Rachel: Haast een studentenvereniging!

Ik heb de afgelopen zes maanden veel gepraat over mogelijk lid worden van een studentenvereniging en, na veel heen en weer gaan, Ik ben verheugd om aan te kondigen dat ik nu officieel lid ben van de belofteklas in het voorjaar van 2009 van een studentenvereniging van Columbia University hoofdstuk!

Het hele rush- en belofteproces is erg interessant, stressvol, leuk en ingewikkeld, dus ik dacht dat ik iets over mijn ervaring met het doorlopen van werving om je hopelijk een seintje te geven en een kijkje achter de schermen te geven over hoe het Griekse leven is (tenminste bij .) Colombia).

"Rushing" of, zoals we hier zeggen, "rekrutering doorlopen" is het moment waarop je alle studentenverenigingen op de campus ontmoet. Door een reeks "feesten" waar je met alle zussen schmooze over mocktails en dessert, verfijn je langzaam je keuzes door een proces van wederzijdse selectie. (Je rangschikt de studentenverenigingen in volgorde van voorkeur en zij rangschikken jou; aan het einde van elke avond word je weer uitgenodigd bij de studentenverenigingen die in jou geïnteresseerd zijn EN vice versa.) Eindelijk, tegen het einde van de werving (de onze was een vier dagproces), noteert u uw twee beste keuzes en wacht u op een "bod", wat een uitnodiging is om te beloven en, hopelijk, uiteindelijk lid te worden van een damesdispuut.

Hoewel het hele lange weekend een beetje ongemakkelijk was (je praat op bijna elk feest over dezelfde dingen: "wat is je hoofdvak?", "waar kom je vandaan?", "waarom wil je deel uitmaken van het Griekse leven op de campus?"), stressvol (iedereen was in paniek over wat ze aan moesten trekken of dat ze terug zouden worden uitgenodigd voor hun favoriete studentenvereniging), en vermoeiend (het waren letterlijk vier dagen van constant glimlachen, kletsen, vermengen en rondlopen), over het algemeen heb ik echt genoten van mijn beleven. Ik ontmoette VEEL leuke en interessante meisjes (zowel zussen als andere potentiële nieuwe leden); Ik kreeg een gevoel voor de hoofdstukken en wat ze deden op de campus; en ik at veel heerlijke desserts.

Uiteindelijk besloot ik mijn favoriete studentenvereniging te beloven omdat ik me daar het meest op mijn gemak, gewaardeerd en gewaardeerd voelde thuis (ik weet het, het klinkt zo oubollig, maar het is waar!) en ik kijk uit naar veel goede tijden met mijn toekomst zusters!

Heb je vragen over het hele wervingsproces of het studentenleven in het algemeen? Ik hou je op de hoogte