Mijn vader vertrekt naar Irak

Mijn vader vertrekt volgende maand voor de derde keer naar Irak en ik ben echt bang voor hem. Wat moet ik doen?

Bretagne, 14, Jeffersonville, Ind.

Dit moet een zeer stressvolle tijd zijn voor u en uw gezin. Aan de ene kant ben je natuurlijk heel trots op je vader omdat hij zo dapper is. Aan de andere kant weet ik zeker dat een deel van je zou willen dat hij wat minder dapper zou zijn en bij je thuis zou blijven!

Dit is mijn advies: praat nu met je vader, voordat hij vertrekt, en vertel hem hoe je je voelt. Maak je geen zorgen dat hem laten weten dat je angstig bent egoïstisch zal lijken - zijn vertrek heeft invloed op je. Soms, als we echt bang zijn, hebben sommigen van ons de neiging om af te sluiten, maar in een situatie op deze manier moeten jij en je vader allebei met elkaar communiceren, dus je zult moeten openstellen.

En P.S.: Je kunt hem steunen en hem toch laten weten wat er in je hoofd omgaat. Probeer: "Ik ben zo trots op je, maar ik ben ook bang - ik ben zo bang om je te verliezen." Ik heb het gevoel dat als je deze woorden hardop zegt, de zwaarte in je hart een stuk lichter zal aanvoelen.

Het is normaal om je zo te voelen - het niet aanpakken van je zorgen kan ervoor zorgen dat ze echt overweldigend lijken. Als je het hem eenmaal hebt verteld, weet ik zeker dat je vader je dankbaar zal zijn voor je gevoelens, en misschien is hij dat zelfs... in staat om u enkele details te geven over de aard van zijn werk in Irak, waardoor u zich misschien voelt beter. Je zult op zijn minst blij zijn dat je je gevoelens persoonlijk met hem hebt gedeeld voordat hij zo ver weg gaat.

Nog een idee: jullie kunnen een ritueel instellen dat jullie allebei zullen doen terwijl hij weg is: zoals, jullie kunnen het erover eens zijn dat je elke zondag om 21.00 uur zowel naar de helderste ster aan de hemel kijkt als aan elkaar denkt. Op deze manier, zelfs als je niet kunt praten, kun je je een beetje dichter bij elkaar voelen.

Ten slotte, als je met je moeder over je zorgen kunt praten, voel je je misschien ook beter. Ook al kan ze je niet met zekerheid vertellen dat er niets ergs met je vader zal gebeuren (niemand kan dat) beloof je dat helaas), alleen elkaar als steun hebben kan een wereld van verschil maken - voor beide van jou.