7 beste dingen over naar een middelbare school voor alleen meisjes gaan

Twee juni geleden bewoog ik opgewonden de blauwe kwast die aan mijn afstudeerpet hing van links naar rechts, als teken van mijn langverwachte afstuderen van de all-girls high school die ik voor vier jaar naar huis had geroepen jaar. Ik fantaseerde over de prachtige Harry Potter-achtige universiteitscampus waar ik binnenkort zou wonen, de nieuwe garderobe die ik zou hebben eigenlijk krijgen om te dragen, en, natuurlijk, de jongens zou ik Tenslotte zie op de dag. Ik had genoeg van rommelige broodjes en kniekousen, maar ik zou mijn middelbare schooltijd voor geen geld van de wereld willen veranderen. De dingen die ik in die gangen leerde, tussen gevreesde anatomische dissecties of langverwachte vrije periodes, eindigden niet in de klas en zijn voor eeuwig in mijn psyche verankerd. Dit zijn de acht beste:

1. Vriendschap is gebaseerd op karakter, niet op uiterlijk.

Het kleine meisje met een lichte huidskleur, blond haar en een bril, een afschuwelijk geruite bermuda en zwarte ballerina's bij de oriëntatie? Ze is tot op de dag van vandaag mijn beste vriendin. Hoewel het aanvankelijk in elkaar zat, leerden mensen al snel dat ik meer dan bereid was om mijn kenmerkende topknoop te rocken, zonder een spoor van make-up op. Vrienden, waar vrienden, het zou kunnen schelen als je eruitziet als Kylie Jenner of als je eruitziet alsof je net uit bed bent gerold en door de bliksem bent getroffen.

2. Jij echt niet doen heb een man nodig om je compleet te maken. Natuurlijk, toen ik niet studeerde om naar de universiteit te gaan of te rennen, droomde ik van een vriendje en bracht ik track-meets door met proberen om "toevallig" jongens tegen het lijf te lopen. Maar jongen of geen jongen, ik voldeed aan mijn potentieel en was meer dan gelukkig. Tijdens collegecolleges betrap ik mezelf erop dat ik afgeleid door de kamer kijk naar jongens die dichtgeknoopt zijn en soms laat ik uitgaan de weekenden hebben voorrang op gezond joggen, maar ik heb vier gekke jaren zonder vriendje overleefd en het gaat prima met mijn eigen.

3. Het is gemakkelijker om je te concentreren op academici en competitief te zijn. Jongens waren MIA van lessen en sporten, dus de enige mensen om mee te concurreren waren je medemeisjes. Het is oké om te streven naar het hoogste cijfer van de klas of het beste record op de 800m-streep, zolang je het maar met gratie doet en je niet voor meisjes schaamt. (Opmerking: iedereen gooit als een meisje en schopt terwijl hij het doet.)

4. Je kunt niemand anders zijn dan jezelf. Ik ben de eerste om toe te geven dat ik eigenzinnig ben. ik heb klamme handen, Ik ben borderline irritant met mijn woordspelingen, ik ben een gezondheidsfreak en ik heb OCS-neigingen, maar dat vloog op de middelbare school. Ik heb vastgehouden aan mijn rare manieren en ben van plan er voor altijd bij te blijven, dankzij die zalen vol met meisjes, niet bang om hun niet-zo-glamoureuze kant te laten zien.

5. Iedereen heeft onzekerheden en het is oké om de brownie te eten. Opgroeien te midden van druk om het perfecte bikinilichaam te hebben, terwijl je ook verlangende rondingen hebt, is super verwarrend, zo niet onmogelijk. Maar in een eerlijke en ondersteunende omgeving van meisjes die allemaal worstelden met lichaamsbeeld op de een of andere manier, net als ik, liet ons allemaal beseffen dat het normaal is om te hebben onzekerheden. Dat besef stelde ons toen in staat om het feit te accepteren dat het eten van een brownie of een donut wanneer we het gevoel hadden dat het ons niet doodde of ons ten kwade veranderde; het is oké om een ​​beetje te genieten! Ik denk dat het moeilijker zou zijn om dit feit te accepteren op een gemengde school, waar het meer iets is om je gebreken te maskeren of te doen alsof je er geen hebt.

6. Make-up dragen en het overslaan is zowel geweldig als fijn. Make-up dragen of geen make-up dragen? Dat is de vraag waar iedereen wel een mening over lijkt te hebben. Ik heb geleerd dat make-up niet nodig is om aardig gevonden of gewaardeerd te worden, maar iedereen verdient het om er super warm mee te zijn, waar en wanneer ze maar willen.

7. De vriendschappen die je sluit zijn waar, diep en voor altijd. De vriendschappen die op alle meisjesscholen worden gesloten, zijn extreem eerlijk en ongefilterd. Ik heb geen biologische zussen, maar de vriendschappen die ik in die gangen heb gesloten, ben ik het dichtst bij gekomen om te ervaren hoe het is om een ​​zus te hebben. Laten we eerlijk zijn, je bent maar 8 uur op school en als er jongens in de buurt zijn, besteed je waarschijnlijk het grootste deel van die 8 uur. urenlang bewust zijn van hoe je eruit ziet, wat je zegt, of zelfs hoe je beweegt, omdat je perfect wilt lijken om hen. Op een meisjesschool worden die 8 uur besteed aan het zijn van je rauwe, soms damesachtige en soms onvrouwelijke zelf, omdat je het niet ziet als een tijd waarin je indruk moet maken op iemand. Je weet dat hoe raar je je ook gedraagt ​​of hoe onverzorgd je er ook uitziet, je vrienden zullen je gewoon voor je zien. Geloof me, ik kan jongensgek zijn en overdreven opgewonden raken om met jongens om te gaan, maar er gaat niets boven die vrijdagavond lachbuien die ik op de middelbare school had toen ik brownies at met mijn beste vrienden, die van me hielden en me steunden, ongeacht wat.