Deze blinde crosscountry-runner trotseerde de kansen om te concurreren met het team van haar middelbare school

"Ik ben blind, maar ik ga naar buiten en doe wat ik wil doen, want ik verdien wat het beste voor mij is", zegt ze.

Rennen als je niet kunt zien waar je heen gaat, klinkt eng, maar het is de enige manier waarop Logan Anderson op de middelbare school het ooit heeft meegemaakt. De Franklin Community High School student uit Franklin, Ind. werd geboren met oculotaan albinisme, een vorm van albinisme die problemen met het gezichtsvermogen veroorzaakt en die ongeveer één op de 20.000 mensen treft, en blind is.

Logan, 17, was een actieve atleet aan de Indiana School for the Blind, waar ze in het tweede jaar naar toe ging. Terwijl ze daar was, deed ze aan cheerleading, zwemmen, worstelen, atletiek en goalball (een sport ontworpen voor blinde atleten, waarbij een bal met bellen in de tegenstander wordt gegooid of gerold doel). Toen ze vorig jaar overstapte naar de Franklin Community High School, sloot ze zich aan bij het crosscountry-team van de school en vond het meteen geweldig.

Deze zomer vroeg ze om de mogelijkheid om mee te doen. (Omdat ze naast een gids loopt, moest de Indiana High School Athletic Association haar verzoek goedkeuren om ervoor te zorgen dat haar gids haar geen concurrentievoordeel.) De IHSAA keurde haar verzoek snel goed en afgelopen weekend nam ze deel aan haar tweede race, waar ze als 164 van de 166 eindigde atleten.

"Het was echt spannend, bijvoorbeeld omdat ik nog nooit eerder een race heb gelopen", vertelde ze aan de Dagelijks journaal. "Het was geweldig om dit te kunnen doen. Maar het was vermoeiend. Ik ga niet liegen."

Tussen haar helderwitte haar (momenteel roze gemarkeerd!) en hardloopgids die haar vertelt waar ze haar voeten moet plaatsen en in welke richting ze moet rennen, valt Logan op. Ze is dit jaar een soort mediasensatie geworden in haar regio Indiana. Onlangs vertelde ze een verslaggever hoe haar blindheid haar kijk op het leven beïnvloedt.

"Ik geloof niet in blindheid", vertelde ze aan de Daily Journal. "Ik geloof niet dat het een handicap is. Ik vind dat belachelijk en mag niemand ervan weerhouden iets te doen wat ze willen doen. Of dat nu sport is, een berg beklimmen of dokter zijn, wat die droom ook mag zijn, ze zouden hem moeten kunnen verwezenlijken."

Ze vervolgde: "Ik wilde de sociale normen uitdagen. Ik wilde zijn als, 'Hé, ik ben blind, maar ik ga naar buiten en doen wat ik wil doen, want ik verdien wat het beste voor mij is."

Haar team is onder de indruk van haar werkethiek en haar vermogen om door te gaan met uitdagingen.

"Ze heeft nooit één keer tegen me geklaagd", vertelde de atletische directeur van de school, John Regas WISHTV. "Ze is nooit met een probleem of iets gekomen dat ze niet kan oplossen."

Logan's toewijding om op de stoep te stampen, draagt ​​ook bij aan haar streven naar uitmuntendheid in de klas. Ze volgt een erediploma en hoopt na haar studie trainer of biomedisch ingenieur te worden.

"Ik ben net als iedereen", zegt ze opgesomd. "Ik doe dezelfde dingen die iedereen doet. Ik moet gewoon wat extra moeite doen.