4 waarheden over thuiskomen

Ik liep de deur binnen, gooide mijn koffer achteloos op de keukenvloer en zakte weg in de vertrouwde groene bank. Ik was thuis; mijn familie, mijn vrienden, mijn labradoodle, mijn bed, mijn eigen badkamer - iedereen en alles waar ik al maanden naar verlangde, stond plotseling recht voor mijn neus.

Ik heb mijn zus waarschijnlijk het meest gemist.

Ik verwachtte dat alles absoluut perfect zou zijn, en de eerste paar dagen was dat ook zo. Maar, het nieuwe was eraf en het was tijd om de realiteit van thuis zijn onder ogen te zien. Toen leerde ik een paar belangrijke lessen:

1. Verwacht geen perfectie. Terwijl ik gestrest was over tussentijdse examens, begon ik thuis te idealiseren als een perfecte plek waar nooit iets ergs is gebeurd. Maar zussen vechten, ouders zeuren, vrienden frustreren en het is volkomen normaal. (Het is bijna geruststellend!)

2. Het leven gaat verder zonder jou

. Het was moeilijk voor te stellen dat iedereen de tijd die ze met mij doorbrachten had gevuld en dat ze nieuwe interesses, gewoonten en vrienden hadden die ik nog nooit had ontmoet. Ik moest begrijpen dat ik veel veranderde op de universiteit, en zij hadden ook het recht om te veranderen.

3. Draag jezelf niet uit. Ik kwam thuis en al mijn oude vrienden wilden me zien. Ik wilde ze ook zien, maar ik had een beperkte tijd om dat te doen. Ik moest prioriteiten stellen en ik weet zeker dat ik mensen pijn deed, maar ik wist dat als ik zou proberen om bij elk sociaal uitje te komen waarvoor ik was uitgenodigd, ik gek zou worden. Ik zou geen tijd voor mezelf hebben en geen tijd voor mijn gezin.

4. Laat groei zien; respect krijgen. Ik probeerde mijn ouders te laten zien dat ik volwassen was geworden door een maaltijd te koken en wat behulpzamer te zijn in het huishouden. Ik dacht, hoe meer ik me als een volwassene gedraag, hoe meer ze me als een volwassene zullen behandelen.

De overgang van universiteit naar huis heeft zijn uitdagingen, maar de uitdaging is de beloning waard. Thuis zijn is een leuke afwisseling van tempo, en het hielp me te verjongen en klaar te zijn voor de rest van het semester. Het belangrijkste was dat het mijn relatie met mijn vrienden en familie versterkte en me eraan herinnerde dat ik altijd op hen kan rekenen.

Wat denk je dat je het meest zult missen aan thuis als je op de universiteit zit?