Katie: Het verleden opnieuw bekijken

Afgelopen weekend was een knaller! Ik ging naar Boston en verbleef in de slaapzaal van mijn vriend Sae aan het MIT (ze hebben de gekste tradities - en slaapzaalarchitectuur - ooit! Een van hun slaapzalen ziet eruit als een spons!) Mijn beste vriend van de middelbare school, Andrew, kwam ook bij ons.

We winkelden op Harvard Square, aten in Wagamama, dronken thee bij Tealuxe en praatten urenlang over ons nieuwe leven. Niemand van ons had elkaar sinds het afstuderen gezien, hoewel we bijna elke week sms'en en Skype-dates regelen. Maar het voelde helemaal niet vreemd om elkaar weer te zien.

Sommige mensen hebben ervaringen waarbij hun vrienden veranderen nadat ze naar de universiteit zijn gegaan, en ze zijn geen vrienden meer. Maar ik heb zo'n vermoeden dat hoewel we allemaal volwassen zijn geworden, we in dezelfde richting volwassen zijn geworden! Hoewel we verschillende doelen hebben, verandert dit niets aan onze steun voor elkaar.

We besloten ook om de trein een uur naar het noorden te nemen en onze kostschool opnieuw te bezoeken. Ik wist niet zeker of ik zou lachen of huilen als ik terugkwam, simpelweg omdat het ooit zo'n integraal onderdeel van mijn leven was geweest. Maar het voelde allemaal zo natuurlijk, zelfs als aluin ben ik geen buitenstaander. Ik heb geluncht met oude vrienden en we hebben drie uur gepraat. Het was alsof ik helemaal niet weg was. In het begin was het geweldig, maar naarmate de dag vorderde, begon ik het nieuwe leven te missen dat ik had ontwikkeld sinds ik was afgestudeerd en naar de universiteit ging. Dus toen we aan het eind van de dag de laatste trein terug naar Boston namen, voelde ik me erg opgelucht.

Dit is natuurlijk slechts mijn ervaring. Wat was die van jou, toen je oude vrienden zag na je eerste paar semesters van de universiteit?

Hoe geweldig het voor mij ook was om weer contact te maken met het verleden, ik ga morgen weer naar school. Ik kan niet wachten!