Emotionele stadia van het tekenen van een kattenoog met eyeliner

1. Weet je wat? Ik wil zin krijgen vandaag. Ik doe een kattenoog! Natuurlijk heb ik hier al vaker in gefaald, maar er was die ene zomer in 2012 waarin ik denk dat ik het heb gehaald? Ik weet zeker dat ik dat deed. Ja, het zal zijn zoals die zomer!

2. Yay, het eerste oog dat ik deed ziet er zo goed uit! Ik zou eigenlijk visagist moeten worden voor beroemdheden. ik ben Dat Goed.

3. Wacht, waarom ging het einde van mijn tweede oog niet op dezelfde manier omhoog als het andere? Ik heb niet het gevoel dat ik deze keer iets anders heb gedaan, maar misschien wel? Ik werd waarschijnlijk eigenwijs vanwege hoe goed het eerste oog naar buiten kwam en verslapte toen met het tweede. Dat is het waarschijnlijk. Ik begin gewoon opnieuw.

4. Oh kom op. hoe gaat hety tweede poging tot dit andere oog erger dan de eerste keer dat ik het deed? Serieus, hoe ben ik slechter geworden in het tekenen van een kattenoog sinds drie minuten geleden? Hoe?

5. Ik ben aan het googlen op beautytutorials. Ik had niet gedacht dat ik vandaag 15 minuten zou besteden aan het leren van een nieuwe vaardigheid, maar hier zijn we dan.

6. Ik haat dit meisje in de YouTube-tutorial en alles waar ze voor staat. Je kunt niet zomaar tegen iemand zeggen dat hij "de eyeliner over je oog moet halen en er aan het einde mee moet vegen". We weten dat we dat moeten doen! Wij weten! En toch kijken we allemaal naar je video met één perfect oog en één vlekkerige nachtmerrie omdat het niet werkt. Zucht. Het spijt me dat ik schreeuwde, YouTube-tutorial meisje. Bedankt voor het proberen.

7. Misschien moet ik gewoon een wandeling maken en mijn hoofd een beetje leegmaken. Ik zit hier te veel mee in mijn hoofd. Het is gewoon een kattenoog. Bovendien wed ik dat de reden dat ik het eerste oog wiegde, is omdat ik toen zo vol hoop en optimisme was. Ik moet een manier vinden om terug te gaan naar die plek.

8. Oh ik weet het! Ik begin met de basis en corrigeer het dan gewoon met een wattenstaafje! Waarom heb ik hier niet eerder aan gedacht? Ik wed dat Picasso de eerste keer ook niet elke penseelstreek perfect deed. Hij hield waarschijnlijk ook van wattenstaafjes.

9. Ugh, ik heb te veel van mijn meesterwerk verwijderd met dat wattenstaafje! Nu is de staart aan deze kant dunner dan aan de andere kant. De enige oplossing is nu om de andere staart ook dunner te maken.

10. Op de een of andere manier heb ik uiteindelijk beide staarten verwijderd, en nu heb ik gewoon een gewone eyeliner. Misschien ben ik niet bedoeld om fancy te zijn. Misschien ben ik gewoon bedoeld om gewone eyeliner te hebben. R.I.P., dromen.

11. Ik geef deze strijd nooit op! Als God als mijn getuige, zal ik op een dag beide kattenogen perfectioneren, maar tot die dag zal ik dit ene oog wiegen dat perfect is en dit andere dat... is niet. Ik zie er nog steeds schattig uit.

Volgen @Zeventien op Instagram!