Rowan Blanchard over vertrouwen, opgroeien en wat mensen verkeerd doen aan tieners

Rowan Blanchard werd beroemd als de ster van de Disney Channel-serie Meisje ontmoet wereld, maar nu, naast de hoofdrol in het komende epos Een rimpel in de tijd (in de bioscoop op 9 maart), maakt ze een serieuze naam voor zichzelf als auteur (haar boek, Nog steeds hier, komt op 13 februari in de schappen), een activist (bekijk haar inspirerende toespraak tijdens de Women's March vorig jaar in LA), en een voorvechter voor bewustzijn en gelijkheid via haar socialemediakanalen.

Zelfs met dat alles is de 16-jarige het meest geïnteresseerd in één rol: een gewone tiener zijn. In een interview voor Zeventien’s coververhaal van maart/april, vertelde ze over haar afstuderen aan Meisje ontmoet wereld, het overwinnen van de strijd met het eigenwaarde en optimistisch blijven over de toekomst. Hier alvast een voorproefje:

Over zelfexpressie: "Ik ben altijd erg nerveus geweest als volwassenen me pretentieus noemden of zeiden dat wat ik deed dramatisch was. Ik denk dat dat een heel interessant woord is dat we aan tieners geven: dramatisch. Mensen zeggen altijd dat onze gevoelens overdreven zijn, of ze zullen zeggen: 'Ze zijn gewoon tieners.' Maar we vergeten dat als je een tiener bent, alles letterlijk voor de eerste keer gebeurt. Opgroeien is dramatisch! Het is emotioneel, het is verdrietig en het is echt geweldig. Ik denk dat het zo'n zeldzaam en heilig punt in iemands leven is wanneer ze bereid zijn hun hart zo openlijk op hun mouw te dragen.'

Over een schermkoningin zijn: “Ik denk altijd aan Meisje ontmoet wereld als mijn middelbare school ervaring. Ik heb vier jaar met dezelfde mensen doorgebracht en ik heb vrienden gemaakt die ik altijd in mijn achterzak zal hebben. Maar ik voel me er nu niet al te verdrietig over - het was als dit prachtige vierjarige kamp waar we onszelf en elkaar leerden kennen. En sinds mijn karakter op Meisje ontmoet wereld was helemaal geen pestkop, het was leuk om door te gaan Een rimpel in de tijd en speel iemand die een beetje donkerder was en wat problemen had.

Over actuele gebeurtenissen: “Ik heb dagen dat ik naar het nieuws kijk en het is echt moeilijk om hoop te vinden, vooral de laatste tijd, met alle beschuldigingen van [seksueel wangedrag] die naar buiten komen. Ik moet mezelf er altijd aan herinneren dat ik het niet alleen ben tegen iedereen. Ik maak deel uit van een grote groep mensen die vechten voor wat zij geloven dat juist is.”

Over haar toekomst: “Ik wil absoluut naar de universiteit. Ik weet niet helemaal zeker waar, maar ik denk dat het voor mij belangrijk is om naar een universiteit te gaan die ver van huis is, zodat ik die ervaring van verhuizen een beetje kan oefenen. Dat gezegd hebbende, vind ik de druk die we op tieners uitoefenen om naar de universiteit te gaan nogal bizar. Mijn moeder ging niet naar de universiteit, niet omdat ze niet naar binnen kon, maar omdat de realiteit is dat veel mensen het zich niet kunnen veroorloven om te gaan. Ik voel me gelukkig dat ik de kans krijg. En ik had geen normale middelbare school- of middelbare schoolervaring, dus ik denk dat het leuk zou zijn om dat met de universiteit te krijgen.

Over vertrouwen: “We denken dat een feministe en een sterke, krachtige vrouw of tiener betekent dat je elke dag van jezelf moet houden. En voor mij is dat zo onrealistisch - ik zou me daar nooit mee kunnen identificeren. Ik worstel nog steeds met zelfvertrouwen. Ik voel me vervreemd als mensen dingen zeggen als: 'Je moet van jezelf houden ondanks je gebreken!' Hou van je puistjes, hou van alles!' Ik heb zoiets van, Sorry, maar dat is nep - je vertelt mensen om hun gevoelens te verbergen, zodat ze kunnen doen alsof ze bevoegd zijn of vrolijk. Eerlijk zijn en zeggen: 'Ik voel me niet geweldig vandaag' of 'Ik heb geen zelfvertrouwen vandaag' of 'Ik vind het niet leuk hoe ik er vandaag uitzie' en dan rusten met wat die waarheid ook is, heeft altijd zoveel meer voor me gewerkt dan mezelf te dwingen te zeggen: 'Ik hou van alles over' alles!"

Over haar stijl:Ik heb gemerkt dat het in mijn dagelijks leven leuk is om me op een soort genderloze manier te kleden. Ik heb dat onderzocht met de dingen die ik koop - ik zoek soms naar dingen die als vrouwelijk kunnen worden beschouwd, maar ik hou ook van meer typisch mannelijke stukken. En ik heb mijn haar korter geknipt, dus het is nu een beetje koeler. Ik voel me meer op mijn gemak om meer androgyn te presenteren.”

Kijk voor het maart/april-nummer van Seventeen met Rowan in winkels overal op dinsdag 13 februari en abonneer je hier op de digitale editie.