Mijn moeder en ik hebben bijpassende tatoeages

Mijn meest bepalende kenmerk zijn mijn ogen. Ze zijn groot, helder en "zo expressief", zoals mijn moeder me graag vertelt. Ze beweert zelfs dat mensen haar op straat tegenhielden en haar vertelden dat haar baby "geweldig, mooi" had Daarom zingt ze al zo lang als ik kan "Total Eclipse of the Heart" van Bonnie Tyler voor mij. onthouden. Haar favoriete regel in het nummer is 'draai om heldere ogen'. Ik ben al 23 jaar haar "heldere ogen" en tot op de dag van vandaag noemt ze me zo.

Mijn moeder en ik hebben altijd het soort relatie gehad dat je alleen ziet op Gilmore Girls. Ze is mijn beste vriendin, mijn grootste fan en de sterkste persoon die ik ken. Ze is er altijd voor me geweest: liefdesverdriet, sollicitaties op de universiteit, autopech en alles daartussenin. Ik ga elke dag meer en meer op haar lijken, en dat vind ik helemaal oké.

Verhuizen naar de universiteit was een moeilijke overgang voor mij omdat ik voor het eerst in mijn leven ver van huis woonde, ver weg van mijn familie en ver weg van mijn moeder. Wat moest ik doen zonder mijn ondersteuningssysteem elke minuut van de dag in de gang?

Na een van haar vele "Welterusten, mijn heldere ogen!" teksten, realiseerde ik me dat de woorden van Bonnie Tyler meer betekenden dan alleen mijn grote ogen. "Draai je om heldere ogen" was iets wat ze mijn hele leven tegen me had gezegd. Toen ik verdrietig was, zei ze dat ik moest stoppen met huilen omdat het mijn heldere ogen voor de wereld verborg. Toen ik me verslagen voelde, zei ze dat ik me moest omdraaien, mezelf moest afstoffen en het opnieuw moest proberen. Er was niets dat ik niet zou kunnen doen als ik mijn zinnen erop zette en haar steun achter me had.

Mijn moeder en ik hadden het in het verleden gehad over het krijgen van bijpassende tatoeages - het idee was ontstaan ​​door het krijgen van bijpassende henna-tatoeages tijdens een reis naar Mexico een paar jaar eerder, maar daar hadden we nog nooit aan gedacht zit vast. We hadden geen van beiden tatoeages, dus het was een grote verbintenis. Om nog maar te zwijgen, mijn moeder was nooit een fan van tatoeages geweest. Nadat ik naar de universiteit ging en meer dan ooit tevoren een herinnering aan haar steun nodig had, realiseerde ik me dat "omdraaien heldere ogen" de perfecte pasvorm was.

Nadat ik mijn kamergenoot had overtuigd om de tekst op mijn voet steeds opnieuw met een balpen te tekenen, besloot ik uiteindelijk een plaatsing te kiezen die ik leuk vond. Ik stuurde een foto naar mijn moeder, en verrassend genoeg stemde ze toe. De volgende keer dat ik een weekend naar huis ging, noemde ik het. Ze zei dat ze niet dacht dat het echt zou gebeuren, maar, oh mam, je had het zo mis. We besloten in een opwelling dat het die dag moest zijn. (Lees: ik ben koppig en ongeduldig en kon niet langer wachten dus het is had om die dag te zijn.) Hoe dan ook, we liepen een tattooshop binnen en de artiest zei dat we over een uur terug moesten komen en hij zou ons kunnen passen.

Het krijgen van mijn eerste tatoeage was absoluut een zenuwslopende ervaring en ik ben zo blij dat mijn moeder de hele tijd aan mijn zijde stond. Ik was #gezegend met haar hoge pijntolerantie, dus we hadden geen van beiden te veel pijn tijdens het proces. We waren dolblij met het resultaat. Het moeilijkste gedeelte? Ik probeer van bovenaf een foto te maken van onze beide voeten bij elkaar. Ik beloof het, het is veel moeilijker dan het klinkt. En de volgende dag werd besteed aan het kopen van schoenen voor sandalen die onze tatoeages niet voor de wereld zouden verbergen.

Hoewel het moeilijk zou zijn geweest om ons dichter bij elkaar te brengen dan we al waren, in sommige opzichten denk ik dat het krijgen van bijpassende tatoeages precies dat deed. Het hebben van die teksten permanent op mijn lichaam heeft gediend als een constante herinnering aan hoe gelukkig ik ben om zo'n speciale relatie met mijn moeder te hebben.

Haar steun is iets waar ik God elke dag voor dank, en hoewel ik 1200 mijl van haar af woon, hebben we nog steeds die unieke, onuitgesproken connectie. Ik heb mensen me op de meest willekeurige plaatsen laten stoppen om te vragen wat mijn tatoeage zegt, en ik ben trots om ze erover te vertellen. Zelfs op de dagen dat ze me gek maakt, is mijn moeder nog steeds mijn beste vriendin en ik weet dat ik zonder haar niet zou zijn waar ik nu ben.

Mijn jongere zus heeft erop gestaan ​​dat wanneer ze oud genoeg is, zij en onze moeder ook bijpassende tatoeages zullen krijgen. Haar meest recente idee? Een draak.

Veel succes ermee, mam.