Jodie: Waar is de tijd gebleven?

Wauw, waar is de tijd gebleven? Het lijkt als de dag van gisteren toen ik een onverwacht telefoontje kreeg midden in mijn naailes om me te feliciteren met het feit dat ik eerstejaars 15 was. Negen maanden vol dierbare herinneringen zijn verstreken. Ook al moet ik mijn eerstejaars collegejaar bij Otis nog afmaken (ik ben in het voorjaar begonnen en moet mijn tweede semester in de zomer), voelt het alsof ik goed gedocumenteerd en gelukkig door mijn eerstejaarsjaar ben gekomen gekoesterd. ZeventienDankzij het programma van Freshman 15 kon ik alles uit mijn studententijd halen. Hoe zou ik anders een interessante vlog of blog kunnen maken als ik niets te vertellen had, toch? De universiteit was tot nu toe emotioneel en fysiek zwaar. Het test alles in je leven, van wie je echte vrienden zijn tot wie je werkelijk bent als persoon. Ik heb 14 andere meisjes ontmoet die mijn studentenleven een stuk beter hebben gemaakt. Hoewel ik deze meisjes nog niet persoonlijk heb ontmoet, heeft praten via internet me het gevoel gegeven dat ik dat heb gedaan. Het geeft me de zekerheid dat ik niet de enige ben die moeilijke tijden doormaakt. Ik wist dat ik op elk moment mijn hart kon luchten en dat ze naar me zouden luisteren en me zouden troosten. Ik wil hen speciaal bedanken: Rachel, Sharai, Katie, Megan, Bretagne, Lee, Lauren, Ochtendgloren, Maria, Caroline, Hulst, Aniek, Casey, en Janessa. Jullie meiden zijn geweldig en ik weet dat jullie het allemaal heel goed zullen doen in de toekomst! Ik hoop dat we allemaal nog contact houden.

Wat betreft de volgende eerstejaars 15-meisjes (en alle anderen die naar de universiteit gaan), zou ik je willen adviseren om te genieten van elke pijnlijke dag van je studentenleven. Ja, er zullen vreselijke dagen zijn waarop je wilt stoppen met school en terug naar huis wilt gaan, maar houd vol! Begrijp dat je er niet alleen doorheen gaat en dat er ALTIJD iemand is met wie je kunt praten.

Het was een geweldig genoegen om deel uit te maken van dit eerstejaars 15-programma en het spijt me echt afscheid te moeten nemen. Ik wens iedereen het beste in het leven!

Vrede en liefde, altijd.

Jodie