7Sep
Seventeen kiest producten waarvan we denken dat je ze het meest zult waarderen. We kunnen commissie verdienen via de links op deze pagina.
Onlangs ontmoetten we Corbin en praatten over al deze dingen en, man, dit is een drukke man. Dit is wat hij te zeggen had...
Teenmag: Oké, Corbin, dus Een andere kant kwam een tijdje geleden uit. Was het zo leuk maken als je altijd had gedacht?
Corbin Blauw:: Het was zo ongelooflijk om de kans te krijgen om mijn eigen eerste album te maken. Ik had nooit verwacht dat ik dat zou doen. Ik zing al mijn hele leven en ik heb altijd al een muziekcarrière willen nastreven. En het stuk plastic in mijn hand kunnen houden met het boek erin en de cd is echt ongelooflijk.
Ik wilde echt iets maken dat voor iedereen spannend was, waar iedereen van kon genieten, dat vrolijk en positief was en waar iedereen op kon dansen. Ik weet dat mijn muziekstijl erg eclectisch is. Ik hou van dingen die heel breed zijn. Ik hou van alternatief, rock, hiphop, rap, en ik ga naar klassiek of jazz. Ik wilde er zeker van zijn dat ik geen nummers op een album plakte. Tegenwoordig gaat het zo vaak over het hebben van twee goede nummers op een album en een hoop opvulmateriaal, en ik wilde iets maken waarvan ik voelde dat elk nummer op het album leuk was voor iedereen.
Teenmag: Als je het ons vraagt, is dat precies wat je hebt bereikt! Kun je degenen onder ons die nog nooit in de studio zijn geweest vertellen hoe het is om een album op te nemen?
CB: Het was echt te gek, eigenlijk. Daarvoor was ik nog nooit in de opnamestudio geweest. Ik zing de hele tijd, maar ik had nooit gekregen hoe het voelde om te zijn in de opnamestudio, dus het was zeker een leerproces.
In het begin was ik een beetje nerveus omdat ik niet helemaal zeker wist hoe ik zou reageren en ik een verkeerde noot zou raken of zoiets en zei: "Het spijt me, het spijt me!" en ze zouden zeggen: "Het is prima. Daarom zijn we hier, dat is wat we doen." Iedereen wil zo graag met je samenwerken en wil net zo'n goed album maken als jij.
Teenmag: Moet leuk zijn om te weten dat iedereen achter je staat! Heb je een favoriet nummer op de cd?
CB: [Ja! Ik hou echt van het lied] Door elkaar. Die heb ik mede geschreven, en het gaat over mij. Zo ben ik op veel verschillende manieren in de war. Ik kom uit veel verschillende werelden, en je kunt me niet echt in een categorie plaatsen. Ik ben gewoon aardig van mij, en dat is wat je krijgt.
Dat was iets heel anders [over het maken van deze plaat] - schrijven. Ik was daar nog nooit op ingegaan. Ik had het geprobeerd en ik wist dat er veel dingen waren die ik wilde uiten, maar ik wist nooit goed hoe ik het met zang moest doen, en nu ga ik aan het werk met mensen die weten wat ze doen - ze kunnen me begeleiden en laten zien hoe ik het moet doen, en ik wil absoluut meer schrijven.
Teenmag: Ik durf te wedden dat het maken van de video ook een nieuwe ervaring was, hè?
CB: Echt een gekke ervaring! Ik acteer al sinds ik 2 was en heb altijd voor de camera gestaan, maar een video maken is anders, want als je acteert, doe alsof de camera er niet is en je doet gewoon de scène en met een muziekvideo sta je midden in de camera, dus het voelt raar soms. Jij lip sync ook [dus dat is raar]. Je zingt ook omdat je wilt proberen [het nummer] zo goed mogelijk te matchen, maar je zingt niet voluit. Het is absoluut een rare ervaring, maar ik hou van dansen en ik vind het heerlijk om te kunnen optreden, dus ik heb ervan genoten.
KLIK DOOR OM OVER TE LEZEN Middelbare schoolmusical 2
Teenmag: Dus je hebt tot nu toe twee muziekvideo's gemaakt - één voor Tot de grens drijven en een voor Ga ermee om. Liever de een boven de ander?
CB: Ieder had zijn eigen interessante ervaringen. Beiden waren extreem heet. Tot de grens drijven werd neergeschoten in de sportschool en het was om de een of andere reden honderd graden in die sportschool. Ga ermee om werd buiten in Las Vegas gedaan en het was weer honderd graden! De zon scheen op ons, dus het was echt heel erg warm. Maar ze waren allebei erg leuk.
Teenmag: Oké, nu moet ik iets vragen over Middelbare schoolmusical 2. Wat kunt u ons vertellen?
CB: We zullen... Het speelt zich af in de zomer en draait om de Wildcats die zomerbanen krijgen bij een countryclub die eigendom is van Ryan en Sharpay. We zijn nu in de wereld van Sharpay en het leven van iedereen wordt op zijn kop gezet omdat ze controle over iedereen heeft.
Ze probeert Troy bij Gabriella vandaan te halen, en dat veroorzaakt problemen tussen Troy en mij. Er is een hele confrontatie tussen ons, en onze vriendschap gaat zo'n beetje in vlammen op.
Dan is er nog het hele aspect van Troy en Gabriella. Nu ze gescheiden zijn, valt iedereen uit elkaar. De hele film gaat over in staat zijn om de toekomst in te gaan en je proberen voor te bereiden op de toekomst, maar tegelijkertijd niet veranderen of verliezen wie je bent als persoon.
Teenmag: Klinkt zo geweldig - ik haat het om mijn zomer weg te wensen, maar ik kan het niet wacht tot 17 augustus! Hebben jullie plezier gehad op de set?
CB: Ja, het was leuk. Het was echt heel gaaf. Het is raar - het is twee jaar geleden sinds de eerste film, dus iedereen is veel veranderd. Iedereen is volwassen geworden en het is raar om te zien hoe iedereen volwassen is geworden. Het is ongeloofelijk. Het was zeker meer een chille situatie. In de eerste film waren we een beetje nerveus en probeerden we erachter te komen wie iedereen is. Maar nu wonen we twee jaar bij elkaar. We zijn met elkaar op tournee gegaan en met elkaar naar Londen gegaan. We hebben al deze prijsuitreikingen en interviews en al deze dingen met elkaar gedaan, zodat we elkaar door en door kennen, ondersteboven.
We moesten net op de set gaan en de choreografie opnieuw leren en de plaats waar we logeerden in St. George, Utah, was in de countryclub. We kregen elke avond verse melk en koekjes, en het was gewoon een heel mooie omgeving.
Teenmag: Plus, je moet een Got Milk-campagne opnemen die alleen Tiener mocht getuigen! (Bekijk het in het nummer van deze maand.) Heb je een favoriete filmherinnering die je bijblijft?
CB: Er is een werkelijk prachtige scène, de laatste scène van de film. We rennen door de sproeiers. We zijn buiten en halen herinneringen op aan de zomer die we net hebben doorgemaakt en ineens gaan alle hagelslag aan en eerst zijn we geschokt en dan beginnen we te rennen. We deden het om 3 uur 's nachts en we waren ijskoud. Maar dan beginnen we de scène te doen en hoewel we absoluut ijskoud zijn, was het echt. Het was tegen het einde van de shoot en we voelden hetzelfde - dat we dit allemaal samen hadden meegemaakt. Het was echt een magisch moment. Het was een van die dingen waar je achterover leunt en je ziet dat er echt een soort realiteit in zit.
