Three Bezemstelen Eten Wizarding World of Harry Potter Hollywood

Een van de meest spraakmakende aspecten van de Wizarding World of Harry Potter in Universal Studios Hollywood, die op 7 april groots werd geopend, is het eten bij The Three Broomsticks. Warwick Davis, ook bekend als professor Flitwick, ging zelfs zo ver om te zeggen dat het zijn favoriete onderdeel van de... park tijdens een recente paneldiscussie, aangezien het door de Britse pub geïnspireerde menu hem zoveel deed denken aan huis. Toegegeven, dat zegt niet veel, aangezien de Britse keuken notoir niet geweldig is, hoewel niet zonder charmes.

Bij de recente opening heb ik me vrijwillig aangeboden als eerbetoon en heb ik veel van de gerechten geproefd, en heb ik een ruwe gids samengesteld van welke zullen in je mond smelten en welke zullen je doen slingeren, ongeacht of je wel of niet op de? rijdt.

1) Vis en chips.

Een Britse klassieker, de kabeljauw wordt royaal gehavend en geserveerd met romige tartaarsaus, en de chips worden in partjes gesneden met knapperige randen, zoals de juiste manier is. Hoewel het er erg authentiek uitziet, heeft het nog steeds die synthetische smaak die themaparkvoedsel vaak plaagt. Dit is ook een van de vettere items op het menu, en je kunt echt het vet uit elke hap voelen sijpelen. Als je, net als ik, een beetje gevoelig bent voor een hoog vetgehalte, kun je het beste wegblijven.

2) Stoofpot van rundvlees, lam en Guinness.

Dit gerecht is rijk en stevig en perfect voor die koude, regenachtige dagen waar Californië zo bekend om staat (LOLZ). De smaak is een beetje flauw naar mijn smaak, maar het feit dat het in een broodkom zit, geeft het grote bonuspunten, want er is niets beter dan het gestoofde brood achteraf af te breken.

3) Bangers & puree.

Bangers & Mash is leuk Brits voor 'worsten en aardappelpuree'. Het is een eenvoudig gerecht, maar als het verkeerd wordt uitgevoerd, zijn de resultaten desastreus. Die van The Three Broomsticks is perfect: de worsten zijn sappig en goudbruin aan de zijkanten, gegarneerd met gekarameliseerde uien en jus, en geplaatst op een bedje van gestoofde kool, geroosterde tomaat en doperwten die de illusie geven van gezond aan het eten. Als je wilt pronken en echt Brits wilt zijn, moet je de erwten pletten met de zijkant van je vork.

4) Herderstaart.

Mijn favoriete item op het menu. Onder die gouden korst ligt een schat aan gehakt en verse groenten geroerd in borrelende, zoute jus. Omdat het vlees in kleine porties wordt gesneden en omdat het wordt geleverd met een salade met een lichte maar romige dressing, is dit ook verreweg het meest smaakvolle maar schuldvrije gerecht dat ik heb geprobeerd.

5) Soep- en saladecombinatie.

De meeste soepen zijn verrassend flauw ondanks zeer opwindende namen, maar de Aardappel en Prei stelde niet teleur. Het is stevig en verwarmt je tot op het bot, en smaakt schokkend zelfgemaakt, bijna alsof oma het brouwde met de groenten die ze in haar tuin verbouwde.

6) Citroengras Kip.

Het smaakt naar kip, niets meer en niets minder. Leuke, voorspelbare, saaie oude kip met de goede ouwe maïskolf als bijgerecht.

7) Appeltaart.

Overschakelen naar desserts, de appeltaart was legitiem. Je breekt de korst met de lepel en laat het zich vermengen met de zoete, druipende goedheid van binnen. Heeft wat meer kaneel nodig, maar verder, net zoals mama het maakt.

8) Kleverige toffeepudding.

Je kunt Zweinsveld niet verlaten zonder dit verrukkelijke dessert te eten. Ik bedoel, kijk ernaar. Het is als een glanzende toren van geluk. In tegenstelling tot de andere desserts is dit item 100% Brits en bestaat het uit een vochtige cake bedekt met stukjes karamel en chocolade druipend van toffeesaus en een tophat vanille-ijs. Alleen al als ik ernaar kijk, krijg ik zin om mijn laptop op te eten.

9) Boterbier.

Geserveerd in traditionele, bevroren, toffees en potcrème, is het boterbier net zo'n attractie als elk van de attracties. Iedereen is het er echter over eens dat, hoewel het mooi is om naar het drankje te kijken, dat een betoverende amberkleur heeft met een perfecte schuimlaag, het veel te zoet is. Het smaakt alsof je butterscotch in een cream soda hebt gespoten en het beste deel van het drinken is de nieuwigheid van het vasthouden van de ijskoude mok en het plezier om jezelf een snor te geven van het schuim.