12 emotionele stadia van het scheren van je vulva

1. Weet je wat? Ik denk dat ik graag nog 20 minuten onder de douche zou willen staan ​​om mijn vulva te scheren totdat ik licht in het hoofd word van de stoom.

Ik heb vandaag niets anders te doen en ik heb me altijd afgevraagd hoe het zou zijn om daar beneden te scheren.

2. Ik kan daar beneden niets zien, dus ik denk dat ik het scheermes gewoon blijf plaatsen en er het beste van hoop.

Ik neem hier echt mijn leven in eigen handen en dat weet ik.

3. Hoe heeft dit voor zo'n klein gebied al drie scheermessen gebruikt?!

Ik zou het met slechts één kunnen proberen, maar het duurt een eeuwigheid om het overtollige haar van de mesjes te verwijderen. Op een gegeven moment komen ze er nooit meer uit. Ze wonen daar nu.

4. Mijn vulva lijkt op een haarloze kat.

Misschien was dit een slecht idee.

5. Mijn mons pubis ziet er zo netjes en georganiseerd uit!

Toegegeven, ik denk alleen dat het er "beter" uitziet omdat ik door films heb geleerd dat haarloos de beste en enige manier is, maar het maakt me ook een beetje gek omdat ik eruitzie als een baby. Eeh.

6. Tijd voor mij en mijn pas geschoren vulva om te gaan slapen.

Tot morgen, kaal kruis!

7. Het is een dag later en ik ben vol spijt.

Hoe groeit het al terug?! En zo boos! Het is stekelig en grof, en het is boos op me. Ik had dit nooit moeten doen. Waarom vond ik dit een goed idee?

8. Geweldig, nu ga ik de hele dag aan mijn kruis krabben.

Wat er uiteindelijk toe leidt dat er ook uitslag is daar beneden, die nog meer jeukt dan voordat ik eraan begon te krabben. De cirkel blijft ononderbroken.

9. Ik ga naar bed en als ik wakker word, bid ik dat mijn bos terug is, zodat ik nooit meer met deze hete puinhoop te maken zal hebben.

Alsjeblieft, vulva-haargoden, doe wat ik wil.

10. Hoe voelt dit nog steeds niet beter?!

Tijd heelt blijkbaar alle wonden op alles behalve mijn vulva, en daarom heb ik nu een hekel aan tijd.

11. Het is dag drie en nu groeit mijn vulvahaar in alle fragmentarisch en raar alsof ik niet wist wat ik aan het doen was toen ik het aan het scheren was.

Wat ik, zoals we allemaal weten, absoluut niet deed. Dus dat is eerlijk.

12. Met God als mijn getuige zal ik mijn bos nooit meer vernietigen.

Of ik zal het doen, maar misschien zal ik proberen te waxen. Dat doet toch niet zoveel pijn?

Volg Seventeen op Instagram!