Tips voor het starten van een nieuwe school

Oké, dit is het dus. Ik ben eindelijk hier in Skidmore, als student, naar school gaand. Ik kan dit idee niet in mijn hoofd verwerken omdat ik heb gehoord over "Skidmore dit" en "Skidmore dat" sinds ik voor het eerst aan het hele collegeproces begon. Nu ik Tenslotte ga hier.

Londen was een totaal andere ervaring; niet alleen moest ik me zorgen maken over het begin van de universiteit, maar het hele "leven in een ander land" ding was in mijn gedachten. Ik kon maar twee koffers meenemen naar het buitenland - ik had zeven vuilniszakken met kleding bij me toen ik gisteren verhuisde!

De 31 van ons die uit Londen thuiskwamen, zijn allemaal heel, heel dichtbij. We kregen een band over dingen waar mensen die niet naar het buitenland zijn geweest moeilijk mee om kunnen gaan, net zoals we het moeilijk hebben met de kinderen die op de campus zijn gebleven. Tot nu toe reizen we allemaal in een grote groep over de hele campus. Ik blijf mezelf maar voorhouden dat voor de kinderen die een semester op de campus zijn, het lijkt alsof we niemand anders willen leren kennen. Dat is echter niet het geval, en ik weet dat we volgende week tegen deze tijd allemaal vertakt zijn en minstens één nieuwe vriend hebben gemaakt!

Ik weet dat mijn eerstejaarservaring totaal anders is dan die van alle anderen - dat is een van de redenen waarom ik besloot naar Londen te gaan. Soms ben ik verdrietig dat ik nooit die "typische" eerstejaars val zal krijgen, weet je. Ik zou mijn tijd in het buitenland voor niets in de wereld willen ruilen, maar films en tv laten zo'n beeld zien van hoe je eerste jaar op de universiteit zou moeten zijn, dat het moeilijk is om niet verdrietig te zijn als je dat mist.

Aan mijn mede-eerstejaars 15 meisjes en eerstejaars overal, ik groet je omdat je dit in de herfst doet. Ik heb jullie eindelijk ingehaald! Blijf ons volgen, want dit weekend klinkt alsof er veel te doen is op de campus, dus ik zal zeker schrijven!

veel liefde

kelsey