Jouw Poëzie 3-5-05

Verder gaan

Ik sluit mijn ogen, maar de tranen vallen nog steeds,
Ik probeer mezelf in de schaduw te verbergen, weg van alles.
De pijn lijkt het niet meer waard,
Ik ben het beu om gekwetst te worden, mijn hart heeft gescheurd.
Niemand lijkt het te merken, het lijkt niemand iets te kunnen schelen,
Ik ben klaar met het verspillen van mijn tijd, wensend dat je erbij was.
Ik geef je op, ik geef de liefde op.
Niets verandert mijn gedachten, ik gooi de handschoen naar beneden.
Als ik aan liefde denk, komt er een fout in me op.
Het maakt niet uit nu, ik verlaat je en
al de rest
ACHTER

Mijn frauduleuze glimlach
Door: Jennifer Adams
Leeftijd 17

Dag na dag
Ik zet die glimlach op
Degene die iedereen maakt
Denk dat ik gelukkig ben.
Ik moet het verdriet verbergen
Ze zullen dus geen vragen stellen.
Ik heb zoveel dingen
Waar ik naar verlang om te zeggen
Maar ik ben bang
Ik zou ze allemaal kunnen afschrikken.

Ik heb mensen in de buurt nodig
Of ik zou gek worden.
ik wil en probeer
Om weg te blijven van het drama
Toch heeft het de neiging om te volgen
En leid me op een dwaalspoor.
Ik verlang naar geluk
Ik wou dat het zou
Vul mijn dagen.
Het komt nooit.
Het moment dat ik begin
Om een ​​greintje geluk te voelen
Het wordt weggetrokken.

Het bos - door Dominique Vaz

Hoge bomen staan
In het diepe,
donker bos
En schaduwen loeren
Midden in de schepping.
De lucht is koel en fris,
Heerlijke geuren van dennen
En lieve liedjes van vogels
Drijf door het land.
Sterren fonkelen en glinsteren
Als fonkelende diamanten in de lucht,
En de bleke maan schijnt
Met pracht en licht.
Het begint te regenen
Gieten en donderen,
Een machtig tromgeroffel
De stilte verdrinken.
Eekhoorns en konijnen rennen weg
Bang voor vocht en kou,
Verstopt in de bomen en boomstammen
Proberen te ontsnappen.
Takken beginnen te kraken
Takjes breken en barsten,
Enorme windstoten
Veeg over het bos.
Wanhoop en duisternis sluipen rond
In de rillende kou.
De natuur roept
Op het stralende bos.

Waarom kan ik niet over je heen komen?
Elke keer als ik je gezicht zie, word ik blauw.
Het is bijna twee jaar geleden,
Wat zal deze tranen stoppen?
Je bent zeker verder gegaan,
Maar ik kan niet accepteren dat je weg bent.
Het einde kwam zo snel,
en ik zit nog steeds vast in het verleden.
Ik hield van je, hield je van mij?
Ik hou nog steeds van je, zie je dat niet?

Jij
ik voel een hand,
een hand die heel zacht is
leidt me in de goede richting
want deze persoon is iemand van wie ik echt hou.
Deze persoon heeft me geleerd nooit op te geven en mijn waarden nooit te vergeten.
Deze persoon ben JIJ!
~ Sausha P., Peoria, IL

Tranen van diep van binnen

Ik herinner me hoe je zei,
Je zou altijd bij me zijn,
Maar die ene keer dat ik je nodig had,
Je hebt me de rug toegekeerd.
In plaats van mijn gevoelens te delen,
Ik hield ze diep van binnen,
Tot ik op een nacht instortte,
Mijn tranen van diep van binnen.
Ik kon het niet meer aan,
Deze gevoelens die ik had,
Alles in mij gebotteld,
Gewoon wachten om te ontploffen.
Toen ontdekte je wat er was gebeurd,
En probeerde me te troosten,
Maar het kwaad was al geschied,
Je hoeft me niet te redden.
Dus nu zit ik hier alleen,
Medelijden met mezelf hebben,
Denkend waarom ik dat niet deed,
Hou dit maar voor mezelf.
Ik zou veel beter af zijn geweest,
Geen zorgen en geen pijn,
Maar ik herinnerde me dat je zei:
Je zou er altijd voor me zijn.
Maar ik dacht dat ik je kon vertellen,
Over mijn tranen van diep van binnen.

~ Melissa, NC

Glimlach

De glimlach is van mijn gezicht verdwenen,
De schittering heeft mijn oog verlaten,
Een zoute traan rolt over mijn wang,
Terwijl ik begin te huilen.

Ik zou in het donker kunnen gaan zitten,
Ver uit het zicht,
Ik wou dat je me nu kon horen,
Zodat ik je stevig vast kon houden.

Maar je weet niet eens dat ik hier ben,
Ik betwijfel of je weet dat ik echt ben,
Maar je denkt nooit,
Hoe andere mensen zich voelen.

Dus nu verstop ik me in mijn hoofd,
Zodat ik kan zitten en dromen,
En realiseer je iets grappigs:
Niets is wat het lijkt.

~ Courtney G., OH

IK HAD EEN DROOM

Ik had een droom...
Ik was in de les.
Hij zat schuin van me af.
Ik voelde me somber, ik had troost nodig.
Ik ging naar hem toe en wikkelde hem in mijn omhelzing...
Liefde en emotie vervulden ons allebei...
Iedereen lachte en wees...
Ik deed alsof ik blind was en kon ze niet zien...
Ik had een droom...
het was nacht.
Hij reed met zijn auto over een snelweg,
mijn fiets zat vast.
Ik zat erop.
Ik smeekte hem om langzamer te gaan..
maar hij schreeuwde tegen me en negeerde mijn smeekbede.
Ik voelde me zo onvast en ziek,
Ik was bang.
de straatlantaarns schenen,
ik viel...
Ik werd wakker.

~ Julia, Winterpark, FL

Voor jou, gewoon omdat je heel speciaal voor mij bent

ik wil zetten
een glimlach op je gezicht.
Ik wil dat het je eraan herinnert
dat je in mijn gedachten bent geweest.
Ik wil dat het je dat vertelt
Ik vind je geweldig.
Ik wil dat het een mooi onderdeel wordt
van deze dag.
En ik wil het
om je te helpen herinneren
-elke keer dat je het je herinnert
in de dagen die nog komen-
dat dit bericht naar u is verzonden...
daarom
je bent heel speciaal voor mij.

~ Chantal, Amarillo, Texas

Soms in het leven,
Je vindt een speciale vriend,
Iemand die je leven verandert
gewoon door er deel van uit te maken.
Iemand die je aan het lachen maakt
totdat je niet meer kunt stoppen.
Iemand die je doet geloven
dat er echt goed is in de wereld.
Iemand die je overtuigt
dat er een ontgrendelde deur wacht op u om te openen.
Dit is een vriend voor altijd

~Tashia E., Jacksonville, NC