Jessica: Lupe Fiasco!

Het weekend voordat de finaleweek begon: een psychologiepaper, een geschiedenispaper en een Engelse paper. Wat is het enige dat me van mijn laptop kan scheuren? LUPE FIASCO CONCERT!

Vanwege de obsessieve liefde van mijn kamergenoot Mari voor Lupe, gingen we anderhalf uur eerder naar het concert om een ​​goede plek op de vloer te bemachtigen. En met een goede plek bedoel ik zo dicht mogelijk bij de microfoon als je zou kunnen zijn zonder met hem op het podium te staan. Ik was er vrij zeker van dat ik, als de kleine persoon die ik ben, doodgedrukt zou worden, maar ik nam mijn risico om een ​​muzikaal genie van dichtbij en persoonlijk te zien.

Hij was absoluut geweldig; Ik heb geen idee hoe hij dat niveau van energie meer dan een uur vasthield. Hij was hier aan de Universiteit van San Diego om geld in te zamelen en te steunen Onzichtbare kinderen, een liefdadigheidsinstelling voor kinderen in Oeganda die hier in San Diego begon. Hoewel ik van elke minuut genoten heb, kan niets vergeleken worden met Mari's ervaring. Hij raakte niet alleen haar hand aan en gaf haar zijn handdoek aan het einde van het concert (grof en geweldig tegelijk!), maar hij gaf haar vrijwel een serenade, maakte oogcontact met haar en pauzeerde even zodat ze de tekst kon zingen tijdens "Kick, Push"! Het was GEWELDIG!

Ook al moest ik tot 3 uur 's nachts opblijven om de papieren af ​​te werken die ik had verwaarloosd, het was geweldig. Hoewel veel mensen al klaar zijn met hun eerste jaar, heb ik nog anderhalve week voordat ik mijn spullen inpak en voor drie maanden naar huis ga. Het is nog niet echt tot me doorgedrongen... maar ik ben me er nu al heel erg van bewust hoeveel ik zal gaan missen om drie maanden in de slaapzalen te wonen en het mooie en milde weer in San Diego.

Ik kan nauwelijks geloven dat ik het heb overleefd zonder voor lessen te zakken, te veel drama te krijgen of een compleet en volslagen wrak te zijn zoals ik dacht dat ik zou zijn. Ik slaagde er ook maar een paar dozijn keer in om mezelf in verlegenheid te brengen in het bijzijn van schattige jongens. Ik vind het geweldig dat ik een gedocumenteerd verslag heb van alle gekke en leuke dingen die ik hier heb gedaan Zeventien en dat ik mijn eerste jaar met jullie allemaal moet delen. Maak je klaar voor het avontuur van je leven dat alles zal veranderen wat je dacht te weten over jezelf, de wereld en het leven. Dit is gemakkelijk een van de beste jaren van mijn leven geweest en woorden kunnen niet beschrijven hoe opgewonden ik ben voor de komende drie!

Dol zijn op,

Jessica