Veranderingen in een jaar

Hallo jongens!

Het is alweer een tijdje geleden dat ik voor het laatst een fotoblog heb geplaatst, maar ik ben er weer!

In ieder geval, krokusvakantie is al lang voorbij, de tussentijdse examens zijn gelukkig al lang voorbij (maar ik heb al papieren gekregen die de komende weken moeten inleveren. Geweldig.) en nu vlieg ik gewoon door de rest van het semester. Ik tel de dagen tot de zomer begint! Ik ben heel, heel opgewonden. (Ook als je nog niet bent begonnen met het zoeken naar een zomerbaan, raad ik je aan NU te beginnen!)

Ik heb nog minder dan twee maanden tot zomer. Kun je het geloven? Het is een van de snelste jaren van mijn leven geweest. Ik kan je een 100% waar feit vertellen: elk jaar voelt sneller aan! Het is zo waar. Als je denkt dat je laatste jaar snel voorbij gaat, stel je dat eens voor - maar dan twee keer zo snel! Plus, het is te zien aan de lengte van mijn haar! Ik laat mijn pixiesnit (een lang proces dat veel trimmen en twee keer zoveel geduld vereist) uitgroeien tot een bob! Voor zomer! Het was zo leuk om het zo kort te knippen, maar ik verveelde me en ik miste vissenstaarten af en toe mijn haar.

Ik ben de laatste tijd veel thuis vanwege familieverjaardagen, doktersafspraken en binnenkort ben ik thuis met Pasen! Omdat andere mensen hun voorjaarsvakantie hebben gehad, ben ik een hele reeks kinderen van mijn afstudeerklas tegengekomen die ik letterlijk niet meer heb gezien sinds mijn afstuderen. Het voelt anders. Toen we afgelopen mei over dat podium liepen, verlieten we de middelbare school. En ik heb het gevoel dat iedereen het weet en laat zien. We zijn nu allemaal "volwassen" studenten en we hebben die kliekjes niet meer. Het is allemaal zo heel anders.

Ik zag een paar mensen op een middelbare school afgelopen weekend en hoewel we nauwelijks praatten op de middelbare school, omhelsden we elkaar en waren uiterst vriendelijk. De meeste gesprekken zijn super, super vriendelijk. Iedereen is enthousiast en iedereen vraagt ​​naar elkaars studie-ervaringen. Het is echt raar (maar op een goede manier, denk ik). Ik heb met een paar van mijn vrienden bij USF gesproken en zij ervaren dezelfde dingen met hun klasgenoten op de middelbare school. Ik dacht dat ik sommige van deze mensen nooit meer zou zien na hun afstuderen. Ik denk dat ik misschien heb geschreven "Heb een fijn leven!" in de jaarboeken van sommige mensen, wat ik nu achteraf zie, klinkt een beetje raar.

Ik dacht gewoon dat jullie moesten weten dat dit gebeurt. De meesten van jullie krijgen waarschijnlijk je acceptatie (of afwijzing, wat volkomen normaal is! Ik ben afgewezen! Het is goed!) brieven, en het nemen van je gigantische beslissingen! Doe het voorzichtig, maar weet dat je al zo ver bent gekomen, en dat is een enorme prestatie! Werkelijk! Wees trots! Trakteer uzelf op een extra paar gram froyo de volgende keer dat u gaat! Je verdient het! Toch voelt het echt alsof het gisteren was. De grote beslissing nemen en dan naar Target gaan en uitgeven aan Twin XL-beddengoed en andere slaapzaaldingen waarvan ik dacht dat ik ze nodig zou hebben. Aaah, wat mis ik die dagen!

Oh! Nog iets! Een paar weken geleden was ik willekeurig op tv! Ik gebruikte mijn telefoon in een weekend op Union Square en ik denk dat ze me hebben gefilmd omdat ze beelden op mobiele telefoons nodig hadden! Dus. Vreemd. En best wel cool, ik ga niet liegen.

Nou, ik denk dat dat alles is voor nu!

Tot de volgende keer en DFTBA,
Melé