De emotionele stadia van het schrijven van je toelatingsexamen voor de universiteit

1. Alles is fantastisch! Het is zover: je bent eindelijk senior. Je bent bijna klaar met de middelbare school en de mogelijkheden zijn eindeloos. Je solliciteert naar je droomcolleges en gaat op campustours, en om je geweldige sollicitaties af te ronden, heb je gebrainstormd over het grootste essayonderwerp in de geschiedenis van toelating tot de universiteit. De wereld is van jou.

2. Toewijding, je nieuwe tweede naam. De filmavond met je dichtstbijzijnde BFF's staat dit weekend in de wacht omdat het afronden van je sollicitaties je belangrijkste prioriteit is. De volgende 72 uur staan ​​in het teken van niets anders dan de #worldsbestessayist worden.

3. Blanco ruimte, blanco pagina: de schrijfstrijd is echt. Verwachting, ontmoet een koude, harde dosis realiteit. Na wat een eeuwigheid lijkt te staren naar je laptopscherm, merk je dat je plotseling aan het trekken bent naar je haar, bezwijkend in een vlaag van woede nadat je je realiseert dat je in totaal vijf woorden hebt geschreven … of minder.

4. Een peptalk van jezelf … tegen jezelf. "Je hebt dit. Je komt hier doorheen. Alleen maar. Schrijven. Waag het niet opnieuw te kijken naar de Papieren steden trailer totdat je minimaal 500 woorden schrijft. Waag het niet."

5. Waar ben je, Starbucks? Frappucino breekt, FTW.

6. RT, reblog, typ. Herhalen. Ook al heb je je telefoon even op stil gezet, je beloont jezelf met een social media binge voor elke twee woorden die je typt.

7. De "OK-ik-ga-niet-paniek-OMG-te-laat"-fase. WAT. IS. GEBEUREN.

8. Peptalk, ronde 2. * zingt "Wat zou T-Swift doen?" voor het komende half uur*

8. Alles is mogelijk! Een plotselinge uitbarsting van inspiratie en energie verandert je momentum, allemaal dankzij dat schattige motiverende citaat dat je op Insta zag. YASSSSSS, je hebt je mojo terug, en het is geweldig.

9. Schrijver. De woorden stromen en je hebt het gevoel dat je de geschreven taal volledig beheerst. Jij bent de eigenaar van dit essay!

10. Huidige stemming: dutjes na dutjes. Je bent uitgeput, maar nog een paar alinea's te gaan!

11. Nieuw motto: het leven is een reeks bewerkingen. Misschien is je eerste versie een complete puinhoop. Misschien heb je deze keer je gerichte aantal woorden niet gehaald. Maar je weet dat alles goed komt. Tweede (derde, vierde, vijfde en zelfs zesde) concepten bestaan ​​niet voor niets, toch?

12. De finishlijn. Het is klaar. Het is niet perfect, maar het is klaar. Na nog een paar snelle wijzigingen, klik je met een zucht van verlichting op opslaan. Je hebt het gedaan! Droomcollege, hier kom je!

Volg Seventeen op Instagram!