Jodie: Mijn huidige problemen? Vertrouwen & geld

Ik heb een probleem en ik heb je hulp nodig! Ik heb tot nu toe zoveel uitgegeven tijdens mijn studie en ik moet geld besparen! Vroeger kon ik mezelf beheersen en niet uitgeven als dat niet nodig was, maar het probleem is dat ik het geld moet uitgeven! Nou ja, althans de meeste tijd doe ik dat.

Ik moet bijvoorbeeld af en toe kunstbenodigdheden blijven aanvullen, wat ik kan toevoegen, is super duur. Vervolgens is eten zo moeilijk om nee tegen te zeggen! Vooral omdat mijn ouders me er maar zoveel voor geven dat ik voedselgeld moet verdelen met kunstbenodigdheden, en dan wat ik maar wil. Deze vrijheid is niet precies zoals ik het wilde! Het voelt zo raar om boodschappen te doen en al mijn geld aan eten uit te geven, terwijl ik er zo aan gewend zou zijn dat mijn moeder het voor mij kocht. Ook tijdens de lunch, wanneer iedereen uit eten wil, is het moeilijk om het geld in evenwicht te houden als het zo gemakkelijk is om kant-en-klaar eten te kopen. Ik heb niet zoveel geld voor mezelf, weet je? Ik ben al zo lang niet meer gaan winkelen dat ik het gevoel heb dat ik elke keer dezelfde kleding draag. Zo vies, toch? Ik ben zo gewend aan het dragen van uniformen van mijn katholieke middelbare school, terwijl ik me geen zorgen hoefde te maken dat ik er goed uitzag. Heeft iemand suggesties? Ik weet dat wij eerstejaars 15 hier de experts in zouden moeten zijn, maar de laatste tijd ben ik de controle over mijn portemonnee kwijt! Helpen!

In ander nieuws ben ik tot het besef gekomen dat vertrouwen een heel groot en belangrijk probleem is op de universiteit. Je moet erop vertrouwen dat je vrienden thuis nog steeds je vrienden zijn als je terugkomt, dat je vriend vertelt je altijd de waarheid, en dat je nieuwe vrienden op de universiteit je niet voor een lange tijd spelen gek. Ik heb het gevoel dat ik de laatste tijd veel vertrouwensproblemen heb gehad. Ik zal geen details bespreken, maar ik weet zeker dat iedereen die naar de universiteit gaat, precies dit doormaakt. Het is moeilijk om er doorheen te komen, vooral wanneer de stress van de universiteit zelf je naar het hoofd stijgt. Ik ben er vaak mee geconfronteerd, maar het is nog steeds niet echt opgelost. Wat zal ik doen?

Ik denk dat als ik geen opties meer heb, het enige wat ik kan doen is afwachten en kijken wat er gebeurt. Misschien duurt het even voordat alles is opgelost? Ik weet het echt niet. Ik wil dat er weer een voorjaarsvakantie komt. Wie wist dat de universiteit met zoveel emotionele gevoelens zou komen. Heeft een van jullie hetzelfde gevoel?