Reizen-Parijs, Le Marais, Place des Vosges, Parijs bezoeken, Wonen in Parijs

de Marais is wat ik me altijd voorstelde toen ik droomde van Parijs. Het is een historische wijk die zich uitstrekt over het derde en vierde arrondissement, met charmante gebouwen en smalle, geplaveide straatjes. Het is een wijk van contrasten: aan de ene kant is het historische Place de Vosgues, een prachtig plein omsloten door een 17e-eeuws paleis, en aan de andere kant de massieve Centre Georges Pompidou, een modern kunstcomplex met zichtbare, felgekleurde biezen. De Marais heeft voor elk wat wils: schattige cafés, chique boetieks, avant-garde kunstgalerijen, onmogelijk trendy bars en tal van heerlijke bistro's en bakkerijen.

Tot vorige week had ik mijn eigen kleine toevluchtsoord midden in deze ongelooflijk Parijse wijk. De studio had helderwitte muren, donkere houten balken en uitzicht op de Notre Dame. Elke dag stapte ik mijn voordeur uit en manoeuvreerde ik me een weg rond de toeristen met sterrenhemel die in de rij stonden voor falafel. Ik voelde me zo gelukkig om daar te wonen.

Maar helaas moeten alle dromen (in dit geval onderhuur van een maand) eindigen. Vorige week ben ik verhuisd naar een nieuwe flatshare in het 10e arrondissement. Mijn nieuwe buurt is levendig, maar een beetje ruig. In de Marais, J. Alexander woonde verderop in de straat. Hier in de tiende zijn mijn buren Chinese import-exportbedrijven.

Geloof het of niet, maar ik ben meer opgewonden over mijn nieuwe opgravingen. Dit is het "echte" Parijs, het Parijs dat niet in reisgidsen wordt genoemd. Mijn huisgenoten zijn très cool — leuke, jonge, creatieve twintigers die gek zijn op goede muziek en een goed gesprek. Het zijn er drie: Theo, een onafhankelijke filmmaker; Cecile, een modestudent; en Ben, een architectuurstudent uit München. We koken samen, kijken naar slechte tv-films en bezoeken de hipster-hangouts in de buurt. Dit is niet het Parijs waar ik van droomde, maar het voelt zeker meer echt!

Tot volgende week,

Jess

CosmoGirl Reisblogger