil dat al onze kinderen, hoe ze er ook uitzien, de deur uit kunnen lopen zonder zich zorgen te maken dat ze worden lastiggevallen, gearresteerd of vermoord. Hij wil dat al onze kinderen naar een film of wiskundeles kunnen gaan zonder bang te zijn om neergeschoten te worden. Hij wil dat al onze kinderen opgroeien met leiders die niet alleen zichzelf en hun rijke leeftijdsgenoten dienen, maar ook een vangnet bieden voor mensen die het moeilijk hebben.
En als we een kans willen hebben om een ​​van deze doelen na te streven, een van deze meest elementaire vereisten voor een functionerende samenleving, moeten we op Joe Biden stemmen in aantallen die niet kunnen worden genegeerd. Want op dit moment doen mensen die weten dat ze niet eerlijk kunnen winnen bij de stembus er alles aan om ons ervan te weerhouden te stemmen. Ze sluiten stembureaus in minderheidswijken. Ze zijn de kiezerslijsten aan het opschonen. Ze sturen mensen op pad om kiezers te intimideren en ze liegen over de veiligheid van onze stembiljetten. Deze tactieken zijn niet nieuw.
Maar dit is niet het moment om onze stemmen in te houden uit protest of spelletjes te spelen met kandidaten die geen kans maken om te winnen. We moeten stemmen zoals in 2008 en 2012. We moeten opdagen met hetzelfde niveau van passie en hoop voor Joe Biden. We moeten vroeg stemmen, persoonlijk als we kunnen. We moeten onze stembiljetten nu, vanavond, aanvragen en ze onmiddellijk terugsturen en opvolgen om er zeker van te zijn dat ze worden ontvangen. En zorg er dan voor dat onze vrienden en families hetzelfde doen.
We moeten onze comfortabele schoenen pakken, onze maskers opzetten, een diner in bruine zak inpakken en misschien ook ontbijt, want we moeten bereid zijn om de hele nacht in de rij te staan ​​als het moet.
Kijk, we hebben dit jaar al zoveel opgeofferd. Zo velen van jullie gaan al die extra mijl. Zelfs als je uitgeput bent, verzamel je onvoorstelbare moed om die scrubs aan te trekken en onze dierbaren een vechtkans te geven. Zelfs als je angstig bent, bezorg je die pakketten, vul je die planken en doe je al dat essentiële werk zodat we allemaal vooruit kunnen blijven gaan.
Zelfs als het allemaal zo overweldigend aanvoelt, passen werkende ouders het op de een of andere manier allemaal samen zonder kinderopvang. Leraren worden creatief zodat onze kinderen nog steeds kunnen leren en groeien. Onze jonge mensen vechten wanhopig om hun dromen na te jagen.
En toen de verschrikkingen van systemisch racisme ons land en ons geweten schokten, miljoenen mensen... Amerikanen van alle leeftijden, alle achtergronden kwamen op om voor elkaar te marcheren, schreeuwend om gerechtigheid en... voortgang.
Dit is wie we nog steeds zijn: medelevende, veerkrachtige, fatsoenlijke mensen wiens fortuin met elkaar verbonden is. En het is lang geleden dat onze leiders opnieuw onze waarheid weerspiegelen.
Het is dus aan ons om onze stemmen en onze stemmen toe te voegen aan de loop van de geschiedenis, in navolging van helden als John Lewis die zei: “Als je iets ziet dat niet klopt, moet je iets zeggen. Je moet iets doen.” Dat is de meest ware vorm van empathie: niet alleen voelen, maar doen; niet alleen voor onszelf of onze kinderen, maar voor iedereen, voor al onze kinderen.
En als we de mogelijkheid van vooruitgang in onze tijd levend willen houden, als we onze kinderen in de ogen willen kunnen kijken na deze verkiezingen, moeten we onze plaats in de Amerikaanse geschiedenis opnieuw bevestigen.
En we moeten er alles aan doen om mijn vriend Joe Biden te kiezen als de volgende president van de Verenigde Staten. Bedankt iedereen. God zegene.