19 stadia van het uit elkaar gaan van je favoriete jongensband

Het maakt niet uit hoe vaak de geschiedenis van de boyband zich herhaalt en boyband na boyband uit elkaar gaat, we denken nog steeds nooit dat onze favoriete groep zingende jongens ooit uit elkaar zal gaan. Maar onvermijdelijk gebeurt het bijna altijd, waardoor onze harten in een miljoen stukjes worden verbrijzeld en wij lelijk huilen totdat onze traanbuisjes opdrogen. Wat ze uiteindelijk doen, wanneer een nieuwe groep schatjes hun weg naar ons hart zingt, maar om daar te komen is pijnlijk en vol ups en downs. Dit zijn alle fasen die je doormaakt als je probeert te herstellen van het uiteenvallen van je favoriete boyband.

1. Je leeft je leven in onwetende gelukzaligheid, niet wetende dat je favoriete boyband op het punt staat te breken. Je koopt geen kaartjes voor hun show in je woonplaats omdat het op de verjaardag van je moeder is en dat kan gewoon zie ze de volgende keer dat ze door je middle-of-nowhere stad komen, want ze zullen voor altijd samen zijn (uiteraard).

2.Je ziet een tweet die klaagt over het uiteenvallen van je favoriete boyband, maar je negeert het. Hahaha. Kijk naar deze Tweep die naïef genoeg is om het laatste gerucht te geloven. Gek. *scrollt voorbij*

3. Maar de grappen over jou omdat je een seconde later het nieuws uit een volledig ~officiële~ bron ziet.

4. Nee. Nee nee nee nee. NOOOOOOO. Neeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee. Het is niet waar. Het kan niet waar zijn.

5. Je weigert het nieuws te accepteren. Als de band uit elkaar zou gaan, zouden ze een aankondiging hebben gedaan op hun YouTube of Twitter of Facebook om het vreselijke nieuws aan hun fans zelf te vertellen. Deze nieuwssites weten niet waar ze het over hebben.

6. Ze maken een officiële aankondiging. Als je het van de band zelf leest, weet je dat het officieel is, maar je kunt het nog steeds niet accepteren. Je hebt een moment (of een miljoen) nodig om deze informatie te verwerken, wat betekent dat in welke klas je ook zit midden in, of gesprek dat je had, of karwei dat je aan het doen was, kan wachten terwijl je huilt een oceaan van tranen.

7. Zodra de schok is uitgewerkt, voel je alleen nog maar: pijn. Als je thuiskomt, maak je een nieuwe Spotify-afspeellijst met exclusief alle hartverscheurende ballad van de band, en je luistert er non-stop naar terwijl je je ogen uitschreeuwt in je arme, onschuldige kussen.

8. Je begint jezelf de schuld te geven. Terwijl je voor de zoveelste keer naar "Heartbreaking Ballad #5" luistert, begin je je te obsederen over waarom de band ermee stopte, en om de een of andere reden, in je hoofd, is het allemaal jouw schuld. Het is omdat je vier exemplaren van hun album hebt gekocht en niet vijf. Het is omdat je dat kaartje voor hun concert in je woonplaats niet hebt gekocht om naar het verjaardagsdiner van je moeder te gaan. Of het is omdat je op die link hebt geklikt over dat stomme gerucht dat de jongens IRL diva's zijn, dat dus niet waar was. Je had niet op de link moeten klikken. Waarom heb je op de stomme link geklikt!?

9. Je speelt al je favoriete herinneringen met ze in je hoofd. Zoals de eerste keer dat je hun liedje op de radio hoorde en in paniek raakte en je moeder dacht dat je gek was. Of het eerste concert dat je ooit hebt bijgewoond, en hoe een van de jongens zich midden in hun solo's bevindt en je zoveel vrienden hebt gemaakt... Oké, technisch gezien waren ze dat dus niet met u voor dit alles, maar nog altijd! De herinneringen zijn mooi, en je weet niet hoe je verder moet, wetende dat er niets meer zal zijn.

10. Je huilt lelijk als je even alleen bent. Elke keer. Je kunt er niets aan doen. De gedachte om nooit meer een interview, album of videoclip te krijgen, vervult je met zoveel angst. Het is te veel om te verwerken.

11. Je vrienden zeggen dat je er overheen moet komen - het is niet alsof er iemand is overleden. En je snauwt naar ze dat ze gewoon niet begrijpen hoeveel die jongens voor je betekenden.

12. Je maakt een RIP boyband-schrijn. AKA, een stapel van al hun posters, tijdschriften, poppen, parfums en die waterfles die een van hen naar je gooide vanaf het podium tijdens hun concert dat zijn lippen ~aanraakten~. Je slaapt naast het heiligdom van boybandmerchandise terwijl je elk van hun albums op repeat speelt.

13. Maar dan begin je boos te worden. Hoe konden ze je dit aandoen? Nadat ze je, hun trouwe fan, hebben verteld dat ze nooit uit elkaar zouden gaan en je nooit in de steek zouden laten, gaan ze gewoon het tegenovergestelde doen? Hoe. Kon. Zij?! Ze hebben je verraden en je hart gebroken en je zult het ze nooit vergeven. Je neemt je boyband-schrijn en gaat naar de vuilnisbak...

14. Maar je kunt het gewoon niet.

14. En dan begin je hoop te krijgen. Je houdt je gesigneerde cd's, posters en T-shirts vast voor je leven voordat ze op de bodem van je prullenbak belanden, want wat als het niet Echt over? Wat als de jongens gewoon een pauze nemen? EEN adempauze, als je wil? En zelfs als het een permanente breuk is, kan er altijd een reünietournee zijn!

15. Je begint Tumblr, Twitter en Facebook te trollen voor alle insider-faninfo die je theorie zal bevestigen dat alles in orde komt. Een gebruiker denkt dat er een verborgen boodschap in een van de tweets van de jongens zat die zei: "We gaan nu misschien onze eigen weg, maar we zullen altijd broers blijven." Voor nu? broers? AKA, WE GAAN HERENIGEND OVER EEN JAAR!!!

16. Maar dan gaan er een paar maanden voorbij en is er geen woord over een reünie, en begin je te beseffen dat dit ~echt~ is.

17. Je begint de grimmige realiteit te accepteren. Je probeert het luisteren naar hun nummers te beperken tot een acceptabele hoeveelheid, omdat je nooit meer deuntjes van ze zult krijgen. Tien luisterbeurten per nummer per dag klinkt acceptabel, toch?

18. Je begint je een toekomst voor te stellen zonder je jongens. Het is iets minder kleurrijk en muzikaal ontoereikend, maar met de hulp van je boyband merch (dat is nu .) memorabilia *traan*), en hopelijk, wat solomuziek van de jongens in de toekomst, zul je het waarschijnlijk halen.

19. Je leert weer te leven in je-favoriete-boy-band-loze wereld. Je hart begint te genezen en je begint te vergeten hoe het was om er niet elke seconde van de dag aan te denken. Maar vergis je niet: je staat als eerste in de rij voor kaartjes voor de reünietour.