Rachel's einde van semester, "State of the Student Union"

Ik heb mijn eerste semester van de universiteit afgerond! Ik gooi losse papieren weg, ruim mijn ordners op, verkoop mijn boeken, pak mijn koffers en bereid me voor om terug te gaan naar Ohio voor de winterstop. Het voelt goed om minstens één korte blog te besteden aan het reflecteren op mijn eerste semester bij Barnard - een semester vol geweldige tijden en eenzame tijden, hilarische verhalen en veel hard werken.

Om de een of andere reden doet het algemene idee de ronde dat de vrienden die je in het eerste semester van het eerste jaar maakt, uit gemak zijn gemaakt; je vindt ze niet ECHT leuk, ze zijn gewoon op je verdieping of in je lessen, en dus klamp je je wanhopig vast aan de mensen die je een beetje leuk vindt. Gelukkig kan ik, althans door mijn ervaringen, die mythe ontkrachten. Mijn beste vrienden en ik zijn uitgegroeid tot een groep die gebaseerd is op een oprecht begrip van elkaar: we geven om elkaar, praten over echte problemen, elkaars rug hebben, samen lachen, samen huilen en VEEL te veel tijd doorbrengen in de hal 's avonds laat cupcakes eten samen. Ik wens iedereen het soort vrienden dat ik heb mogen vinden!

Naast de sociale stress die gepaard ging met mijn pre-universiteitsgekte, merkte ik dat ik, voordat ik wegging, veel tijd besteedde aan zorgen maken over mijn academici: zou ik het kunnen bijhouden? Heeft mijn middelbare school me voorbereid? Zal iedereen hier briljant zijn? Hoewel ik behoorlijk wat intellectuele onzekerheid heb gehad, wil ik je zorgen wegnemen door iedereen te laten weten dat de universiteit, academisch gezien, een natuurlijke overgang is van de middelbare school. Ja, er is meer werk, en ja, je professoren zullen meer van je verwachten, maar met een goede voorbereiding, a goede houding, bereidheid om je geest te openen en organisatie, ik denk dat je je succesvol zult voelen in middelbare school. Je krijgt misschien geen 4.0 (omdat ik je kan beloven dat ik dat niet heb gedaan!), Maar je zult waarschijnlijk ook niet falen.

Tot slot ben ik blij te kunnen melden dat het (zoals altijd) geweldig is met Ben. Ik was zo bezorgd over de enorme overgang die onze relatie moest ondergaan, maar we pasten ons natuurlijk, redelijk soepel en, belangrijker nog, samen aan. De zaken zijn geweldig, dus twijfel niet aan de mogelijkheid om een ​​succesvolle relatie op de universiteit voort te zetten!

Ik hoop dat deze kleine "state of the student"-update zowel informatief als interessant was; bedankt dat je bij me bent gebleven tijdens mijn eerste semester op de universiteit! Heb je nog vragen? Angsten? meningsverschillen? Nog goede grappen gehoord de laatste tijd? Vertel me zoals altijd waar je aan denkt!