Coco Rocha interviewt Katherine Schwarzenegger

Hallo allemaal! Ik ben zo opgewonden dat ik kon praten met een van mijn mede-Body Peace Panel-leden, Katherine Schwarzenegger! Via haar recente boek Rock wat je hebt, en spreken in het openbaar, helpt ze meisjes over de hele wereld vrede te vinden met hun lichaam. Ik voelde me zo bevoorrecht om met Katherine zelf te spreken over een paar onderwerpen die ons beiden dierbaar zijn...

Coco: Katherine, allereerst, heel erg bedankt voor je boek! Ik vond het op me wachten toen ik vorige week thuiskwam uit Vancouver. Ik vond de boodschap geweldig, maar ik moet zeggen dat veel mensen waarschijnlijk verbaasd zullen zijn dat je dit onderwerp voor je eerste boek hebt gekozen. Wie had je in gedachten toen je dit schreef?

Katherine: Bedankt Coco, het is echt een boek voor elk meisje dat zich ooit onzeker of zelfbewust heeft gevoeld over haar uiterlijk. Ik wilde haar laten weten dat ze niet de enige is, er is geen vrouw in de wereld die zich ergens niet bewust van is geweest! Wij als vrouwen ervaren het allemaal, maar we praten er nooit over. Met dit boek hoop ik echt die barrière van geheimhouding te doorbreken en te beginnen praten over de druk en hoe we ons voelen over ons lichaamsbeeld. Openlijk over je lichaam kunnen praten, geeft zoveel kracht.

Coco: Ik ben het er niet meer mee eens! Het is zo geweldig voor ons als meisjes, en als rolmodellen voor andere meisjes, om ons uit te kunnen spreken over iets waar we zo gepassioneerd over zijn. Ik herinner me de eerste keer dat ik me in het openbaar uitsprak over zaken rond de grootte en het gewicht van modellen en zelfs mijn eigen problemen met het lichaamsbeeld, ik had zo'n gevoel van trots en, zoals je zei, empowerment!

Catharina: ik ben er dol op! Het is zo'n eer voor mij om door het land te reizen en met allerlei soorten mensen te praten, vooral jongere meisjes, omdat ik denk dat deze informatie erg belangrijk voor hen is om te horen.

Coco: Je bent de laatste tijd ALLEMAAL OVER. Ik volg je reizen op Twitter. Als je niet op reis bent, woon je echter in L.A., een stad die berucht lijkt om zijn obsessie met uiterlijk. Speelde dat een rol bij het willen bereiken van meisjes met deze boodschap?

Katherine: Absoluut... het is moeilijk om op een plek als deze te leven en jezelf niet met anderen te vergelijken. Dat gezegd hebbende, de realiteit is dat ALLE meisjes, waar ze ook wonen, de druk ervaren die de media op hen uitoefenen om dun of "ideaal" te zijn.

Coco: Veel meisjes realiseren zich niet dat er een team van mensen en behoorlijk krachtige computersoftware nodig is om de 'ideale' vrouw te creëren. Soms kijk ik zelfs naar foto's van mezelf en denk "wauw! Ik wou dat ik er ook zo uitzag!". Bijna al mijn modelvriendinnen hebben iets dat ze als een 'fout' beschouwen, maar toch is dat woord op zich zo subjectief! Een paar jaar geleden werd een spleet tussen je voortanden als een 'fout' beschouwd, maar de laatste tijd zie ik dat meisjes naar de tandarts rennen om een ​​gaatje te laten zetten. Ik hoop echt dat deze "ik moet in de huidige vorm passen"-denken een beetje veranderen.

Katherine: Precies, meisjes moeten weten dat we allemaal uniek zijn en dat we allemaal onze unieke schoonheid moeten vieren, want die is er in allerlei verschillende vormen en maten.

Coco: In je boek praat je over het feit dat je in de 4e klas zat en je voor het eerst realiseerde dat je voor het eerst een andere "vorm en maat" werd dan de andere meisjes, hoe voelde je je?

Katherine: Oh, ik voelde me vreselijk. Bovendien was ik op dat moment niet zo goed in wiskunde, dus ik had het gevoel dat mijn wereld voorbij was. Ik voelde me lelijk, mollig en dom totdat ik er met mijn moeder over sprak en ze me een hele goede oefening liet doen die ik elk meisje aanbeveel. Ze liet me een stuk papier nemen en alles opschrijven wat ik leuk vond en alles wat ik niet leuk vond aan mijn lichaam en mijn leven. Aan het einde van de oefening realiseerde ik me dat ik nog zoveel meer dingen in mijn likes-kolom had. Het liet me zien dat, hoewel er een paar dingen in mijn afkeerkolom staan, ik AL mijn aandacht aan die paar dingen gaf! Waarom merkte ik niet alle geweldige dingen die ik in mijn leven had? Het was zo'n eye-opening ervaring voor mij en deed me echt beseffen hoe hard we voor onszelf zijn.

Coco: Ik herinner me de eerste keer dat ik aan mijn lichaam dacht, mijn gewicht, ik was waarschijnlijk rond de 11. Denk je dat veel meisjes vrouw worden, of een vrouwelijk lichaam laten groeien, verwarren met dik worden?

Katherine: Ja, 100%! Toen ik op de middelbare school zat, realiseerde ik me dat ik ineens borsten, een kont en heupen had! Het voelde alsof het 's nachts kwam en het maakte me bang! Ik herinner me dat ik als een gek probeerde te trainen om al mijn vrouwelijke eigenschappen kwijt te raken, omdat ik dacht dat ze me dik maakten. Van 12 jaar tot 16 jaar oud verandert je lichaam natuurlijk en daar hoef je je niet voor te schamen, maar dat was ik!

Coco: Ik denk dat veel meisjes zich daarmee kunnen identificeren. Nu is je vader, gouverneur. Arnold Schwarzenegger, werd in zijn jonge jaren vele malen Mr. Olympia genoemd. Velen zouden aannemen dat, aangezien hij zo gefocust was op zijn lichaamsbouw, hij zou verwachten dat zijn kinderen hetzelfde zouden zijn. Was dat het geval voor jou en je broers en zussen?

Katherine: Nee, helemaal niet. Iedereen denkt dat omdat mijn vader echt bekend stond om zijn lichaam, ik die druk ook zou hebben, maar de waarheid is dat ik niet naar die foto's kijk waarop hij echt gespierd is en zeg: "ja, dat is echt hoe ik eruit wil zien!" Ik denk dat het voor mij duidelijk anders is omdat ik een meisje ben, dus ik heb nooit naar het lichaam van mijn vader gekeken en dacht dat ik daar naar moest kijken Leuk vinden.

Coco: Eigenlijk zijn er een paar dames in mijn sportschool waarvan ik denk dat ze op je vader willen lijken! haha, maar serieus, het lijkt erop dat zoveel ouders, vooral moeders, hun dochters dwingen om negatief over hun eigen lichaam te denken. Of dat nu is door directe kritiek of door de obsessie van de moeder over haar eigen gewicht. Ik las een interview waarin je vertelde hoe de meerderheid van de 8-jarigen op dieet is of geweest is?

Katherine: Ja, wat een vreselijke statistiek! Moeders hebben een enorme invloed op hoe hun dochters zichzelf zien en hoe ze met hun lichaam omgaan. Bouw ze op! Ouders kunnen er nooit genoeg van doen! Houd van ze en bouw ze voor altijd op! Uw kinderen zijn nooit te jong of te oud om mooie woorden over hen te horen.

Coco: En vaders kunnen ook helpen! Ik las over iets heel schattigs dat je vader met je deed toen jij en je zus klein waren, waarvan ik dacht dat het een leuk idee was...

Catharina: Haha. Ja, mijn vader had vroeger mijn zus en ik zongen een lied met deze schattige kleine handbewegingen. We zongen "Ik ben mooi, slim, aardig en aardig..." keer op keer. Van jongs af aan vertelden mijn ouders mij en mijn zus hoe belangrijk het als meisje was om meer te zijn dan alleen een mooi gezicht en ik denk dat we die boodschap door ons hele leven hebben gedragen.

Coco: Je zit nu op de universiteit, waar uit statistieken blijkt dat een op de vier meisjes een eetstoornis heeft, waar komt de druk vandaan? Jongens of andere meisjes?

Katherine: Het komt van beide, maar vaker van meisjes. We moeten dit tijdperk van gemene meiden echt veranderen en aardiger voor elkaar zijn! We vormen voortdurend groepen waar we andere meisjes plagen met hun gebreken of onzekerheden, en waarvoor? Om ons beter te voelen? Dit brengt ons nergens. We moeten echt onze houding gaan veranderen en elkaar opbouwen in plaats van elkaar afbreken. We hebben de kracht om elkaar mooi, sterk en krachtig te laten voelen, of we kunnen het tegenovergestelde doen.

Coco: Precies. En dit "Mean Girls Era" zoals jij het noemt heeft geresulteerd in een samenleving waar slechts 2% van de vrouwen zichzelf mooi vindt! Hoe triest is dat!?

Katherine: Helemaal mee eens! Toen ik deze statistiek las, was ik geschokt en zo overstuur! Ik denk dat wat we in dit panel doen zeker veel meisjes zal helpen en hopelijk kunnen we deze statistiek drastisch veranderen. Ik weet dat elk meisje haar eigen vorm van schoonheid heeft, het is gewoon een kwestie van het ontdekken en vieren. Dit panel is een stap in de goede richting om meisjes te helpen zich prettig, zelfverzekerd en gelukkig in hun vel te voelen.

Coco: Ik ben zo trots om in het Body Peace Panel te zitten met een meisje zoals jij, Katherine! OK, als laatste las ik dat je favoriete uitspatting ontbijtgranen is - DE MIJN OOK - wat staat er nu in je kast?

Katherine: Honing Trossen Haver!! Ik ben echter dol op alle granen! Het is ZOOO lekker! We moeten een cornflakesfeestje houden haha!

Coco: Klinkt als mijn soort feest! Ik zal de Cinnamon Toast Crunch meenemen! Heel erg bedankt voor het chatten, Katherine, en bedankt dat je contact hebt opgenomen om ons meisjes echt te helpen met je eerste boek!

Katherine: Graag gedaan! Ik vond het geweldig om met je te praten en ik bewonder je en alles wat je doet ook!

Welke vragen zou jij vraag het aan Katherine? Voeg een reactie toe zodat ze het kan zien!