Het leven in LA

We zijn nu twee weken in L.A., maar het voelt meer als een maand. We zijn naar vertoningen van veel nieuwe films geweest, hebben overal interviews gehouden en zijn op dit punt ook allemaal begonnen met een stage. Er is weinig vrije tijd, maar deze ervaring is zo leuk dat het lijkt alsof we het helemaal niet nodig hebben.

Door de vertoningen en interviews etc. maken we heel snel veel nieuwe contacten en vrienden. Op de middelbare school zou ik daar nooit tegen kunnen. Ik was gewoon te verlegen. Zelfs praten met Colin of Mitch zou veel voor me zijn geweest, maar nu zijn ze goede vrienden. Ik blijf maar denken hoe ik deze verandering heb aangebracht, en ik kom er niet helemaal uit.

Ik denk dat ik me realiseerde toen ik de film zag dat ik aardiger ben dan ik mezelf de eer gaf. Toen ik het vertrouwen kreeg, begon ik te denken dat ik deze kans maar één keer krijg, dus ik moet er het beste van maken. Ik kreeg een mentaliteit waarin de reacties van mensen op wat ik zeg en doe er niet toe doen (ik doe niets onverantwoordelijks of schadelijks voor anderen). Toen ik mezelf die vrijheid eenmaal had gegeven, kreeg het leven een meer ontspannen gevoel. Ik heb zoveel vrienden kunnen maken omdat ik eindelijk mezelf kon zijn zonder de druk van de mening van anderen te voelen.

Check me zeker eens in Amerikaanse tiener 25 juli in de bioscoop.