Stap 1: Grijp de man. Stap 2: Pak de man?

Dus ik zie deze man de hele tijd, toch? Laten we zeggen dat zijn naam rijmt op Falex. Wat een knappe vent! Hij is absoluut een van de schattigste die ik hier op deze campus heb gezien. Dus in plaats van naar hem toe te gaan, te vragen of hij een vriendin had, en of we een keer uit konden gaan... Ik kom met dit geweldige plan. MAAK HEM MIJN CAMPUS CUTIE VOOR DE MAAND! Hoera! Was dat niet het grootste plan op aarde? Ik weet het?

Oké, stap één, ik vind hem op Facebook en vraag hem aan als vriend. Stap twee, ik stuur hem een ​​bericht waarin ik mezelf voorstel en hem vertel wat wij eerstejaars 15-meisjes precies doen. Stap drie, ik wacht zo angstig tot hij me terugschrijft. (Hij zit in het basketbalteam, dus hij heeft het erg druk.) Dus uiteindelijk schrijft hij terug en zegt dat hij graag mijn campusschat zou willen zijn. Krijg dit... hij zegt: "Bel me en we kunnen uitzoeken wanneer we elkaar kunnen ontmoeten." Dus ik mijn hoofd ik ben eigenlijk gek aan het worden. Ik moest terug naar de aarde komen en beseffen dat werk op de eerste plaats komt, schattige jongens op de tweede plaats. In plaats van te bellen, stuur ik hem een ​​sms en vraag welke dag goed voor hem was en kreeg geen antwoord. Dus ik denk, oké. Misschien heeft de man het druk. Ik zal bellen. Dus ik waag mijn kans en bel. Ik kreeg een voicemail van een man die beslist niet Alex was... Ik bedoel Falex! Ik voelde me echt beschaamd, maar dacht: "Hé, misschien was het een vergissing." Ik stuurde hem nog een bericht op Facebook en vertelde hem dat we dit direct moesten doen. Hij was zo'n lieverd over de hele situatie.

Dus nu denk ik alleen... Waar ga ik vanaf hier heen?