2Sep
Seventeen kiest producten waarvan we denken dat je ze het meest zult waarderen. We kunnen commissie verdienen via de links op deze pagina.
ALLEEN THUIS
Alles wat u moet weten om de kunst van het babysitten onder de knie te krijgen
De deur slaat dicht. Ouders zijn weg. Je bent alleen in huis met hun kinderen - en plotseling denk je dat ze misschien bezeten zijn. Eentje stuitert op de bank. Eentje kleedde de hond in het mooie pak van haar moeder. Eentje huilt... en zijn gezicht krijgt een fascinerende rode tint. Je denkt: misschien is huilen niet zo'n slecht idee... Wauw. Blijf daar staan. Je weet hoe je dit moet aanpakken: met een paar eenvoudige oppasvaardigheden. Spoedcursus nodig? We horen je.
"Dus, waar moet ik beginnen?"
Ten eerste, als je nog nooit naar jonge kinderen hebt gekeken - geen broertjes, zusjes of neven in je familie - overweeg dan om een cursus babysitten te volgen. En zelfs als je een professional bent met je kleine broertje, kan een les helpen door je zelfverzekerder te maken. En wie weet? Misschien leer je zelfs nieuwe trucs om je werk gemakkelijker te maken - of zelfs een beetje leuker.
Bekijk lessen die door deze organisaties in jouw stad worden aangeboden...
Het Rode Kruis
YWCA
YMCA
Padvindsters
Wat je leert:
Leiderschap - Hoe je dat 'ik heb de controle'-tude uitstraalt, vechtpartijen opheft en slimme beslissingen neemt.
Veiligheid - Kinderen zijn gemagnetiseerd tot gevaarlijke dingen. Je leert waar je op moet letten, en ook hoe je veilige dingen uitkiest om te doen. Eerste hulp - Alle basis... plus hoe je niet in paniek raakt in een noodgeval. Basisverzorging — Baby's luiers, vasthouden en aankleden. Professionele dingen - Wie is cool (en niet cool) om te zitten voor de veiligheid, hoe een optreden te vinden.
Bethany, 11, leerde over babysitten in Girl Scouts. "Het was echt nuttig. We hebben geleerd wat te doen in geval van nood. Ik denk dat als er zich een situatie voordoet, ik weet wat ik moet doen en dat ik kalm zal zijn. Ik heb ook geleerd hoe ik een baby moet vasthouden. Ik had geen idee wat ik moest doen!"
"Hoe begin ik?"
Je ouders zijn een goede plek om te beginnen. Ze kennen vast wel mensen met kleine kinderen. Verken je buurt - er zijn waarschijnlijk genoeg gezinnen die je nodig hebben. Neem contact op met docenten en andere medewerkers van uw school. Val je vrienden af die broers of zussen of neven hebben - als ze het zat is om naar ze te kijken, kunnen haar ouders je misschien betalen om het te doen.
Of zet een netwerk op met een stel vrienden. "Lindsey, Britt, Amy, Jennifer en ik hebben onze namen en telefoonnummers op een lijst gezet en doorgegeven aan families die we kenden", zegt Jane (15). "Als een van ons niet kan werken, kunnen we hem doorverwijzen naar een ander meisje op de lijst. Het pakt geweldig uit."
Hé - dat is best briljant, maar deel geen flyers in de hele stad of hang ze niet op in openbare ruimtes. Geef ze aan mensen die jij of je ouders kennen, en plaats je foto of je adres niet op hen.
"Hoe vaak moet ik babysitten?"
Je wilt niet te veel werken en geen tijd hebben voor je huiswerk, klusjes of een sociaal leven. De 14-jarige Rayna zegt: "Ik zou het niet vaker dan twee keer per week doen. Meestal zit ik een keer in de week - maar alleen tot 22.00 uur! — en een weekendnacht tot middernacht. Als je het te veel doet, ook al is het geld geweldig, dan verbrand je."
"O ja. Geld. Hoeveel moet ik rekenen?"
Lastig. Het beste wat u kunt doen, is een tarief afspreken voordat u de baan aanneemt - u krijgt waarschijnlijk ergens tussen de $ 3 en $ 6 per uur. Vraag in je buurt wat andere oppassers vragen. Uw tarief moet afhangen van het aantal en de leeftijden van de kinderen - als er veel kinderen zijn die veel aandacht nodig hebben, mag u verwachten dat u meer betaald krijgt. Als de ouders je vragen om te koken of schoon te maken, is dat cool - maar je tarief zou iets hoger moeten zijn omdat je extra werk zult doen.
MEER...
Jouw musthaves
Ervaren babysitters stellen meestal een tas met spullen samen om mee te nemen op klussen. Dit is wat je misschien in de jouwe zou willen zetten...
1. EHBO doos
2. Constructie papier
3. Knutselschaar ontworpen voor kinderen
4. Garens, knopen, kralen
5. Markeringen/kleurpotloden
6. Speelkaarten
7. Boeken
8. Cassettes met leuke muziek
9. Oude kleren om verkleedspelletjes te spelen
10. Video's (denk aan Shrek en De kleine Zeemeermin)
Been There, Done That Tips van babysitters
Alicia, 12: "Communiceer met de ouders VOORDAT ze vertrekken over wat er van het kind wordt verwacht. Wat zijn de regels? Wat moet hij eten? Wat kan hij op tv zien? Hoe kan hij gestraft worden als hij slecht is? Als u dit weet, kunt u een hoop gedoe besparen."
Maggie, 14: "Ontmoet eerst het gezin en speel met het kind voordat je gaat zitten. Op die manier kan ze ontdekken waar de kinderen van houden - T-ball, ballet, de Spice Girls."
Amelia, 15: "Ik zorg er altijd voor dat ik mijn moeder bel met de informatie over waar de ouders zullen zijn, voor het geval dat. Het geeft me een veiliger gevoel."
Sam, 11: "Laat de ouders je door het huis leiden, zodat je weet waar alles is. Vraag ook de telefoonnummers van de buren, zodat je iemand in de buurt kunt bereiken als dat nodig is."
Noodzakelijke informatie
Bewaar deze in het "Voor het geval dat" bestand: Oké, dus misschien lijkt het paranoïde, maar je zou al deze informatie moeten weten voordat de ouders de deur uitlopen. (Laat ze het opschrijven.)
Achternaam
Namen en leeftijden van kinderen
Tijd ouders zullen terugkeren
Telefoonnummer waarop ze bereikbaar zijn
Adres waar je bent
Dichtstbijzijnde zijstraten
Telefoonnummer
Naam en telefoonnummer van twee buren
Naam en telefoonnummer huisarts
Naam en telefoonnummer van het ziekenhuis
Telefoonnummer voor gifbestrijding
Aanvullende instructies
En nog iets...
Voordat je gaat kamperen op de bank met de afstandsbediening en Een boom heuvel, zorg ervoor dat je alles op je oppaschecklist hebt gedaan. Wat betekent? Welke checklist? Het is die "dingen te doen" lijst die je zelf hebt gemaakt, om ervoor te zorgen dat je geen ruimte zou hebben voor alles wat de ouders je vroegen te doen. (Bovendien is het een goede manier om je tijd en de hoeveelheid werk die je hebt gedaan bij te houden, wat helpt bij het uitzoeken hoeveel je moet opladen.) Voeg deze dingen toe:
Vraag ouders:
1. Instructies voor maaltijden en snacks. Als er een baby is: wanneer is het tijd voor de fles?
2. En wanneer is hun bedtijd en moet je de kinderen in bad doen?
3. Hebben de kinderen medicijnen nodig? Zijn ze ergens allergisch voor?
Uw controlelijst:
1. Heb je de afwas gedaan?
2. Ruim alle rotzooi op die de kinderen hebben gemaakt terwijl jij daar was.
3. Sluit en sluit deuren.
4. Breng fietsen en speelgoed naar binnen.
5. Doe onnodige lichten uit.
6. Laat de kinderen hun tanden poetsen en in bad gaan (let op jonge kinderen in de badkuip!).
7. Controleer ze regelmatig als ze naar bed zijn gebracht.
Cha Ching! Hoe het geld te innen?
Maak aan het eind van de avond een bonnetje. Het zorgt ervoor dat je niet wordt gegijzeld en helpt de ouders erachter te komen hoeveel ze je moeten betalen. Vermeld uw aankomsttijd, totaal aantal uren babysitten, uurtarief en - ta-da! - eindtotaal. Geef het aan hen met een glimlach en een "Bedankt".
MEER...
Horrorverhalen over babysitten
"Ik pas op drie geweldige kinderen. Vaak laten hun ouders me eten maken. Jeneka, Ariel en Josh zullen helpen. Meestal zijn het hotdogs of een diepvriespizza, maar een keer besloot ik creatief te worden. Ik heb wat aardappelen, uien en de hotdogs gesneden en op het fornuis gezet in een pan met wat olie. Ik denk dat ik het vuur te hoog had staan omdat de pan in brand vloog! Ik trok het van het fornuis en hield het onder koud stromend water. Dat deed de vlammen alleen maar hoger schieten - en de gordijnen in brand gestoken! Ik was zooo bang, maar Jeneka gooide een handdoek over de pan en doofde de vlammen en Josh haalde de gordijnen eruit met water. De kinderen hebben de dag gered - en ik zag eruit als een lame-o. Nu houden we het bij pizza." -Tamara, 14
"De eerste keer dat ik ging babysitten, was ik heel zenuwachtig. Ik moest naar de badkamer en dacht dat het veilig was om haar achter te laten - ze was in haar kamer aan het spelen met knuffelbeesten. Maar toen ik uit de badkamer kwam, was ze weg! Ik keek het hele huis door - nee Anna. Ik was nu echt bang. Ik ging naar buiten en riep en schreeuwde. De buren kwamen naar buiten om me te helpen haar te zoeken - ik huilde en ging terug naar binnen om Anna's moeder te bellen. Ik dacht dat ik haar kamer nog een keer zou controleren. Toen ik op handen en knieën ging zitten en onder het bed keek, kon ik het niet geloven! Daar was ze, diep in slaap." - Ginny, 12
"Ik babysit altijd voor dit gezin. Een keer kregen ze vrienden uit Thailand op bezoek, en ik lette op hun kinderen, plus de 8-jarige dochter van de gast, Kim. Ze verstond geen Engels en ik verstond geen Thai, maar we hadden wat rondgehangen voordat de ouders vertrokken. Maar zodra haar moeder wegging, begon ze te schreeuwen. Na een uur (ik had nog steeds geen idee wat er aan de hand was, aangezien ze geen Engels sprak), belde ik de ouders om hen te vragen naar huis te komen. Op dat moment rende Kim naar buiten - snel. Ik moest haar aanpakken; ze schreeuwde van angst. Godzijdank kwam haar moeder op dat moment aanrijden. Kim rende huilend naar haar moeder. Later kwam ik erachter dat Kim dacht dat ik haar probeerde te ontvoeren!" -Lesley, 13
"Een vriend van mijn moeder was nieuw in de stad. Ze had een oppas nodig en ik zei zeker - ze had zes meisjes en ik dacht: 'Het zijn meisjes. Hoe moeilijk kan het zijn?' Nou, het bleken acht kinderen te zijn - ze hadden vrienden over - en ze waren OVERAL. Ze speelden verkleedpartijtjes in de werkkleding van de moeder. Het kleinste meisje was met een schop gaten aan het graven in de achtertuin. Een ander meisje was zonder broek over straat gerend, achter een hond aan. Ik ben het kwijt, helemaal! Ik schreeuwde: 'We gaan ALLEMAAL brownies maken - NU! SAMEN!' Dat trok ieders aandacht. Sindsdien reken ik meer voor het oppassen op alle meisjes." -Saundra, 15
“Nadat zijn oma weg was, rende het kind waar ik op paste de kelder in en deed de deur op slot. Hij huilde en trapte tegen de deur, in een poging me weg te houden. Ten slotte vermoeide hij zichzelf en kalmeerde hij, maar deed de deur nog steeds niet open. Toen zijn oma thuiskwam, deed ze de deur open. Chris zat stil te spelen, alsof er niets was gebeurd. Ik schaamde me echt." -Stacey, 14