11 meisjes leggen uit hoe hun ouders hun eerste tatoeage ontdekten

Als je achttien wordt, mag je officieel die tatoeage laten zetten die je ouders je de afgelopen twee jaar hebben verboden, of ze dat nu leuk vinden of niet. Maar gewoon omdat je bent legaal dat je je eigen beslissingen over tatoeages mag nemen, betekent niet dat je ouders je er niet de grootste moeite voor zullen doen.

Elf meisjes vertelden Seventeen.com wat er gebeurde toen hun ouders hoorden van hun eerste tatoeages en de reacties zijn EPIC.

1. "Toen ik thuiskwam van de tattooshop, mijn moeder weigerde zelfs naar me te kijken. Drie dagen lang heeft ze mijn bestaan ​​niet erkend. Mijn vader daarentegen was degene die me meenam om mijn tatoeage te laten zetten en het hele gebeuren opnam." — Olivia, 18

2. "Mijn eerste tattoo was eigenlijk een verjaardagscadeau van mijn ouders toen ik 19 werd. Mijn vader zei dat ik dapper was om een ​​tatoeage op mijn voet te laten zetten. Het was een plek, zelfs als hij altijd bang was om geïnkt te worden. Het zal altijd mijn favoriete tatoeage zijn." -

Kristal, 21

3. "Ik ging naar een Bleachers-concert en na de show kwam Jack Antonoff naar buiten en ik vroeg hem om wat teksten voor me te schrijven. Hij schreef 3 verschillende, en mijn favoriet was "Standing in a world of my own" uit "Reckless Love". Ik was toen pas 17, dus ik vertelde mijn moeder dat ik er een tatoeage van wilde hebben, en ze zei nee. Toen ik haar vroeg waarom, zei ze alleen dat ze geen fan was van tatoeages. Een maand na mijn 18e verjaardag besloten mijn vriend en ik om na school tatoeages te laten zetten. Toen ik het mijn moeder daarna liet zien, vond ze het geweldig en dat deed iedereen aan wie ik het liet zien." - Makayla, 18 jaar

4. "Ik heb een tatoeage van een hondenpoot op mijn voet laten zetten toen ik 18 werd, omdat ik een gekke obsessie met honden heb. Ik wist dat mijn vader er helemaal tegen zou zijn, dus Ik heb het jarenlang voor mijn ouders verborgen gehouden door er sokken en een pleister overheen te dragen. Op een dag, toen ik 24 was, ging ik met sandalen naar het kantoor van mijn vader en vergat ik die te bedekken. Mijn vader merkte het niet, maar zijn zakenpartner, een extreem onvolwassen 58-jarige man, zag mijn... tatoeage en schreeuwde op vol volume in het bijzijn van iedereen: 'Wist je dat je dochter een... tatoeëren?! Laat iedereen je tatoeage zien!' Ik raakte in paniek en faalde jammerlijk in het proberen te doen alsof het nep was, maar het was te laat. Blijkt, mijn vader vond het grappig en was gewoon boos dat ik het probeerde te verbergen. Hij gaf me zelfs $ 20 om er een foto van naar mijn moeder te sturen." - Dana, 25

5. "Afgelopen zomer heb ik mijn eerste tattoo laten zetten. Ik was bijna 19. Mijn moeder vindt tatoeages lelijk en dat ik er spijt van zal krijgen als ik ouder ben, dus toen ik de mijne kreeg, heb ik het haar een week lang niet verteld. Het was gemakkelijk om van haar weg te blijven omdat ik de hele tijd werkte, maar toen ze erachter kwam, ze was zo overstuur dat ze een week lang niet met me sprak!" - Katelijne, 19 jaar

6. "Mijn ouders zijn altijd volledig tegen tatoeages geweest. Ze houden niet van het idee om je lichaam permanent te markeren. Dus nadat ik op mijn 18e een tatoeage had van een leeuw met een voetbal op mijn zij, heb ik die koste wat kost voor mijn ouders verborgen. En ik was succesvol tot de zomer dat ik 25 werd. Ik had de auto van mijn vader geleend en had hem net op tijd teruggebracht om mijn moeder op de oprit te pakken en haar de sleutels te geven. Ik realiseerde me niet dat ik een afgeknipt overhemd droeg en dat mijn zijkanten zichtbaar waren. Dus toen ze me omhelsde, zag ze mijn tatoeage en reikte naar mijn shirt en vroeg: "Wat is dat!?" Ik probeerde het uit te spelen als: 'Welke moeder?' omdat mijn vriend bij me was en ik me een beetje schaamde. Mijn moeder was zo boos. Ze bedekte gewoon haar mond en gromde terwijl ze 'ew', 'ughh' en 'ik kan gewoon niet geloven dat je dat met je lichaam hebt gedaan'. Mijn ouders zullen mijn tatoeage nooit mooi vinden, maar op dit moment zijn ze er een beetje overheen. Ze willen het echter absoluut niet zien." - Kesja, 25

7. "Ik wilde altijd al een omtrek van een hart op mijn pols laten tatoeëren, dus ik ging er uiteindelijk voor toen ik 20 werd. Mijn moeder gaf niet zoveel om de eigenlijke tatoeage, maar ze leek een beetje boos dat ze het op Facebook ontdekte." — Victoria, 25

8. "Ik had al twee hele kleine tatoeages waar mijn ouders niet blij mee waren, maar toen ik mijn eerste grote tatoeage kreeg - een citaat halverwege mijn ruggengraat - werden mijn ouders veel bozer dan normaal. Mijn vader HAAT tatoeages, hij vond het niet eens leuk als ik niet-lobbige plaatsen in mijn oren doorboorde. Dus toen ik thuiskwam met deze tatoeage, die ik eigenlijk voor mijn vaders ouders heb laten zetten, en hij heeft zooo boos. Hij weigerde een week met me te praten. Uiteindelijk kregen we er ruzie over. Ik herinnerde hem aan alle slechte dingen die hij me vertelde dat hij als tiener deed en wees erop dat ik eigenlijk een perfect engeltje ben, dus ik won het argument en hij begon weer tegen me te praten. Maar hij snuift nog steeds elke keer als ik praat over het krijgen van een andere tatoeage en zegt: 'Doe er gewoon een op je kont waar niemand het kan zien.'" - Kelsey, 23

9. "Ik heb ongeveer een jaar geleden mijn eerste tattoo laten zetten. Ik plande een ontmoeting met een tatoeëerder en mijn ouders dachten dat ik het er alleen met hem over had, maar toen mijn moeder sms'te me met de vraag hoe het consult ging, ik vertelde haar dat ik al in de stoel zat om het voor elkaar te krijgen en ze schrok uit. Ze begon meteen sms'jes naar me af te vuren waarin ze zei dat ik onverantwoordelijk was en nooit iets doordacht. Toen ik thuiskwam, wilde ze twee dagen niet met me praten en geen van mijn ouders wilde het zien of bespreken. Na een tijdje raakten ze eraan gewend en realiseerden ze zich dat de betekenis erachter heel persoonlijk was en me nauw aan het hart lag. Ook al vindt iedereen het te groot (inclusief mijn oma, wiens handschrift het is), ik ben er verliefd op." - Tami, 26

10. "Ik was een eerstejaars op de universiteit en ik wilde altijd al een tatoeage, maar mijn moeder was erg tegen hen. Op een avond besloten mijn kamergenoot en ik het te doen, in de veronderstelling dat we onze ouders niet snel zouden zien. Ik kreeg een duif om mijn pols, waar ik van hield en nog steeds doe. Toen, dat weekend, kwam mijn moeder onverwachts op bezoek en raakte ik in paniek. Dus nam ik een sharpie en schetste mijn verse inkt ermee. OMG de pijn! Ze zag de stift op mijn pols en dacht er niets van. Ze grapte zelfs: 'Ik ben zo blij dat je niet dom genoeg bent om een ​​echte te kopen.' De volgende ochtend werd ik wakker en ging bij haar op mijn bank zitten, niet wetende dat de sharpie helemaal weg was en over mijn hele gezicht. Ze begon te schreeuwen en dan te huilen en haastig weg te gaan, zonder zelfs maar afscheid te nemen. Ik dacht dat ik haar een paar dagen de tijd zou geven om af te koelen. Maandagavond rolde rond en ik ging naar de supermarkt om lunch en diner te halen, maar mijn pinpas werkte niet. Ik belde mijn moeder en ze zei: 'Ik heb je gezegd dat als je ooit een tatoeage zou nemen, ik je zou afsnijden', en dat deed ze. Uiteindelijk moest ik een baan zoeken en de rest van het jaar voor mezelf zorgen. Oeps. Tot op de dag van vandaag heeft ze er nog steeds een hekel aan en heeft ze zelfs aangeboden te betalen om het te verwijderen." - Casey, 29

11. "Ik was al meer dan een jaar aan het plannen wat ik wilde krijgen, en mijn ouders wisten dat heel goed. Toen mijn 18e verjaardag aanbrak, denk ik dat het ze eindelijk doorhad dat ik serieus wilde worden geïnkt. Mijn moeder belde me en smeekte me om naar huis te komen voordat ik het had laten doen. ik deed, en bracht een kwellend uur op de bank door en kreeg te horen dat ik 'nooit een baan zou krijgen', ik 'mijn lichaam aan het verpesten was' en dat ze me 'nooit zouden vergeven' als ik dit deed. Mijn besluit was echter genomen en ik maakte een afspraak voor de volgende dag. Mijn moeder ging uiteindelijk met me mee naar de afspraak en gaf (enigszins met tegenzin) toe dat ze mijn nieuwe inkt leuk vond. Mijn vader weigerde er maanden naar te kijken; hij zag het voor het eerst tijdens de voorjaarsvakantie in Punta Can, en ook hij gaf toe dat hij een fan was. Snel vooruit naar een jaar later, en ik liep weer de tattooshop binnen - deze keer om een ​​bijpassende tatoeage met mijn moeder te krijgen. De cirkel was zeker rond!" - Sara, 19 jaar