Heb jij de scheermesjesblues?

Ik kan niet het enige meisje zijn dat een hekel heeft aan het scheren van mijn benen. Als er één ding was dat ik uit mijn ochtendroutine zou kunnen schrappen, zou het zeker zijn om me in te schuimen met scheerschuim en een scheermesje op en neer langs mijn benen te laten lopen. Het is niet alleen saai, maar het duurt nog eens 10-15 minuten voor mijn toch al te lange douche.

Ik ben gefrustreerd dat mijn beenhaar zo snel terug lijkt te groeien. Als ik me 's ochtends scheer, voel ik het haar al tegen etenstijd terug door mijn poriën prikken! Ik heb die zijdezachte aanraking nooit kunnen behouden.

Ik heb nagedacht over harsen, maar ik ben het type meisje dat ineenkrimpt als ik mijn wenkbrauwen laat harsen. Ik kan me niet eens voorstellen hoe pijnlijk het zou zijn om je hele benen te harsen - au! Bovendien heb ik gehoord dat je je beenhaar weken moet laten groeien voordat je een waxbehandeling krijgt, nee bedankt.

In de winter is het misschien gemakkelijk om een ​​paar dagen over te slaan zonder dat iemand het merkt, maar in de zomer draait het allemaal om blote benen! Het ergste is wanneer een man je benen aanraakt en je uitlacht voor een kleine stoppelbaard! Ik bedoel, kom op jongens - je hoeft alleen je gezicht te scheren... als er iets is.

Ik wil je scheermesjes en gênante beenhaarverhalen horen, dus kom maar op. En als je geheimen hebt over het elimineren van stoppels, deel ze dan met mij!

CG! Dol zijn op,
Niki
Stagiaire redactie