Overlevingstips voor het eerste jaar

Hallo Zeventien-ers! Ik kan niet geloven dat dit jaar voorbij is. Mijn laatste blog. Het is zeker bitterzoet. Ik ga dit missen... heel veel! Ik vond het geweldig om elke week voor jullie te bloggen en jullie advies te geven over het studentenleven.

Ik heb besloten om alleen door te gaan met bloggen nadat deze geweldige ervaring is afgelopen. Ik hoop echt dat je me volgt als ik aan dit nieuwe avontuur begin. Mijn nieuwe blog vind je hier!

Ik heb besloten om mijn eerstejaars 15-ervaring af te ronden door de rest van mijn gids om het eerste jaar van de universiteit te overleven met je te delen. Dit zijn de laatste vijf tips:

Angst 1: Wat is wasmiddel ook alweer? Mijn moeder doet altijd mijn was.

Een van de grappigste herinneringen die ik voor het eerst op school deed, was hoe de jongens probeerden uit te zoeken hoe de machine werkt en hun moeders belden of een van ons om hulp vroegen. Als je nog nooit je was hebt gedaan, raad ik je aan om je ouders al je vragen te stellen voordat je vertrekt. Thuis oefenen!

Angst 2: Ik ben thuis voor de pauze en ik heb het gevoel dat ik hier niet meer thuishoor. Mijn kamer is een kantoor!

Toen ik voor het eerst thuiskwam voor de pauze, werden veel van mijn moeders werkbenodigdheden in mijn kamer opgeborgen. De was hing zelfs te drogen! Het kwetste me echt, maar ik zei er niets over tegen mijn ouders. Maak niet mijn fout. Als je je buitengesloten voelt, zeg dan iets. Als je dat niet doet, zal alleen spanning het resultaat zijn en dat is niet een manier waarop je je winter wilt doorbrengen of krokusvakantie.

Angst 3: Mijn vriend zal niet meer bij mij in de buurt wonen... wat als we uit elkaar worden gescheurd?

Ik was vrijgezel en kwam naar de universiteit, dus ik had dit probleem niet. Ik heb echter eerder een langeafstandsrelatie gehad en het is niet onmogelijk dat het lukt! Vraag het maar aan drie van mijn mede-F15ers! Als zij het konden, kan jij het ook! (: Communicatie is de sleutel! Stel de basisregels van tevoren vast en handel gewoon normaal. Als jullie allebei paranoïde worden, valt alles uit elkaar.

Angst 4: Er komen nog zoveel verantwoordelijkheden bij. Hoe ga ik het allemaal regelen?

Mijn planner is mijn redder in nood. Houd alles bij wat je nodig hebt om af te ronden, aanwezig te zijn, enz. Maak een takenlijst. Wat je ook helpt georganiseerd te blijven, blijf erbij!

Angst 5: Had ik hier moeten worden aangenomen? Iedereen lijkt zoveel slimmer dan ik.

Soms stel ik mezelf die vraag nog steeds als ik in de klas zit bij UF. In een collegezaal van 900 studenten is het moeilijk om je op je gemak genoeg te voelen om de professor een vraag te stellen uit angst dat iedereen je dom zal vinden. Wees niet bang om je uit te spreken! De kans is groot dat andere mensen zich hetzelfde afvragen. En als je nog steeds extra hulp nodig hebt, kun je profiteren van alle academische hulp die er is: bijles, spreekuren, enz. De hogeschool of universiteit waar je naar toe gaat, heeft je met een reden geaccepteerd, dus bewijs dat je het verdient om daar te zijn.

Heel erg bedankt voor deze kans, Zeventien, en bedankt meiden dat jullie zulke geweldige lezers zijn! Ik weet niet waar ik zou zijn zonder jullie allemaal.

XOXO,

Cara