Creditcards... vermomde duivels?

Handopsteken: hoeveel van jullie meisjes hebben een of meer creditcards? Als we allemaal in een auditorium zouden zijn, wed ik dat ik nu heel veel handen omhoog zou zien! Ik heb het gevoel dat creditcardmaatschappijen zich tegenwoordig richten op Echt jonge mensen. Of in ieder geval jonger dan vroeger. Mijn 16-jarige neef kreeg dit weekend een vooraf goedgekeurde creditcard per post en ik was nogal in shock. Ik kreeg mijn eerste creditcard pas toen ik 19 was en op de universiteit zat, en zelfs toen voelde ik me te jong en te onvolwassen om er een te hebben. Kijk, mijn moeder heeft me nooit laten zitten en de wet van creditcards vastgelegd, die in feite is om ze niet te gebruiken, behalve voor absolute noodgevallen. Nou, het is onnodig om te zeggen dat ik op een dag mijn nieuwe plastic vriend mee naar het winkelcentrum nam en besloot mijn nieuwe herfstgarderobe erop te kopen. Voor mij WAS terug naar school gaan zonder leuke kleren een noodgeval. Ik was verbaasd over hoe dit ding werkte. Kaart overhandigen aan kassier, met nieuwe kleren naar buiten lopen zonder een dubbeltje te overhandigen. Ik was behoorlijk naïef om te denken dat ik dit gratis geld had. Nou, om een ​​lang verhaal kort te maken, het is me gelukt om behoorlijk wat creditcardschulden op te bouwen op de universiteit. Het stonk omdat ik hier was, die rekeningen betaalde voor kleding die ik niet droeg, of maar een paar keer droeg en wou dat ik terug kon komen, maar het was te laat. Kan iemand van jullie zich hierin vinden? Slechtst. gevoel. ooit.

Hoe dan ook, een paar jaar vooruitspoelen en ik ben bijna klaar met het afbetalen van mijn stomme creditcardrekeningen nadat ik ze allemaal heb verscheurd (wooo hoo!), wat me echt blij maakt. Het was een lang, langzaam, pijnlijk proces (ik zat eigenlijk in een afkickkliniek) maar ik weet dat het heel goed zal voelen om niet meer een hoop rekeningen per post te krijgen. Ik heb echt mijn les geleerd over frivole uitgaven: koop het niet als je het geld niet hebt, en koop het niet als je het niet absoluut, positief HOUD VAN HOUDEN VAN HOUDEN ervan. Ik wil niet klinken alsof het hebben van een creditcard een slechte zaak is (het is eigenlijk een GOED ding, als je erg verantwoordelijk bent!), maar ik ben een heel goed voorbeeld van krediet dat verkeerd is gegaan.

Dus vertel me eens, vecht iemand van jullie tegen het schuldenmonster? Het is zo raar, want jaren geleden hoorde ik alleen maar van mensen van middelbare leeftijd die schulden hadden... nu lijkt het alsof mensen met financiële problemen steeds jonger worden.

Dol zijn op,
Jill, uitvoerend assistent. aan de hoofdredacteur