Liefde of romantiek?

Het notitieboekje, Boetedoening, Ontbijt bij Tiffany's, en De bruiloft van mijn beste vriend zijn allemaal klassieke romantische films waar we ons hart van laten bezwijmen als we kijken. We huilen en geloven dat zielsverwanten en ware liefde bestaat. Die echte romantiek is er en sommigen van ons hebben het gewoon nog niet gevonden.

Maar kan het echte leven als een film of sprookje zijn? Misschien kan het niet en zijn deze films slechts fantasie en een goede vorm van entertainment. Immers, hoeveel van ons laten glazen muiltjes vallen en laten onze prins voortdurend een stad doorkruisen op zoek naar het meisje dat het droeg? Misschien is het probleem tegenwoordig dat mensen romantiek nastreven en geen liefde.

Je denkt misschien "waarom is het nastreven van romantiek een slechte zaak?" Het is niet noodzakelijk, maar het is een beetje onrealistisch. De reden hiervoor is dat wanneer je een relatie krijgt, je misschien die Notebook Hollywood-relatie hebt gedurende de eerste 6-8 weken, maar wanneer gebreken worden blootgelegd, is de echte test van hoe sterk de relatie is is.

Ik geloof dat echte liefde, of zelfs echte zorg voor iemand, van hen houdt als ze niet geliefd zijn. Wanneer de beste versie van die persoon niet doorschijnt, maar je toch sterk om hem geeft.

Het is dezelfde liefde die je hebt voor je vrienden en familie, maar (naar ik aanneem) sterker en intenser. Iemand vertelde me eens: "Ik zou sterven om van iemand te houden, maar niet om verliefd te zijn." Is 'verliefd' een tijdelijke gemoedstoestand, en is dat de reden waarom mensen 'uit liefde kunnen vallen?'

Waar zijn we constant naar op zoek? Romantiek of liefde? Een mix van de twee misschien? Wat is jouw definitie van de twee?

xoxo,

Divya Bahli