Houd van je ware zelf

Ik hou echt van mezelf. Of liever gezegd, ik mag de persoon die ik in de loop van dit schooljaar ben geworden heel erg leuk vinden. Als ik nadenk over wat ik zal schrijven voor mijn finale Zeventien blog (verdrietig!), Ik besloot dat het belangrijkste dat ik dit jaar heb meegemaakt, mijn proces van volwassen worden en volwassen worden is... en ik denk dat ik voor het eerst in lange tijd echt trots ben op mijn beslissingen en op wie ik ben. Eerstejaars heeft me echt geleerd dat ik alles kan. Ik begon beter voor mijn lichaam zorgen, verloor veel gewicht en liep een halve marathon. Ik heb meer moeite gedaan in mijn vriendschappen. Ik kreeg een tien (...tweede semester, haha). Duke mock trial won het nationale kampioenschap. Ik groeide in al mijn romantische verhoudingen gedurende het schooljaar en heb in elk van hen veel over mezelf geleerd. Na een moeilijk laatste jaar en een zomer voor de universiteit, voel ik me eindelijk echt gelukkig en onafhankelijk en, nou ja, leuk. Eerlijk gezegd was ik vergeten hoe leuk ik kon zijn.

Ik denk dat ik het meest trots op mezelf ben omdat ik een risiconemer ben. Ik heb dit jaar misschien niet alles gekregen, maar ik heb mezelf altijd ingezet en geprobeerd. Ik heb me nooit door iets laten weerhouden om ergens aan deel te nemen of eerlijk te zijn met mijn gevoelens. En daardoor ben ik een beter mens.

Ik typ dit vanuit het zomerkamp, ​​YMCA Camp Classen, waar ik mijn sollicitatievideo van ronde twee voor de eerstejaars 15 vorig jaar. Ik werk hier weer, dit keer op leidinggevend personeel, maar voel me onverwacht een compleet nieuw persoon. Tijd betekent groei, volwassenheid en acceptatie. En bovendien betekent het voor mij een groter zelfbewustzijn. Ik ben opgewonden om te zien waar ik vanaf hier heen ga, en zal een open geest houden. Wie weet wat de toekomst brengt :)

Was er een specifiek moment waarop je je realiseerde dat je je helemaal en volledig op je gemak voelde met wie je bent? Hoe heb je zo'n vrede met jezelf bereikt? Geluid uit in de reacties!